Osiris - Resurrection

~~            Ασχολούμαι με τον χώρο πάνω από  25 χρόνια και ακόμα εκπλήσσομαι με μπάντες που δεν έχω καν ακούσει και το υλικό τους είναι κάτι παραπάνω από θαυμαστό. Αυτό χάρη σε ανθρώπους που έχουν ακόμα την όρεξη και το μεράκι για ψάξιμο θησαυρών αλλά και μοίρασμα αυτών. Μια τέτοια περίπτωση είναι και οι Osiris από τον Καναδά (ακούστε οπωσδήποτε και τους συνονόματους Ολλανδούς) που δημιουργήθηκαν το 1986 και αφού συμπλήρωσαν την πεντάδα της σύνθεσης άρχισαν να δημιουργούν μουσικές απολαύσεις. Από το 1986 μέχρι το 1993 κυκλοφόρησαν διάφορες κασέτες. Η μη σταθερή σύνθεση και κατά επέκταση η μη εύρεση συμβολαίου δισκογραφικής εταιρίας, σφράγισε το μέλλον των Osiris. H Arkeyn Steel έρχεται να διορθώσει αυτό το λάθος κυκλοφορώντας τα άπαντα των Osiris και ακόμα περισσότερα σε μια διπλή συλλογή που κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες σε 500 μόνο κομμάτια. Προλάβετε.
\r\n                    Το πρώτο δισκάκι ξεκινά με τέσσερα τραγούδια από το πρώτο τους demo του 1986. Μέτρια παραγωγή (λογικό από κασέτα) και παραδεισένιο συναίσθημα. Ο πρώτος τραγουδιστής έχει απίστευτη φωνάρα, η μουσική είναι παιγμένη με πάθος, το Power Metal των Καναδών σπάει κόκαλα και λυγίζει ατσάλι. Γεμάτο λυρισμό, με μια φυσική ομορφιά, χωρίς ίχνος υποκρισίας και υπερπροσπάθειας. Ατόφιο, γνήσιο μέταλλο. Και οι δυο πλευρές του νομίσματος είναι παρούσες, με κιθάρες και φωνή να σε σκλαβώνουν για πάντα. Και με τον αείμνηστο Karl Watt να γητεύει πίσω από το drum kit του, με τον πλέον χαρακτηριστικό ήχο που είχαν τα παιχνίδια του. Τα επόμενα τραγούδια είναι από το ‘’Live At Profile’’ live demo. Ελαφρώς πιο πρώιμα, πιο τραχιά, πιο επιθετικά. Το ζωντανό συναίσθημα είναι εμφανές, χάνει ελαφρά στον λυρισμό και την μελωδικότητα και το κερδίζει στην επιθετικότητα και στην σκληράδα. Στο  ‘’So Evil’’ όμως ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα τιτάνα αρμονίας. Το μπάσο σφυροκοπά, η φωνή πιάνει κορυφή, οι κιθάρες ζωγραφίζουν το πορτραίτο του Canadian power/prog. To cd θα κλείσει με κάποια ακυκλοφόρητα και πρόβες που πραγματικά θα σας κάνει να απορήσετε πως τέτοια διαμάντια έχουν μείνει στην αφάνεια. Το να ακούς το ‘’Visionary’’ ή το ‘’Seasons Of Change’’ και να μην νιώθεις το εσωτερικό μούδιασμα της περηφάνιας να φουσκώνει μέσα σου, ή δεν ακούς τέτοιου είδους μουσικής ή είσαι κωφός.
\r\n                 Η συνέχεια της συλλογής δεν θα μπορούσε να ήταν καλύτερη. Το ‘’the Hand Of Fate’’ ντέμο του 89 συνεχίζει στα χνάρια του προκάτοχου του. Με νέο τραγουδιστή ο οποίος δεν υστερεί εν συγκρίσει, οι ύμνοι διαδέχονται ο ένας τον άλλο. Τραγούδια που εγκωμιάζουν το είδος. Δεν διστάζουν ακόμα και να συνθέσουν 12λεπτη αντιεμπορική τραγουδάρα που τα riffs της πλάθουν παραδείσιες αρμονίες. Τα δυο  τραγούδια του ‘’Osiris’’ demo είναι και πάλι με άλλον τραγουδιστή (εξαίσιος και αυτός) ενώ η πλούσια χρήση πλήκτρων κάνει το αποτέλεσμα ακόμα πιο μελωδικό. Και τα δυο τραγούδια είναι εξαιρετικά. Στα ίδια κυβικά και τόνους συνεχίζονται και τα επόμενα τραγούδια από το τελευταίο τους υλικό του 1993. Έχουν αρχίσει να γίνονται πιο melodic metal και τραγούδια σαν το ‘’Dead Poets’’ και ‘’Dreamstate’’  δεν θυμίζουν (δυστυχώς) ιδιαίτερα τους παλιούς Osiris. Ένα Outtake από τις ‘’Hand Of Fate’’ εποχές θυμίζουν ξανά πόσο μπαντάρα ήταν και ότι τα κατώτερα δικά τους πατούσαν με ευκολία πολλών άλλων συγκροτημάτων. Η συλλογή κλείνει με το ‘’Lone Quest’’ από την κασέτα-συλλογή ‘’Vancouver Rocks’’, με ένα μεταλλικό πρόσωπο και σόλος που κλαίνε ουσία . Να σημειωθεί ότι μόνο ένα  τραγούδι (Mystery)  επαναλαμβάνεται στην διπλή αυτή συλλογή που συνολικά περιέχει 27 τραγούδια.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n