Mar De Grises - Streams Inwards

Η Χιλή είναι μια όμορφη χώρα γεμάτοι όμορφους ανθρώπους και πιστέψτε το, γεμάτους δίψα για ζωή, για δημιουργία και για καλλιτεχνική έκφραση, Στο χώρο της τέχνης, της μουσικής και πιο ιδιαίτερα του metal έχουν να επιδείξουν αρκετά σπουδαία επιτεύγματα. Να πάρουμε τους doomsters Θεούς Procession για αρχή. Τους epic/doomsters Capilla Ardiente. Τους doom/deathsters  Mourners Lament. Και πολλούς άλλους. Καθόλου τυχαία δεν στάθηκα στην doom σκηνή της Χιλής. Γιατί εδώ θα ασχοληθούμε με τους doomάδες Mar de Grises και το ντεμπούτο full length τους με τον τίτλο ‘’The Tatterdemalion Express’’. Με την αυγή αυτής ή την δύση της προηγούμενης δεκαετίας, το 2000 δημιουργήθηκαν στο Santiago. Το όνομα τους σημαίνει "Sea of Greys" ή Θάλασσα από γκρι. Το ‘’The Tatterdemalion Express’’ κυκλοφόρησε 15 του Γενάρη του 2004 από την Firebox Records.

 Θάλασσα από γκρι και μέσα από το μάλλον αργό για εξπρές μοτίβο των Χιλιάνων  ταξιδεύουμε. Γκρι η θάλασσα, γκρι αποχρώσεις και τα της μουσικής. Ένα ταξίδι μιας ώρας παρά κάτι μέσα σε παράξενα νερά και απόνερα που βγάζει το επικό, heavy και λυρικό συνάμα ‘’El Otro’’. O Marcelo R. βγάζει λυρισμό, θυμό και οίκτο και προσθέτει πέρα από την φωνή του πινελιές μελωδίας με τα πλήκτρα. Κοιτάς στον ουρανό ‘’To See Saturn Fall’’, ακούς κιθάρες να συνομιλούν, Rodrigo Morris και Sergio Álvarez οι λαλούντες και την ένταση να σβήνει με τα πλήκτρα. Άλλο ένα κομμάτι επικής διάρκειας, ‘’Storm’’  βάζει το ταξίδι σε άβολα, επικίνδυνα νερά με τόσες όμορφες μελωδίες, ειδικά από τα μέσα και μετά, να το χαρακτηρίζουν. Εξαιρετικά εδώ και όχι μόνο και τα τύμπανα από τον Alejandro Arce. Και ξάφνου ανοίγουν τα My Dying Bride πανιά με το ‘’Recklessness’’ που στα λίγα, για την περίσταση, λεπτά του οι Χιλιάνοι παίρνουν για λίγο αυτό το My Dying Bride προσωπείο. Άλλο ένα μικρό σε διάρκεια κομμάτι, ‘’Self Portrait No 1’’ ξεκινάει με πλήκτρα, όχι ποια διακριτικά, αλλά έντονα και βάζει την έκρηξη που μας προετοιμάζει, καλωσορίζει στον προορισμό του καθενός από εμάς, ‘’Be Welcome Oh Hideous Hell’’. Όσο εκρηκτικά ξεκινάει, τόσο heavy και doom είναι, μέσα στο οκτάλεπτο που διαρκεί. Πάλι τα τύμπανα δίνουν τον ρυθμό στους κρατούντες τα κουπιά, πες τους και κιθαρίστες και όλα πάνε προς την κόλαση. ‘’Onirica’’ και με αυτά τα επτά λεπτά οδύνης κλείνει το όνειρο, τελειώνει το ταξίδι του ‘’The Tatterdemalion Express’’, σε αυτήν την πάντα γκρι θάλασσα των  Mar de Grises.

Άλλους δυο δίσκους κυκλοφόρησαν οι Mar de Grises μέχρι την διάλυση τους το 2013. Το ‘’Draining the Waterheart’’ το 2008. Ψάξτε, βρείτε την λαχταριστή Α5 έκδοση του. Και το ‘’Streams Inwards’’ του 2010. Το ‘’The Tatterdemalion Express’’ αν δεν είναι το καλύτερο τους, είναι σίγουρα το πιο αγαπημένο μου. Τι καλύτερο από ένα τέτοιο ταξίδι, με ένα τέτοιο μέσο σε μια θάλασσα από γκρι.