Monuments
Δεν είναι λίγες φορές που ένα demo μιας μπάντας είναι ότι καλύτερο κυκλοφόρησαν σε ολόκληρη τη δισκογραφία τους, σε ολόκληρη την ιστορία τους. Ατελείωτα τα παραδείγματα. Και είναι μεγάλη υπόθεση να λατρεύεις τη μουσική μέσα από ένα σύνηθες μέτριο ήχο. Αυτό ίσχυε βέβαια πιο πολύ για τις μπάντε των 80ς που έκαναν τις ηχογραφήσεις σε ‘’ελαχιστοκάναλα’’ στούντιος. Πλέον ακόμα και τα demos έχουν καλό ήχο. Ας μην μακρυγορώ με παραδείγματα και ας μπω στην ουσία εξυμνώντας ένα από τα αγαπημένα μου demos που θα το ζήλευε το κάθε συγκρότημα, παλιό ή καινούριο.
To 1993 ήταν μια πολύ καλή χρονιά για το heavy metal. Oι Savatage κυκλοφορούν έναν από τους καλύτερους δίσκους τους, οι Death δείχνουν πόσο μεγάλη μπάντα είναι με τη νέα τους δουλειά, οι Rage ανεβαίνουν επίπεδο με ένα καταπληκτικό άλμπουμ, οι Angra κάνουν ένα καλό ντεμπούτο, οι Mercyful Fate επανέρχονται μετά από χρόνια, και γενικά η σκηνή δείχνει ζωντανή και δυναμική.
Κάποιες μπάντες τις ακούγαμε χθές, θα τις ακούσουμε και σήμερα. Πιθανότατα και αύριο διότι αξίζουν και μας ανεβάζουν το κέφι. Συνειρμός.... Yesterday And Today. Y&T δηλαδή, όπως το όνομα μιας Αμερικάνικης hard rock/heavy metal μπάντας που ιδρύθηκε το 1974 όταν προσχώρησε ο κιθαρίστας Dave Meniketti στην ανώνυμη μπάντα διασκευών των τριών (τότε) συμπαικτών του στο Oakland της Καλιφόρνιας. Το όνομα της μπάντας αποφασίστηκε όταν ψάχνανε όνομα πριν δώσουμε την πρώτη τους συναυλία και στο πικάπ έπαιζε το ‘’ Yesterday And Today’’ των The Beatles.
Η Χιλή είναι μια όμορφη χώρα γεμάτοι όμορφους ανθρώπους και πιστέψτε το, γεμάτους δίψα για ζωή, για δημιουργία και για καλλιτεχνική έκφραση, Στο χώρο της τέχνης, της μουσικής και πιο ιδιαίτερα του metal έχουν να επιδείξουν αρκετά σπουδαία επιτεύγματα. Να πάρουμε τους doomsters Θεούς Procession για αρχή. Τους epic/doomsters Capilla Ardiente. Τους doom/deathsters Mourners Lament. Και πολλούς άλλους. Καθόλου τυχαία δεν στάθηκα στην doom σκηνή της Χιλής. Γιατί εδώ θα ασχοληθούμε με τους doomάδες Mar de Grises και το ντεμπούτο full length τους με τον τίτλο ‘’The Tatterdemalion Express’’.
Η αιγυπτιακή θεότητα Osiris έχει χρησιμοποιηθεί πολλές φορές σαν όνομα και σαν θεματολογία στο heavy metal. To συγκρότημα για το οποίο μιλάμε εδώ είναι από τον Καναδά, δημιουργήθηκε το 1986 και διέλυσε το 1993, αφήνοντας στο ενεργητικό του μόνο demos, ένα live album και ένα EP. H συλλογή που παρουσιάζουμε κυκλοφόρησε το 2016 φέρνοντας στη δημοσιότητα το υλικό αυτό, αλλά και ακυκλοφόρητα τραγούδια, και πρόκειται για μία από τις σημαντικότερες επανακυκλοφορίες που έγιναν ποτέ στη μουσική μας.
