Sennight - New Takes the Old

Οι Sennight ιδρύθηκαν το 2017 από τον τραγουδιστή/συνθέτη/μπασίστα Adam Mast. Ο συγκεκριμένος κύριος έπαιζε μπάσο σε μπάντες της ακραίας σκηνής αλλά όταν τα μουσικά του γούστα άλλαξαν στο πιο μελωδικό άρχισε να γράφει και ανάλογα (με επιρροές από Katatonia, Opeth, and Kamelot). Το πρώτο τους ep ‘’ Fear of the Unseen’’ βγήκε τον Μαίο του 2019, ηχογραφημένο στο Jam Room Studio στη Columbia, SC με μηχανικό ήχου τον  Zac Thomas. Τον βοήθησαν οι David Holquin  στα drums (Violent Life Violent Death) και Ron Dalton Jr.  στις κιθάρες (Your Chance to Die, Final Curse). Χωρίς να χάσει χρόνο ξαναμπήκε στο στούντιο και ξεκίνησε τις ηχογραφήσεις για το νέο του(ς) δίσκο ‘’ New Takes The Old” με τον κιθαρίστα Trevor Norris να εισέρχεται στις τάξεις της μπάντας αρχές του 2020. Οι δυο του φίλοι από το ep τον ξαναβοήθησαν ενώ υπάρχουν και καλεσμένοι, οι Brian Kingsland (Nile, Imperishable) και Alex Parra (Paladin, Sadistic Ritual). Ως προπομπό του άλμπουμ έχουμε δυο-τρια τραγούδια που είναι ήδη διαθέσιμα στο bandcamp της μπάντας για να πάρουμε μια πρώτη γεύση.

Ήδη αναφέραμε τις επιρροές του Mast. Ε και ο δίσκος των Sennight προτείνεται για οπαδούς των ίδιων συγκροτημάτων. Το ‘’ Arise’’ έχει μπόλικη μελωδία μέσα του, μη στερώντας του όμως τις δυναμικές. Τα φωνητικά του Adam έχουν βελτιωθεί κατά πολύ σε σχέση με το ep του 2019.  Οι Katatonia είναι η μπάντα που μου έρχεται πρώτη στο μυαλό χωρίς βέβαια να έχει το κάψιμο, την μελαγχολια ή το σκοτάδι των Φιλανδών. Αντίθετα έχουμε αρκετά σόλος, μια πιο φωτεινή εικόνα στους ρυθμούς αλλά και στιχουργικά υπάρχει φως στο τούνελ της ζωής. Το ‘’ Golden Crown’’ ακούγεται παλιομοδίτικο με πιο περίεργο κούρδισμα στις κιθάρες. Τρίτο και καλύτερο το ‘’ Tearing Free’’. Και αυτό σε Katatonia φόρμες, έχοντας τα καλύτερα στοιχεία από τα δυο τραγούδια που προηγήθηκαν. Ο ήχος τους είναι χαρακτηριστικός αλλά φοβάμαι ότι δεν θα υπάρχει αρκετή ποικιλία στο δίσκο και κάθε τραγούδι θα βασίζεται σε 1-2 riffs. Πάντως τα σόλος του Trevor Norris είναι πολύ καλά και προσθέτουν στο συνολικό αποτέλεσμα.  Από την άλλη, δεν είναι ούτε πολύ μελαγχολικό ούτε πολύ ποικίλο ούτε πολύ προοδευτικό. Άρα προτιμείστε τους Katatonia, τους Opeth ή τους Kamelot. Εκτός και αν ο ολοκληρωμένος δίσκος είναι πολύ καλύτερος στο σύνολο του αλλά κρατάω μικρό καλάθι.