Protector - A Shedding of Skin

Οι Protector θεωρούνται από τα κρυμμένα διαμάντια του Γερμανικού thrash/death metal. Κυκλοφόρησαν εξαιρετικούς δίσκους την εποχή που άνθιζε το Τευτονικό thrash στο δεύτερο μισό των 80s με αρχές των 90ς, σκλήρυναν τον ήχο τους όταν το death metal ξεπρόβαλλε και μπορούσε να ανταγωνιστεί σε σκληρότητα τις περισσότερες μπάντες ενώ υπάρχει μέχρι σήμερα κυκλοφορώντας πολύ καλούς δίσκους. Και όμως, έμειναν σχετικά στην αφάνεια και λίγοι ασχολήθηκαν μαζί τους, και τότε μα και τώρα. Σημαντικότατο ρόλο σε αυτό έπαιξε το ότι είχαν συμβόλαιο με μικρές εταιρίες που δεν προώθησε σωστά το υλικό τους στην εποχή τους.  Μουσικά οι τύποι είναι πολεμικές μηχανές άρα σίγουρα δεν φταίει αυτό το κομμάτι. Ξεκίνησαν το 1986,κυκλοφόρησαν κάποια demos όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή και τελικά υπέγραψαν με τη ATOM H, μια μικρή Γερμανική εταιρία με εξειδίκευση στο thrash.  Η τότε τετράδα που αποτελούσαι τους Protector κυκλοφόρησαν το ep ‘’Misanthropy’’ ενώ ακολούθησαν δυο full legth άλμπουμς, τα ‘’Golem’’ και ‘’ Urm the Mad’’. Η αλλαγή της δεκαετίας τους βρίσκει με αλλαγή στον τραγουδιστή ο οποίος δοκιμάζεται στο ep ‘’ Leviathan's Desire’’. Ολική αλλαγή στη σύνθεση της μπάντας με μοναδικό εναπομείναντα μέλος τον drummer Michael Hasse ενώ ο νέος τραγουδιστής τους πλέον αναλαμβάνει και τα έγχορδα. Αποτέλεσμα αυτού το ‘’A Shedding Of  Skin’’ του 1991. Ένα χρόνο μετά αποχωρεί και ο Hasse (πολλά προβλήματα με ναρκωτικά και θάνατος 2 χρόνια αργότερα) και ο Olly Wiebel με νέα μέλη θα συνεχίσει με τον τέταρτο δίσκο ‘’ The Heritage’’. Από το 2011 και μετά, ο αυθεντικός τραγουδιστής Martin Missy έχει βάλει τη μπάντα μπροστά και έχουν κυκλοφορήσει τρεις ενδιαφέροντες δίσκους μέχρι σήμερα. Πλέον ο συγκεκριμένος δίσκος έχει αποκτήσει την φήμη που του αξίζει και οι επανακυκλοφορίες πάνε αβέρτα, με την High Roller (τωρινή εταιρία της μπάντας) να το ξαναβγάζει στην αγορά σε 500 βινύλια (4^η πρέσσα) και cd (2^η πρέσσα) με αφίσα και προστατευτικό χάρτινο κάλυμμα.

Ακούς την ήρεμη εισαγωγή και παρατηρείς το ανατριχιαστικό εξώφυλλο. Αντίθεση. Κάτι δεν πάει καλά... Ακουστικές κιθάρες από τη μία και ένας πνιγμένος με ξεφλουδισμένο δέρμα από τις ατελείωτες ώρες του πτώματος μέσα στο νερό. Και το ‘’Mortuary Nightmare’’ ξεκινά. Οι πλανήτες ευθυγραμμίζονται. Δολοφονικό thrash με ψήγματα από death metal. Αν κάποιος ισχυρίζεται ότι στα 90ς δεν βγήκε καλό thrash, βάλτε του να ακούσει αυτό και αφήστε τον να πνιγεί από τα σάλια που θα ρέουν ασταμάτητα από το στόμα του. Η παραγωγή του μέγιστου Harris Johns δίνει τη τραχύτητα που αγαπήσαμε στο Τευτονικό Thrash Metal. Βίαιο, γρήγορο, σύντομο, χωρίς ανάσα. Το ομώνυμο τραγούδι ξεκινά λίγο πιο μετά και δεν μπορείς παρά να πιστέψεις ότι οι Cannibal Corpse το δανείστηκαν αυτούσιο το βασικό riff, αλλιώς παίχτηκε μεγάλη σύμπτωση.  Αγανακτισμένοι, οργισεμένοι ρυθμοί που συνοδεύονται από μανιασμένα  φωνητικά και ακροτόμα riffs. Κάθε σύνθεση κυμαίνεται μεταξύ τριών και τεσσάρων λεπτών, ο τέλειος χρόνος για μια ολοκληρωμένη thrash βόμβα μεγατόνων.

Ο ήχος τους φέρνει ξεκάθαρα Ευρωπαική σχολή. Βασισμένο σε riffs που καραδοκούν για την εξαφάνιση της ακοής σου. Μελωδικά περάσματα (πάντοτε μέσω εγχόρδων) εμφανίζονται που και πού αλλά γενικότερα κυριαρχεί επιθετικότητα. Ο κύριος λόγος που γίνεται αυτό είναι μόνο και μόνο για την αναζωπύρωση, την αναζωογόνηση της ίδιας της σύνθεσης σε ένα δεύτερο κύμα επιτακτικής λεηλάτησης. Η μουσική και οι στίχοι είναι γραμμένοι από τα δυο μοναδικά μέλη της μπάντας (αν και στο cd μου αναγράφεται στο μπάσο κάποιος Matze, πιθανότατα φανταστικό πρόσωπο, απλά για να μην φαίνεται διμελής η μπάντα). Απόλυτη χημεία λοιπόν μεταξύ των δυο μελών. Τοξική χημεία για την ακρίβεια. Στάζει και λιώνει τα πάντα στο πέρασμα της. Μετά το πρώτο λεπτό της εισαγωγής και για σαράντα συνεχόμενα λεπτά μέχρι να κοπάσει η καταιγίδα των Protector, βρίσκεται συνέχεια δαρμένος και γδαρμένος, σαν τα δέρματα των τυμπάνων του Michael. Νιώστε μπουνιά στο στομάχι με τον μπάσο ήχο που βγάζει το ‘’Thy Will Be Done’’ πριν σιφουνιάσουν οι ταχύτητες.  Η προστιθέμενη αγριότητα που δανείζεται από το νεοφερμένο death metal κάνει το ‘’A Shedding Of  Skin’’ να ακούγεται εντελώς καταστροφικό. Δεν εφησυχάζεται στιγμή, δεν ακούγεται αδύναμο, δεν βρίσκεις κενά. Ακόμα και σε πιο mid tempo φάση όπως στο ‘’Tantalus’’, τα σχισμένα ουρλιαχτά και το τεχνικό παίξιμο μετατρέπουν το τραγούδι σε εξαιρετικά εκρηκτικό υλικό, ισοδύναμο με δυναμίτη. Όπως και όλος ο δίσκος με κύρια συστατικά κραυγές, riffs και κρουστικά κύματα που όταν συνδυάζονται έχουν εκρηκτικά αποτελέσματα.