Devildriver @ Kyttaro Live Club

\r\n2 Ιουλίου 2012, μόλις μια μέρα μετά την εμφάνιση του Ozzy μαζί με τους \r\nMachine Head και Paradise Lost στο Rockwave festival αλλά όσοι διψάνε \r\nκαι για άλλη συναυλία είναι ήδη έξω από το ΚΥΤΤΑΡΟ club και περιμένει να\r\nανοίξουν οι πόρτες.Σήμερα παίζουν οι Καλιφορνέζοι -Devildriver- και \r\nτην συναυλία ανοίγουν οι -Sonik Death Monkey- από την Κύπρο, οι -One of \r\nthese Days- και οι -Slave at God- από Ελλάδα.
\r\n Η ώρα είναι λίγο μετά\r\nτις 19.00 και έξω από το μαγαζί είμαστε 10 άτομα από τα οποία οι 7 ήταν\r\nαπό τις μπάντες. Οι πόρτες μας είπαν ανοίγουν κατά τις 20.00 οπότε \r\nσκεφτήκαμε ότι είναι ακόμα νωρίς και οτι σιγά σιγά θα μαζευτεί ο κόσμος.\r\nΗ ώρα πέρασε και δυστυχώς η προσέλευση του κόσμου ήταν πολύ μικρή προς \r\nτο παρόν.\r\n

\r\n

\r\n
\r\n Κατά τις 20.20 μπαίνουμε μέσα στο ΚΥΤΤΑΡΟ το οποίο έχει \r\nγύρω στα 50-60 άτομα τώρα και πάνω στην σκηνή είναι ήδη οι -Sonik Death \r\nMonkey- και ετοιμάζονται να παίξουν. Λίγα μόλις λεπτά μετά το συγκρότημα\r\nαπό την Κύπρο ξεκίνησε το setlist του και ο κόσμος άρχιζε να μάζευετε \r\nήρεμα προς τα μπρος. Οι -Sonik Death Monkey- αρχίσαν να παίζουν χωρίς \r\nπροβλήματα και με αρκετά καλό ήχο. Τα τραγούδια τους, ένα μείγμα από \r\nDeath/Hardcore/Metal με ωραία riffs και ελάχιστα leads, πολύ καλό μπάσο,\r\nωραίο drumming και φωνή αρκετά καλή που κυμαίνεται και αυτή ανάμεσα στο\r\nDeath/Hardcore. Παίξαν περίπου 30 λεπτά με τον κόσμο να τους εμψυχώνει \r\nμε χειροκροτήματα αλλά χωρίς να τιμάει το pit. Αν και με τόσο λίγο \r\nκόσμο, οι -Sonik Death Monkey- κατάφεραν να παίξουν καλά, να κερδίσουν \r\nεντυπώσεις και να διαδώσουν το όνομα τους σε όσους ενδιαφέρονται.\r\n

\r\n

\r\n
\r\n \r\nΛίγα μόλις λεπτά μετά, η δεύτερη μπάντα ανεβαίνει στην σκηνή για να \r\nσυνεχίσει το show. Οι -One of These Days- χωρίς καθυστερήσεις αρχίζουν \r\nνα τα σπάνε επι σκηνής και να προκαλούν χάος. Ο ήχος του Grindcore μας \r\nξυπνάει σαν χαστούκι και όλα πάνε περίφημα! Ο κόσμος τώρα έχει ξεπεράσει\r\nτα 100 άτομα χωρίς όμως να γίνεται τίποτα ιδιαίτερο και το pit να είναι\r\nακόμα ψόφιο. Οι - One of These Days- δεν χαμπαριάζουν τίποτα και \r\nσυνεχίζουν να επιτίθονται με γρήγορες κιθάρες, φοβερά τύμπανα, δυνατό \r\nμπάσο και φωνή που τρυπάει τα σωθικά μας. Ο τραγουδιστής, αν και από τι \r\nμας είπε, είχε πάθει δηλητηρίαση πριν κάτι μέρες, πραγματικά δεν φάνηκε \r\nκαθόλου. Το αντίθετο μάλιστα, είχε πολύ ενέργεια, τα φωνητικά του \r\nσκοτώναν και προκαλούσε τον κόσμο να αρχίσει το pit, χωρίς βέβαια \r\nανταπόκριση. Στην σκηνή ανέβηκε και ο Γιάννης Νάκος(Mortal Torment) για \r\nμια διασκευή στο κομμάτι -Unanswered- των -Suicide Silence- την οποία \r\nπαίξαν περίφημα. H μπάντα έπαιξε και αυτή περίπου στα 30 λεπτά με αρκετά\r\nκαλό ήχο και χωρίς προβλήματα και λάθη. Κατεβήκαν από την σκηνή για να \r\nπαραδώσουν την σκυτάλη στους -Slave at God-.
\r\n Live Report - Efkarpos\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nΤελευταίο support της βραδιάς οι Αθηναίοι Slaveatgod. Mε ανανεωμένη σύνθεση και νέο υλικό στα χέρια τους ξεκινούν με ένα επιβλητικό intro και συνεχίζουν δυναμικά. Όποιος έχει ξαναδεί τη μπάντα, βλέπει την τεράστια αλλαγή που έχει έρθει με τον νέο τραγουδιάρη που κάνει φοβερά καλή δουλειά στο μικρόφωνο. Μεστή και δουλεμένη φωνή που όμως παίρνει λίιιιγο ακόμα βελτίωση στα καθαρά του. Φρέσκος στο σανίδι, φάνηκε κάπως αμήχανος σκηνικά αλλά είμαι σίγουρος πως με τον καιρό θα γίνει πρώτης τάξης frontman. H μπάντα πάντως έπαιξε με όρεξη και πάθος(και με πολύ καλό ήχο) κουνώντας κάπως το μέχρι τώρα ακίνητο κοινό. Άντε και στο επόμενο gig!\r\n

