Onkel Tom Angelripper - H.E.L.D.

       Επιστροφή του Αρχηγού των Sodom, Tom Angelripper, με την άλλη μπάντα του, τους Onkel Tom Angelripper. Οι Onkel Tom είναι η χαβαλετζίδικη μουσική πλευρά τους, ξεφέυγοντας από το σοβαρό Τευτονικο thrash των Sodom και προσθέτοντας εξωμεταλλικά στοιχεία στην μουσική του. Το H.E.L.D. είναι ο έκτος του δίσκος και πρώτος με την Steamhammer, κάτι προβλεπόμενο αφού και η βασική του μπάντα στεγάζεται από την ίδια εταιρία.

\r\n\r\n

                  H.E.L.D. είναι το ακρωνύμιο για τα Hart/Ehrlich/Laut/Dusrstig. Δηλαδή Σκληρός/Τίμιος/Βροντερός/Διψασμένος. Και όντως όλα αυτά είναι στην μουσική τους, τίποτα δεν είναι τυχαίο. Σαν να τζαμάρουν οι Sodom με τους Tankard και να διασκευάζουν Γερμανόφωνα χαβαλετζίδικα τραγούδια. Οκ, η μουσική τους είναι έυθυμη .Λογικό, αφου και στιχουργικά ασχολούνται πιο πολύ με το αλκοόλ. Όχι ότι περιορίζονται μόνο σε αυτό, έχουν ακόμα και κοινωνικούς στίχους. Πλήρως γερμανόφωνο (μάλλον απευθύνεται πιο πολύ στους συμπατριώτες του ή απλά του βγαίνει πιο εύκολα) και με ευρύ μουσικό φάσμα που δεν περιορίζεται μόνο στο metal, αλλά έχει και πιο punk ή rock στιγμές. Το ότι δεν προσποιούνται, δεν υποκρίνονται το θεωρώ προτέρημα τους. Το ίδιο θα κάνω και γω και θα γράψω ότι πολλά από τα τραγούδια μου φάνηκαν μέτρια. Δηλαδή  ήμαρτον. Άντε να ακούσεις μια-δυο φορές τραγούδια σαν το ’’Ein Bisschen Alkohol’’ που είναι μια αηδία και μισή. Μετά τα απεχθάνεσαι. Άρα δεν ασχολούμαστε με αυτά και πάμε στα καλά. Το ’’Zu Wahr, Um Schon Zu Sein’’ που έχει εξαιρετικές κιθάρες και τα γνωστά κακοτράχαλα φωνητικά. Άνετα το αγόραζα σαν singlάκι. Κορωμένα ριφς που μαγνητίζουν. Καθόλου άσχημα και τα ’’Am Morgen Danach’’ και ’’Was Euch Nicht Passt’’ που μου φέραν στο περιορισμένο σε γνώσεις και ακούσματα μυαλό μου τους In Extremo και τους Subway To Sally χωρίς όμως τα παραδοσιακά στοιχεία, με μια σαφώς πιο ροκ διάθεση. Επίσης τραγουδάρα, το ’’Wer Nach Dem Lied Noch Stehen Kann’’ με το πιασάρικο επαναλαμβανόμενο ρεφραίν που πετά τις μελωδίες του σαν καλαμάρι το μελάνι. Πηχτό και σου αποσπά πλήρη την προσοχή. Εκπληκτικό τραγούδι και το ’’Auf Gedeih Und Verderb’’ ,σαν σφιχτή γροθιά στο στομάχι. Η πιο σκληρή στιγμή του δίσκου και από τις πιο ενδιαφέρουσες (όχι μόνο επειδή είναι πιο μέταλ αλλά και τλιγκα Tankard). Το βασικό ριφ γαντζώνεται στο μυαλό σου και αρνείται πεισματικά να φύγει. Ο δίσκος κλείνει με την πρώτη μπαλάντα στην ιστορία της μπάντας, το ’’Ich Bin Noch Am Leben’’  με ακουστικές κιθάρες και πιο καθαρά φωνητικά, χωρίς να ενθουσιάζει.

\r\n\r\n

              Κάπως έτσι έχει το H.E.L.D. Λίγες καλές στιγμές, μέτριο στο σύνολο. Γενικότερα δεν με πείθουν σαν μπάντα. Κάνω μια best of κασσετοσυλλογη σε 45’ κασέτα με τραγούδια και από τους 6 δίσκους τους. Δεν λέω, βελτίωση υπάρχει σε σχέση με το παρελθόν τους. Καλύτερα κιθαριστικά μέρη από την νέα προσθήκη στην μπάντα, τον  Klaus Nicodem. Επίσης όλος ο δίσκος είναι κατάδικος με δικές τους συνθέσεις. Αλλά πολλές δεν με αγγίζουν. Κυκλοφορεί σε cd, με την limited edition σε digipak να περιέχει 2 επιπλέον τραγούδια (15 σύνολο) και σε διπλό βινύλιο (16 τραγούδια).

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n