W.A.S.P - Golgotha

Καινούργιος δίσκος W.A.S.P, μμ για να δούμε τι θα δούμε..είπα από μέσα μου. Τα φωνητικά του Blackie δείχνουν ότι καλά κρατούν ακόμα. Προσωπικά με απογοήτευσαν, όχι μόνο γιατί μιλάμε για μετριότατα κομμάτια αλλά κυρίως γιατί μιλάμε για τους W.A.S.P.
\r\nΠου είναι εκείνη η δυναμική μπάντα των 80’s με την μαγκιά και την κατακόρυφη(προς τα πάνω) απόδοση? Aν στο προηγούμενο “Babylon” τα είχαν πάει καλά τότε εδώ τα σκ******, ναι καλά καταλάβατε.
\r\n  Με μια εξαίρεση στο εναρκτήριο Scream το οποίο δείχνει να έχει έναν τόνο παραπάνω όρεξης, η συνέχεια είναι δυσανάλογη. Καθώς λοιπόν προχωράω στα επόμενα αρχίζω σιγά σιγά να απογοητεύομαι όλο και περισσότερο, με τα Last Runaway και Shotgun να αποτελούν δύο ακόμα λόγους για αυτή μου την διάθεση. Φωτεινή εξαίρεση η μπαλάντα που ακολουθεί με τίτλο “Miss You” που σίγουρα θα σας κερδίσει μιας και είναι το πρώτο(ίσως και τελευταίο) κομμάτι που βγάζει τόσο συναίσθημα. Αρχικά με την εκτέλεση του Blackie αλλά αργότερα με συνοδεία του Doug Blair στην κιθάρα η κατάσταση κορυφώνεται. Μήπως αυτό που ακολουθεί είναι και σημαδιακό? Φυσικά η απορία θα σας λυθεί αμέσως μετά την ακρόαση του Fallen Under που από εκεί και πέρα ξανά αρχίζει  η κατρακύλα. Το μοναδικό που ξεχωρίζω από το Slave Of The New World Order είναι το ξέφρενο solo στην κιθάρα που.
\r\n  Πραγματικά δεν έχει νόημα να συνεχίσω, γιατί μόνο για καλό δεν θα είναι. Η ουσία είναι ότι φαίνεται πως έβγαλαν έναν δίσκο σαν να το έκαναν για αγγαρεία. Το μόνο που κατάφεραν με αυτό είναι να προσβάλλουν την αρκετά καλή έως τώρα πορεία τους. Ελπίζω το επόμενο, αν υπάρξει και όταν, να είναι πιο προσεγμένο. Δεν περιγράφω άλλο..

\r\n