DARK TRANQUILITY ... WHERE PASSION IS MOST ALIVE!

DARK TRANQUILLITY-MONOCHROMATIC STAINS, Live in Athens 2018 HD

Θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε το κείμενο με τον παραδοσιακό τρόπο … “Απόγευμα Κυριακής και η άφιξη των Dark Tranquility στην Αθήνα μας ανάγκασε να είμαστε από τις 19.00 στο Piraeus Academy” . Αλλά αυτή η συναυλία απαιτεί άλλη εισαγωγή.. Τι συναυλιάρα ήταν αυτή ρε φίλε; Πόσο μπαντάρα είναι οι Dark Tranquility? Τι ήταν αυτό που μας χτύπησε με τους Equilibrium? Πόσο αδιάφορα ήταν αυτά τα δύο support? Καρφώθηκα; Ας τα πάρουμε από την αρχή. Φτάσαμε στο χώρο λίγο μετά τις 7 και η ουρά έξω από το Πειραιώς μαρτυρούσε ότι οι πόρτες δεν είχαν ανοίξει ακόμη. Μέχρι τις και μισή είχαμε μπει μέσα, και είχαμε λάβει θέση, οι 100 περίπου που ήμασταν εκεί από εκείνη την ώρα, μέσα στο χώρο.

Στην προγραμματισμένη ώρα ανέβηκαν στη σκηνή οι Ιταλοί 5RAND. Με μια τραγουδίστρια που όργωνε άσκοπα τη σκηνή προσπαθώντας να δημιουργήσει λίγο ενθουσιασμό, επιστρατεύοντας μέχρι και τους Dark Tranquility (είστε ενθουσιασμένοι που θα δείτε τους DT απόψε; Είναι η αγαπημένη μου μπάντα οι DT κλπ) παρουσίασαν το υλικό τους. Οι ίδιοι χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους melodic death, groove metal και για να σας περιγράψω λίγο αυτό που μας παρουσίασαν έμοιαζαν λίγο με OTEP αλλά χωρίς ιδιαίτερα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Η αλήθεια είναι ότι είναι δύσκολο να βγαίνει πρώτος και να καταφέρνεις να κερδίσεις το κοινό οπότε να μην φανώ κακιά και να πω ότι τουλάχιστον προσπάθησαν. Δεν τους βοήθησε ούτε ο χώρος που ακόμη δεν ήταν ούτε μισογεμάτος ούτε ο ήχος.

Μετά τους Ιταλούς σειρά είχαν οι Ελβετοί MIRACLE FLAIR και από την πολυλογού Ιταλίδα στην αμίλητη σχεδόν Ελβετή! Ο κακός ήχος ήταν και εδώ ο πρωταγωνιστής ενώ η κιθάρα έλαμπε δια της απουσίας της. Η μουσική τους όπως χαρακτηρίζεται από τους ίδιους είναι Modern Melodic Metal. Εγώ θα το έλεγα αρκετά κοινότυπο μελωδικό με γυναικεία φωνητικά. Τίποτα που να μας κινήσει το ενδιαφέρον, δυστυχώς. Ο χώρος ωστόσο ήταν αρκετά πιο γεμάτος και δεν είχαν την ίδια άχαρη υποχρέωση με τους πρώτους να πρέπει να δημιουργήσουν κλίμα. Προς το τέλος δε ο ήχος τους έφτιαξε αρκετά αλλά η κιθάρα παρέμενε αρκετά θαμένη. Κρίμα γιατί ίσως να είχαν κάτι περισσότερο να κερδίσουν αν είχαν καλύτερο ήχο.

Η ώρα έχει φτάσει γύρω στις 21.00 και ανεβαίνουν στη σκηνή οι Γερμανοί folk metallers EQUILIBRIUM. Προσωπικά είχα μια μικρή ιδέα για το τι πρόκειται να ακούσω καθώς δεν είμαι εξοικειομένη με τη δισκογραφία τους. Τα φώτα χαμηλώνουν οι καπνοί βγάινουν και οι Equilibrium ανεβαίνουν στη σκηνή σε μια καλοπροβαρισμένη εισαγωγική χορογραφία που ενθουσίασε το κοινό. Το παιχνίδι με τα φώτα και τον καπνό έχει δημιουργήσει μια πολύ επιβλητική ατμόσφαιρα και οι Γερμανοί ξεδιπλώνονται και το κοινό παίρνει φωτιά! Ο ήχος από εκεί που ήταν ο κακός πρωταγωνιστής στα προηγούμενα συγκροτήματα τώρα ήταν τούμπανο και απαιτούσε την απόλυτη προσοχή μας.

