Βlack Jester - Diary of a Blind Angel

BLACK JESTER -Diary Of A Blind Angel

Βlack Jester: Μελωδίες από μια άλλη εποχή

Eίναι δυνατόν δίσκος με τίτλο “Hμερολόγιο Ενός Τυφλού Αγγέλου” να μην κεντρίσει το ενδιαφέρον; Οι Ιταλοί Black Jester δημιουργήθηκαν το 1986 και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους demo “The Opera” το 1989. Το “Diary of a Blind Angel” είναι το ντεμπούτο τους που βγήκε το 1993, και πρόκειται για ένα δίσκο-φόρο τιμής στο νεοκλασικό/progressive ήχο με μελωδίες που τις ακούει κάποιος μια φορά, και τις θυμάται για πάντα.

Ο δίσκος έχει στοιχεία metal, αλλά σε γενικές γραμμές είναι πολύ ήπιος. Tα πιο δυναμικά σημεία θυμίζουν όλη την Alcatrazz/Malmsteen σχολή, αλλά αυτά τα σημεία δεν πρωταγωνιστούν στο άλμπουμ. Οι μελωδίες τύπου Marillion είναι πολλές, δοσμένες μέσα από μια συμφωνικού/νεοκλασικού τύπου μουσική με πολύ έντονη παρουσία πλήκτρων και πιάνου. Επίσης το άλμπουμ θα αρέσει και σε όσους άρεσαν και οι δίσκοι που είχε βγάλει ο Bill Tsamis στα 90’s ως Lordian Guard.

Αρκετά λοιπόν ξεχωριστό άκουσμα, που όμως δεν έχει ως στόχο να ακουστεί διαφορετικό επίτηδες ή δύσκολο – και ο ακροατής δεν πρέπει να το προσεγγίσει έτσι. Η μπάντα απλά θέλει να βγάλει έναν συναισθηματισμό που έχει ακούσει στους ήρωες που μεγάλωσε, και κατάφερε να βγάλει έναν πράγματι σπάνιο ήχο, με έντονη μελαγχολία και επικότητα.

Στην πραγματικότητα ο ήχος και το συναίσθημα των Black Jester δεν είναι ξένος σε έναν οπαδό του κλασικού rock/metal. Eίναι σαν τις μπαλάντες των 70’s/80’s που μπορεί να μην είχαν πλούσιες κιθάρες ή έντονη παραμόρφωση, αλλά έβγαζαν έντονο συναίσθημα που ξεσήκωνε τον οπαδό όπως τα πιο δυναμικά κομμάτια. Έτσι και οι Βlack Jester επικεντρώνονται στο συναίσθημα και όχι στον βαρύ ήχο, με αποτέλεσμα ο δίσκος να γίνεται αυτόματα μια από τις πρώτες επιλογές κάποιου που θέλει να ακούσει κάτι μελωδικό, ταξιδιάρικο, επικό με έναν τρόπο που είναι κοντά στο metal, όχι τόσο ηχητικά αλλά συναισθηματικά. Mπορεί σε σημεία το άλμπουμ να γίνεται λίγο πιο "μελιστάλαχτο" από όσο θα έπρεπε, αλλά αυτό δεν αφαιρεί από την παραμυθένια μαγεία που θέλει να περάσει το συγκρότημα - και εκεί ακριβώς είναι η σύνδεση με το metal, στο παραμυθένιο δηλαδή στοιχείο.

Το συγκρότημα κυκλοφόρησε άλλους δύο δίσκους, το “Welcome to the Moonlight Circus” το 1994, και το “The Divine Comedy” το 1997, και διέλυσε το 2001, με κάποια μέλη του να δημιουργούν τους Moonlight Circus. Η μίξη νεοκλασικού/power metal με progressive rock στοιχεία είναι εξαιρετική, και ο δίσκος ακούγεται πραγματικά σαν ένα μείγμα Malmsteen, Marillion και Lordian Guard. Σε όσους αυτό ακούγεται ενδιαφέρον και δηλώνουν αθεράπευτα παθιασμένοι με τις πιανό-κιθαριστικές μελωδίες που έχουν αναφορές στην κλασική μουσική, αξίζει να ασχοληθούν με τους Black Jester.

Copyright 2024. All Right Reserved.