Rival - Prophecy

To “Prophecy” των Αμερικάνων Rival κυκλοφορήσε το 2018 ως ανεξάρτητο/private άλμπουμ, αλλά φέτος η Underground Power Records το ξανακυκλοφόρησε και έτσι η τρίτη δουλειά αυτού του πολύ καλού συγκροτήματος από το Chicago έφτασε στα χέρια περισσότερου κόσμου.

H τελευταία δουλειά του συγκροτήματος ήταν το “State of Mind” του 2004, ενώ είχαν προηγηθεί τα “Rival” EP το 1998 και “Modern World” το 2000. Όσοι είχαν ακούσει τις προηγούμενες δουλειές τους θα ενθουσιαστούν, αφού υπάρχει συνθετική βελτίωση στη μπάντα. Τα τραγούδια έχουν “γλυκάνει”, υπάρχουν περισσότερες μελωδίες, και γενικά οι συνθέσεις είναι πιο πλούσιες και ενδιαφέρουσες στην ακρόαση. Το συγκρότημα συνεχίζει βέβαια στο ίδιο heavy/speed/μελωδικό thrash ύφος αλλά δεν είναι τόσο μονοκόμματο όσο κάποιες φορές έβγαζε στις προηγούμενες προσπάθειες του.

Τα φωνητικά του John Johnson είναι καταπληκτικά, ακούγονται ακόμα καλύτερα από το προηγούμενο άλμπουμ, και δίνουν ένα πιο επικό-δραματικό ύφος στα speedy τραγούδια που τα κάνει να ξεχωρίζουν από το μέσο όρο. Πολύ σωστά έχει συγκριθεί η φωνή του με τον J.D. Kimball, και αυτό βέβαια μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει για το δίσκο.  H μουσική, αν και έχει τις βάσεις της στον heavy/speed ήχο που είπαμε, δε θυμίζει υποχρεωτικά κάποια μπάντα. Γενικά, οι οπαδοί τoυ παλιού ήχου τύπου Savage Grace, Metal Church αλλά και Οmen θα βρουν εξαιρετικό τον δίσκο αυτόν. Επίσης στο “Blind Fury” υπάρχουν και στοιχεία από την πρώτη περίοδο των Iron Maiden, ενώ στο “Vigilante” μπορεί κάποιοι να θυμηθούν και τους Manilla Road του “Crystal Logic” – ειδικά στο ρεφρέν.

Πρόκειται λοιπόν για μια εξαιρετική κυκλοφορία, τίμιου, φρέσκου heavy metal, που ενώ πατά γερά στα ‘80s, δεν κοροϊδεύει τον ακροατή επαναλαμβάνοντας παλιά μοτίβα ως δήθεν true, αλλά παρουσιάζει μια άποψη για το πως θα μπορούσε αυτός ο ήχος να ακούγεται σήμερα. Ωραίο, γρήγορο, με δυναμικές μελωδίες heavy metal που αγαπά και σέβεται το παρελθόν, αλλά θέλει να το βλέπει να εξελίσσεται με σωστό τρόπο.