Ακόμη και αυτοί που τους άκουγαν για πρώτη φορά ενθουσιάζονται και παραληρούν. Στο 3^ο τραγούδι βάζουν το κοινό να κάνει wall of death και πραγματικά το έκαναν και μάλιστα αρκετά επιτυχημένα, καθώς εξελίσσεται η εμφάνισή τους ο Robert "Robse" Dahn, τραγουδιστής του συγκροτήματος παραγγέλνει ένα circle pit και υπακούν χωρίς δεύτερη σκέψη. Αστειεύεται όταν ετοιμάζονται να παίξουν το Unbesiegt, είναι λέει hit στη Γερμανία, ίσως και στην Ελλάδα, όχι; Να παίξουμε άλλο τραγούδι; Ολοκληρώνουν το σετ τους με το Born To Be Epic με μεγάλο ενθουσιασμό. Την επόμενη μέρα από κάποια σχόλια στο facebook έμαθα ότι στην Αθήνα έπαιξαν χωρίς τα σκηνικά τους. Δεν ξέρω πιο τεχνικο κόλημα προκάλεσε αυτή την απώλεια ούτε μπορώ να φανταστώ πόσο θα συντελούσε στο τελικό αποτέλεσμα. Είμαι όμως σίγουρη ότι ακόμη και αν κάποιος τους άκουσε για πρώτη φορά αποκόμισε την καλύτερη δυνατή εντύπωση για το συγκρότημα. Από ότι αποδείχθηκε οι Equilibrium είναι Born to be Epic!

Setlist
Prey
Heimat
Waldschrein
Verbrannte Erde
Blut im Auge
Dämmerung
Unbesiegt
Apokalypse
Born to Be Epic

Ο χρόνος κυλάει και ακριβώς στις 22.30 οι σουηδοί μάγιστροι ανεβαίνουν στη σκηνή. Παρόλο που ο projectorας τους δεν λειτουργησε ποτέ οι Dark Tranquility ούτε που νοιάστηκαν. Ο χώρος γεμάτος, παλώμενος από ένταση και πάθος. Το κοινό τους λατρεύει και ανταποκρίνεται με στο πολλαπλάσιο σε κάθε τραγούδι. Ακόμη και τα νέα τραγούδια του Atoma που θεωρητικά είναι τα πιο καινούρια στην συνείδηση των fans προκαλούν παθιασμένες αντιδράσεις. Τα παιχνίδια με το φως και τον καπνό είναι ένα λιτό υπέροχο σκηνικό για τους πρωτεργάτες του μελωδικού death και καλύπτουν όποιο κενό προκύπτει από την έλλειψη των προβολών από τον projectorα. Ο Stane είναι ενθουσιασμένος από το κοινό και χαμογελάει συνέχεια! Στο The Mundane and the magic στα γυναικεία φωνητικά μάλλον τυχαία δίνει το μικρόφωνο σε μια κοπέλα στο κοινό και μένουμε όλοι κάγκελο με το πόσο καλά τραγούδησε και πρώτος από όλους ο Stanne που μοιράστηκε το μικρόφωνο μαζί της χωρίς δισταγμό στο δεύτερο ρεφραιν.

Λίγο πριν τα σημεία του set που έκαναν επαναφορές στο fiction μας ανέφερε ότι έχουν να μας παρουσιάσουν κάποια deep cuts και «για να δούμε ποιος τα θυμάται». Μας είπε ότι είμαστε μια από τις καλύτερες πόλεις να παίζουν και έτσι όπως κοιτούσε το κοινό χαμογελούσε με όλο το πρόσωπο. Στην μια κιθάρα ήταν ο Christopher Amott και στην άλλη ο Johan Reinholdz. Στο μπάσο η οικεία μορφή του Anders Iwers. Στο encore ο Mikael δεν έκανε το stage diving και crowd surfing που συνηθίζει αλλά κατέβηκε στον κόσμο και τραγούδησε ολόκληρο το State Of Trust από κάτω.

Διάβασα κάποια σχόλια για μπουκωμένο ήχο. Από το κέντρο και πίσω που παρακολούθησα ο ήχος ήταν άψογος. Να διευκρινίσω όμως ότι δεν ήμουν κάτω από τον εξώστη γιατί αυτό ίσως να επηρρέαζε. Η ατμόσφαιρα ήταν σε πολύ καλή κατάσταση παρόλο που οι καπνοί από τη σκηνή δεν σταμάτησαν καθόλου. Τώρα όσον αφορά το σετ λιστ, ναι δεν είχε τραγούδια από όλη τους τη δισκογραφία αλλά μην ξεχνάμε ότι περιοδεύουν σε υποστήριξη του νέου άλμπουμ. Εμένα προσωπικά δεν με πείραξε και αν με ρωτούσαν σήμερα αν θα ξαναπήγαινα θα απαντούσα θετικά γιατί το συναυλιακό αποτέλεσμα των Dark tranquility μες τη λιτότητά του είναι μια μοναδική συναισθηματική εμπειρία.