\r\n

\r\n
\r\n Σχετικά με το headline act τώρα....θα είμαι ειλικρινής. Περίμενα να είναι ξενέρωτο το live. Το κοινό ήταν από παγερό έως αδιάφορο, χωρίς καμία ένδειξη πως ήρθε να partάρει ή να κάνει τον ανάλογο χαμό. Με το που ανέβηκε η μπάντα στη σκηνή όμως κι έσκασαν οι πρώτες νότες τα πάντα άλλαξαν. Πιστεύω αυτό που ακολούθησε μπορεί να περιγραφεί με λίγες ουσιαστικές λέξει/φράσεις: τριχωτό, αρχιδάτο, αντρίκιο metal με απίστευτη διάθεση. Η μπάντα έπαιζε σαν να μην υπάρχει αύριο. Θα πίστευες πως με τόσα tours και shows στην πλάτη τους θα έπαιζαν μηχανικά κάνοντας αγγαρεία(όπως πριν 2 μήνες οι Amon Amarth). Oι Αμερικανοί όμως έπαιζαν λες και είχαν 30.000 κόσμο από κάτω, δυναμικά με καύλα και πάθος όπως αρμόζει σε ένα τέτοιο live.\r\n

\r\n

\r\n\r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\n Ο κόσμος μετα βίας είχε φτάσει τη 200άρα(όπως το έκοψα) αλλά moshαρε με τη δυναμική τεράστιου όχλου. Ο ήχος παραδόξως ήταν κατώτερος των support(ίσως λόγω έντασης) αλλά ουδείς πτοήθηκε. Με setlist βασισμένο σε ολόκληρη τη δισκογραφία τους, οι Devildriver μας χτύπησαν από την αρχή μπαίνοντας με το End of The Line, συνεχίζοντας με το Horn of Betrayal και τσακίζοντας κόκκαλα με Hold Back The Day, Clouds Over California, Dead To Rights και και και....\r\n

\r\n

\r\n
\r\n Η δυναμική δεν έπεσε ούτε για μισό δευτερόλεπτο, κοινό και μπάντα γίνονται ένα χάρη στην καταπληκτική επικοινωνία του Dez με τους fans και το όλο event από ένα σημείο και μετά θυμίζει party! Circle pits, sing alongs και ο πανικός δεν είχε σταματημό. Εύκολα το live των αμερικανών μπαίνει στα καλύτερα της χρονιάς. Αυθόρμητο, τσιμεντένιο όσον αφορά την απόδοση και πάνω από όλα με διάθεση "πουτάνα όλα" όπως αρμόζει. Δεν έχω να πω πολλά παρά μόνο πως όποιος δεν ήρθε έχασε(classic). Η απορία μου πάντως είναι η εξής: στους Lamb of God με τα ίδια δεδομένα(τιμή, ημερομηνία, κλπ) το club θα είχε τον ίδιο κόσμο? Τεσπα, to each his own... \r\n

\r\n

\r\n \r\n

\r\n

\r\nΓιάννης Νάκος(Slaveatgod, Devildriver, photos) \r\n

\r\n