Περιμέναμε πολύ καιρό και η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές η αναμονή είναι επικίνδυνο καύσιμο για τις προσδοκίες για αυτό και πήραμε το χρόνο μας για να γράψουμε την άποψή μας για το νέο άλμπουμ των Q5. Οι Q5 επιστρέφουν ξαναγεννημένοι και ο ήχος τους μοιάζει να μην έχει αλλάξει. Οι συνθέσεις τους είναι ευθείς, άμεσες και απλές, χωρίς φτιασιδώματα και ακροβατικά. Ακούσαμε το άλμπουμ αρκετά ίσως επειδή η Frontiers επέλεξε να οπτικοποιήσει και επομένως να προωθήσει τραγούδια τους άλμπουμ που θυμίζουν αρκετά ACDC. Όμως όταν έχεις την ευκαιρία να ακούσεις το άλμπουμ στην ολότητά του βλέπεις ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση. \r\n \r\nΥπάρχουν οι γρήγορες ταχύτητες που όλοι αγαπήσαμε, υπάρχουν ενδιαφέρουσες ιστορίες στους στίχους και υπάρχει και ένα τραγούδι αφιερωμένο στο ελληνικό κοινό που αγαπά τους Q5. Το σίγουρο είναι ότι είναι ορεξάτοι και δημιουργικότατοι οπότε ο τίτλος του πρώτου τραγουδιού είναι απόλυτα πετυχημένος ήρθαν για να ροκάρουν. \r\n \r\nΕμένα μου “κλίκαραν” περισσότερο τα One Night In Hellas, Halfway To Hell, A Prisoner Of Mind, Unrequited(A woman of darkness and steel), Just One Kiss και Land Of The Setting Sun… \r\n
