Thanatos - Emerging from the Netherworlds

Μια παρέα Ολλανδών που θρασάρει το 1984 με το όνομα Whiplash καλείται να αλλάξει το όνομα της μιας και κάποιοι Αμερικανοί το έχουν ήδη καπαρώσει το όνομα. Πριν κυκλοφορήσουν το πρώτο τους demo, μετονομάζονται σε Thanatos. Δεν παίζουν ακόμα Death Metal, δεν υπάρχει το death metal ακόμα, τουλάχιστον όχι όπως το μάθαμε και το αγαπήσαμε. Στο demo του '84 αναγράφεται ότι παίζουν ultra heavy speed metal άρα όπως καταλαβαίνετε, οι ταμπέλες είχαν διαφορετική σημασία από τι σήμερα. Το συγκρότημα γρήγορα σκλήρυνε ακόμα περισσότερο τον ήχο και σήμερα φημίζεται ως η πρώτη Ολλανδική μπάντα στον ακραίο ήχο. Πρέπει να φτάουμε στο 1987-88 για να σταθεροποιηθεί η σύνθεση και ο ήχος τους όπως θα τον ακούσουμε στο ''Omnicoitor'' demo του 1989. Τελικά υπογράφουν στη Γερμανική Shark Records, εταιρία που είχε αγκαλιάσει από νωρίς τον ακραίο ήχο (thrash  και λίγο αργότερα και death metal ενώ στα 90ς πήρε πολύ heavy/power στον κατάλογο της) και μαζί κυκλοφορούν τα δυο διαμάντια των Thanatos, τα ''Emerging from the Netherworlds'' (1990) και ''Realm of Ecstacy'' (1992) και στο καπάκι διαλύονται. To 1999 o Stephan Gebédi, ιδρυτικό μέλος, βασικός συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής, επανεκκινεί τις μηχανές των Thanatos. Με τον κιθαρίστα Paul Baayens (Asphyx, Hail Of Bullets, Siege Of Power) στο πλευρό του όλα αυτά τα χρόνια και άλλους εξαίρετους μουσικούς, ένα σερί δισκογραφικών δουλειών έχουν δει το φως κάτω από το λογότυπο των Thanatos.

Οι δυο πρώτοι δίσκοι των Thanatos θα μνημονεύονται και στον επόμενο αιώνα. Η μεγάλη τους διαφορά τους είναι ότι τα τραγούδια του ντεμπούτου είναι σαφέστατα πιο thrashy μιας και υπήρχαν, έστω και λίγο διαφορετικά, στα demos που είχαν προηγηθεί ενώ το ''Realm of Ecstacy'' που έχει φρέσκο υλικό έχουν περάσει σε πιο death metal βαλτοτόπια . Επίσης η παραγωγή. Στο ντεμπούτο είναι σαφώς κατώτερη μιας και η μπάντα δεν τα πήγαινε και ιδιαίτερα καλά με τον Ulrich Pösselt ο οποίος μέχρι πρότινος δεν είχε κάνει και πολλές παραγωγές σε ακραίες μπάντες. Παραγωγή που έγινε σε στούντιο που βρισκόταν σε ένα παλιό οχυρό τους 2ου Π.Π. στη Γερμανία και διάφορα περιστατικά είχαν πείσει τα μέλη των Thanatos ότι είναι στοιχειωμένο. Άρα έχουμε. Όνομα Thanatos, στοιχειωμένο στούντιο, ώριμες thrash συνθέσεις μαζί με death metal δόσεις από ένα μουσικό είδος που μεγάλωνε μέρα με τη μέρα και μια παρέα 20χρονων Ολλανδών μεταλλάδων που έπαιζαν μανιασμένα και θανατηφόρα. Ωραία πράγματα..

Δεν ξέρω για ποιο λόγο αλλά πάντοτε το αρχικό riff του ''Dawn of the Dead'' μου θυμίζει το ''Captain Howdy'' των Twisted Sister. Κάπου εδώ τελειώνουν οι ομοιότητες μιας και τα πάντα ακούγονται βαραθρώδη πιο ακραία (Pestilence). Για αρχή τα φωνητικά. Ακόμα και αν  μουσική  υπάρχουν thrashy στοιχεία, τα φωνητικά είναι εντελώς death metal φάση. Κτηνώδεις και οργισμένα. Ο ξυλοκόπος Remo van Arnhem χτυπά ακούραστα και εργατικά δίνοντας το βήμα για βάναυσο riffing. Βίαιο ξεφάντωμα με το σολάρισμα να πέφτει πάνω στους όμως του Erwin de Brouwer ο οποίος γδέρνει τα ακροδάκτυλα του πάνω στις συρμάτινες χορδές. Παρασιτικό παίξιμο δεν κάνει κανείς, όλοι μαζί ματεύουν τα στοιχεία που θα κάνουν τη μουσική τους όσο πιο αγριεμένη γίνεται. Το ''Bodily Dismemberment '' ( που συνθετικά ο Gebedi μοιράζεται με τον Brouwer) κολάζει με τις εξαγριωμένες συγχορδίες της και κολάζει με τις ευδαιμόνιες, οργανικές μελωδίες του. Η συνθετική τους κάμινος λειτουργεί στο μέγιστο και δεν αφήνει πίσω της ούτε στάχτες. Άρτιο παίξιμο, όσο και η μέτρια παραγωγή να εποφθαλμιά και να κλέβει κομμάτι της  κιθαριστικής δύναμης. Slayerική σημαία στο '' The Day Before Tomorrow '' και ο Erwin πυρώνει την ταστιέρα του με το καλημέρα. Προγραμματισμένος μονόδρομος ηχητικής καταστροφής και όποιος τον διαβεί θα αποκτήσει πόνους σε μύες και κόκκαλα. Πολεμικό moshing κάτω από αγκαθωτό riffing και τυμπανιστική διακόρευση.

Πιο mid tempo καταστάσεις στο ''War'', με αντίστοιχα ξεκάθαρη θεματολογία. Το ηχητικό περίφραγμα σύντομα θα κατεδαφιστεί και ζωώδη παίξιμο και φωνητικά θα σε ποδοπατήσουν.  Αδάμαστοι ρυθμοί και για την συνέχεια, (γ)δαρμένα λαρρύγι, κορυφαίος κιθαριστικός ηδονισμός,ορμητικός και ασυγκράτητος. Πολυσχιδές riffing στο ''Progressive Destructor '' με ανεβοκατεβάσματα ταχυτήτων και στιχουργικό στόχο την Ανατολική υποκρισία, συμπεριφορά και θρησκεία. Φανατισμένοι ρυθμικοί καλπασμοί, πλήθος μαινόμενων συγχορδιών και ο ''Thanatos'' σε περιτρυγιρίζει. Η μπάντα θα προτιμήσει να κλείσει με ένα ορχηστρικό τραγούδι, σύνθεση του lead κιθαρίστα  το οποίο έφερε με το που συντάχτηκε στην ομόδα των Thanatos. Καλογραμμένο κιθαριστικό ξυράφιασμα και απροσδόκητο, κύκνειο καληνύχτισμα με την φαντασία του μπάσου (αν θέλετε και λατρεύετε μπάσο, ακούστε το Impostors' Infiltration).