Οι Cathedral είχαν από τα πρώτα τους βήματα την ανάγκη και την φιλοδοξία να μεταδώσουν την μουσική τους κάνοντας την όσο πιο πρωτότυπη και μοναδική και συνάμα καθηλωτική και στο βαθμό που αυτό που ήταν εφικτό αιώνια. Με ντεμπούτο σαν το ‘’The Forest Of Equilibrium’’ του 1991, την δισκάρα του 1995 ‘’Carnival Bizzare’’ και eps σαν τα ‘’Soul Sacrifice’’ 1992, ‘’Statik Majik’’ & ‘’Cosmic Requiem’’ του 1994, όχι μόνο τα κατάφεραν, αλλά έβαλαν και για τους ίδιους τους τους εαυτούς και κυρίως για τον front man τους Lee Dorian τον πήχη σε δυσθεώρητα ύψη.
Όταν σκέφτεσαι μπάντες που αντιπροσωπεύουν το Speed Metal, ποιες σου έρχονται στο μυαλό; Φαντάζομαι οι Agent Steel, Exciter, Destructor, το πρώτο Toxik, Razor, Acid, Metal Church ίσως, Helstar. Εννοείται ότι υπάρχουν και άλλες δεκάδες, κάποιες γνωστότερες και κάποιες όχι. Οι Vectom, Bloodlust, Phantom Lord, Predator, Muro, Cruella, Hammerhawk και ο κατάλογος είναι ατελείωτος. Το Speed Metal σαν είδος είναι κάπως αόριστο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αν κάποιος οπαδός του US heavy/power/epic metal διαβάσει το όνομα Lazarus Sin και δει το εξώφυλλο του “Intracranial Mass”, θα καταλάβει αμέσως, χωρίς να ακούσει νότα, ότι ανακάλυψε διαμάντι. Και έτσι ακριβώς θα είναι. Οι Lazarus Sin από το Oregon κυκλοφόρησαν το 1988 τον πρώτο τους δίσκο, “Intracranial Mass” από την Blood of the Lamb Publishing, και έμειναν για πάντα στην ιστορία του heavy metal.
Αν κάποιος ρωτούσε πόσο χρονών είναι ο Glen Tipton, αρκετοί θα απαντούσαν 72 και θα περηφανευόντουσαν ότι ακόμα ασχολείται με το metal. Για τον Tommy Iommi; Πάλι 72. Αν ρωτούσα όμως για την Jutta Weinhold, πιθανότατα να μην ήξεραν ποια είναι αυτή. Και όμως η απάντηση είναι και για την συγκεκριμένη ο αριθμός 72. Τέτοια είναι η ηλικία της Γερμανίδας τραγουδίστριας που ακόμα υπηρετεί το heavy metal. Και δεν νομίζω οτι υπάρχουν πολλοί στα 70 τους που ασχολούνται με τη metal μουσική.
Ανέκαθεν, εμάς τους μεταλλάδε μας άρεσαν οι concept ιστορίες για στιχουργικό περιεχόμενο. Λίγο ο βαθός δυσκολίας για να ταιριάζει με την μουσική υφή, λίγο το βάθος μιας επιτυχημένης ιστορίας, μια το πρωτόγνωρο συναίσθημα του τι θα γίνει στη συνέχεια μιλώντας πάντοτε για την πρώτη ακρόαση-ανάγνωση. Όλα αυτά και άλλα πολλά μας έκανε να ψάχνουμε τέτοιες δουλειές. Μεγάλες και μικρότερες μπάντες δοκίμασαν την τύχη τους, άλλες με μια συγκεντρωμένη-ολοκληρωμένη ιστορία, άλλες με πιο αφηρημένη, άλλες που απλά φιγουράρουν μια κεντρική ιδέα.