DEFCON 4 FESTIVAL 1st DAY @ AN Club

\r\n \r\n

\r\n

\r\nDefcon μέρα πρώτη, για να δούμε τι είδαμε και ακούσαμε. Straight to the point!\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\nRevenge Of The Giant Face
. Τί να πω τώρα γι’αυτή τη μπάντα. Για όσους δεν τους γνωρίζουν αλλά γουστάρουν τη φάση Converge-meets-Norma Jean-meets-The Dillinger Escape Plan αλλά και μεγάλες δόσεις χαρακτήρα θα καραγουστάρουν. Τα παιδιά παίζουν με πάθος, κάβλα, και τιγκαρισμένοι στην ενέργεια. Ο ήχος δεν ήταν με το μέρος τους αλλά το μαζεμένο κοινό δεν πτοήθηκε καθόλου και partαρε μαζί τους από το πρώτο λεπτό μέχρι το τελευταίο. Άψογοι, περιμένω με αγωνία την πρώτη τους κυκλοφορία.
\r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\nRazor’s Edge. Είχα ξαναδεί τους νεαρούς 2-3 φορές και είχα χαρεί με την αλλαγή της μπάντας σε σχέση με την πρώτη της περίοδο. Εδώ τους είδα στην καλύτερή τους κατ’εμέ εμφάνιση να αποδίδουν το καλοδουλεμένο τους μοντέρνο extreme metal που προσφέρει breakdowns και grooves όπως και γκάζια χάρην ποικιλίας. Πολύ καλοδουλεμένη επίσης ξαι η φωνή(φωνές για  την ακρίβεια) του Δημήτρη που είναι και άριστος frontman. Δεν κάθεται στιγμή στο ίδιο σημείο ο τύπος, το βιώνει πραγματικά. Respect!
\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\nUnmasking The Betrayer
. Σίγουρα η αγαπημένη μου μπάντα από το σημερινό billing, έπαιξαν με χαρακτηριστική άνεση το απαιτητικό τους υλικό και δημιούργησαν κύματα πανικού στο pit. Είδα κόσμο να γνωρίζει καλά τα κομμάτια τους και το κωλοχάρηκα. Η όλη συμμετοχή του κοινού είναι σημάδι πως οι νεότεροι fans του ήχου καραγουστάρουν και supportάρουν την όλη φάση. Ο ήχος ήταν αρκετά καλύτερος από τις προηγούμενες μπάντες και το set-αν και μικρό-διέλυσε τα πάντα με το Avernus Catacombs να κλείνει πουτανιάρικα το show τους. Άπειρα points στη φωνάρα του Χρήστου, εξαιρετικός!\r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\n

\r\n

\r\n
\r\nStill Falling. Με το σχετικά φρέσκο ΕΡ τους να μαζεύει θετικότατες κριτικές οι Αθηναίοι σκάνε με φόρα στη σκηνή και αρχίζουν πολύ δυναμικά το set τους. Σωστότατο στήσιμο στη σκηνή, ενέργεια και πάθος αλλά ο ήχος δεν τους βοήθησε όσο θα’πρεπε. Αρκετά θορυβώδης σε σημεία και θολός δυσκόλεψε ενδεχομένως κόσμο να αναγνωρίσει κομμάτια. Μνεία στον νέο drummer του σχήματος που έπαιξε δυνατά κι έδειξε δυνατότητες στη διασκευή Gojira. Not an easy band to cover! Πέρα από το θέμα του ήχου πάντως τα παιδιά βρήκαν ανταπόκριση σε ένα κοινό που τους γούσταρε 100%.\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n
\r\n\r\nFall Of Man. Να είμαι ειλικρινής είχα ξαναδεί τα παιδιά 2 φορές στο παρελθόν και δεν έφυγα με καλές εντυπώσεις από τα τότε shows. Οπότε αυτό το βράδυ δεν ήξερα ακριβώς τί να περιμένω. Ίσως και να ήμουν αρνητικά πρετοιμασμένος...το θέμα είναι πώς από το πρώτο κιόλας κομμάτι τα πάντα άλλαξαν. Μη ξεχνάμε πως μιλάμε για μια μελωδική punk rock μπάντα με αρκετά metal leads στις κιθάρες και breakdowns που λειτουργούν ωραία στη δημιουργία pits. Τα παιδιά έχουν ανέβει πολλές σκάλες, οι φωνές έχουν βελτιωθεί φανερότατα και τα κομμάτια παίρνουν άλλη διάσταση όταν ακούς sing-alongs με το ενθουσιασμένο κοινό. Τρελή ενέργεια στη σκηνή, οι τύποι είναι ικανοί στο να παρασέρνουν τον κόσμο και να δημιουργούν ατμόσφαιρα party.
\r\n
\r\nΕν κατακλείδι, η πρώτη μέρα έτυχε καλής προσέλευσης και πολύ καλής διάθεσης δίνοντας την ευκαιρία σε πολλούς από εμάς που αγχωνόμαστε με την κατάντια μας να ξεχαστούμε. Πάμε για day 2 λοιπόν.\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nReport: Γιάννης Νάκος
\r\nPhotos: Δημήτρης Χατζημωυσής / Jim Hatzimoisis, Photography
\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

Copyright 2024. All Right Reserved.