Stryper - Live at the Whisky

                  Οι Stryper έγιναν και έμειναν πασίγνωστοι στην Αμερική (αλλά και γενικότερα στην υφήλιο) διότι συνδύασαν το heavy metal με τον Χριστιανικό στίχο, τόσο επιτυχημένα που δεν ενοχλούσε κανέναν από τους τότε μεταλλάδες αλλά έγινε και η αγαπημένη μπάντα των μανάδων αυτών. Οι κιτρινόμαυροι άγγελοι του φωτός κυκλοφόρησαν τέσσερις πολύ καλούς hard/heavy metal δίσκους πίσω στα 80ς (μέχρι το 1990) και μετά το διαλύσανε. Επανασυνδέθηκαν το 2003 και έχουν κυκλοφορήσει νέο υλικό, επαναηχογραφημένο υλικό, δίσκο με διασκευές, απόλα λέμε αλλά πάντα με κάποια ποιότητα. Τελευταίος δίσκος το ’’No More Hell To Pay’’ που χωρίς να είναι κακός δίσκος, δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο.  Το ’’Live At The Whisky’’ ηχογραφήθηκε τον Οκτώβρη του 2013 (ένα μήνα πριν κυκλοφορήσει ο τελευταίος τους δίσκος δηλαδή) σε ένα μικρό κλαμπάκι και βρίσκει την αυθεντική συνθεση των Stryper να παίζει υλικό μόνο από τις παλιές τους μέρες με την προσθήκη κάποιων κομμάτιων από τον τότε επερχόμενο δίσκο τους.
\r\n                   Η συναυλία ξεκινά με 2 τραγούδια από τον καινούριο τους δίσκο και αποδίδεται πολύ καλά και σύμφωνα με τις τωρινές αποδόσεις τους. Η φωνή του Sweet δεν έχει τόσες ψηλές πλέον αλλά ακούγεται εκφραστική  και πλούσια. Όλα τα λεφτά όμως είναι ο Oz Fox  που χαρίζει πλουσιοπάροχα και άφθονα σόλος και κιθαριστικές γραμμές που θα ζήλευαν οι περισσότεροι. Ειδικά το ’’Legacy’’ είναι μια λιχουδιά που προσηλυτίζει και ιερείς. Μετά μια βαθιά στο παρελθόν της αυθεντικής τετράδας με άλλα 2 τραγούδια από το πρώτο τους δημιούργημα ’’The Yellow And Black Attack’’ . Ακούγεται πλέον και η πτωτικές αντοχές στο λαρρύγι του Michael,πράγμα που στερεί αρκετά από την ολική απόλαυση. Έυκολα όμως σε κερδίζουν αφού τα τραγούδια είναι χιλιοακουσμένα στα τόσα χρόνια και οι μελωδίες τους ρέουν στο αίμα μου. Και η κιτρινόμαυρη επίθεση συνεχίζεται με τραγούδια-ύμνους από τις 2 πρώτες full legth κυκλοφορίες τους. Όλοι δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό αλλά ’’Ο λύκος έχει τ’ όνομα κι η αλεπού τη χάρη’’ και πραγματικά προσεύχομαι (;;;) να μην τελειώσουν ποτέ οι ομορφιές που ακούγονται στα αυτιά μου από τα δάκτυλα της (αλεπούς ντε!). Και πολύ καλά πράξανε και διαλέξανε πολλά από τα πιο σκληρά τους τραγούδια, τους βγαίνουν πολύ ομαλά ζωντανα. Κάπου λίγο μετά την μέση της συναυλίας επιλέγουν να προωθήσουν άλλα δυο τραγούδια του ’’No More Hell To Pay’’. Το ομώνυμο είναι σαφώς καλύτερο από την διασκευή στο Jesus Is Just Alright των The Doobie Brothers [χίλιες φορές προτιμώ το αυθεντικό (1972/Toulouse Street)]. Έφτασε η ώρα να τιμηθεί και ο ’’In God We Trus’’ δίσκος με το ’’Always There for You’’. Από τις λίγες μπαλάντες που επιλέχτηκαν για το συγκεκριμένο live και με μια απέραντη δόση ειλικρίνειας του Μιχαλάκη να ζητά την βοήθεια του κοινού στο τραγούδι ’’μιας και η φωνή του είναι χειρότερη από την δική τους’’. Και το μοναδικό στραβοπάτημα στις κιθάρες, πρώτο και τελευταίο λάθος που πρόσεξα. Πάντως στουντιακό πείραγμα δεν βλέπω να έπεσε, ακούμε ότι άκουσε και το πλήθος την συγκεκριμένη μέρα. 1990 με το ’’Against The Law’’  και ακούμε το ’’All for On’’ από αυτόν τον δίσκο.Η συναυλιακή αυτή ιεροτελεστία θα κλείσει με άλλες 3 τραγουδάρες από τα 2 πρώτα Θηρία/LPS τους.
\r\n                       Η ακουστική απόλαυση διαρκεί 75 λεπτά για να χορτάσουν όλοι. Να όμως που συνοδέυεται και από ένα DVD που περιέχει τα ίδια 16 τραγούδια καθώς και 2 video clips στα ’’No More Hell To Pay’’ και ’’Sympathy’’ και μια απολαυστική συνεντευξη. To DVD είναι σκηνοθετημένο από τον James Marshell και είναι τραβηγμένο επαγγελματικά και από πολλές κάμερες. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n