Lucid Sins - Cursed

Επιστροφή στη δισκογραφία και για τους Σκοτσέζους Lucid Sins που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους ‘’ Occultation’’ πίσω στο 2015. Ηχητητικά, τους λες και ψυχεδελικό occult rock. Αν θέλεις και όνομα μπάντας για να κάνεις συγκρίσεις, ίσως οι Ghost να είναι αρκετά κοντά ή ακόμα πιο σωστά οιWishbone Ash και Blue Öyster Cult  . Οι Lucid Sins είναι στη βάση τους ντουέτο, ο Andreas Jonsson στις κιθάρες/φωνή και ο Ruaraidh Sanachan στις κιθάρες/μπάσο/πλήκτρα/κρουστά,παλιότερα και οι δυο στους επίσης ψυχεδελικούς Moon Unit . Από εκεί και πέρα μια ομάδα μουσικών συνεργατών τους συνοδεύει για την εκπλήρωση των αναγκών του δεύτερου τους δίσκου, ‘’Cursed’’  που κυκλοφόρησε στις 3 Μαίου σε cd και βινύλιο από την Totem Cat Records, εταιρία από την οποία είχε εκδοθεί και το ντεμπούτο.

Φρέσκο ψυχεδελικό ροκ που κοιτά στα μάτια τα 70ς. Στιχουργικά ασχολείται με occult θέματα όπως έκαναν οι Ghost αλλά μουσικά ακούγονται πολύ ήρεμοι και ευχάριστοι. Ο νέος τρόπος προσέγγισης του ακραίου εσωτερικού να γίνεται με πολύ προσβάσιμα μέσα εξωτερικά είναι επιθυμητός για πολλούς και αυτό φαίνεται από την εμπορική επιτυχία των Σουηδών. Ευκολοάκουστες συγχορδίες, διαβολεμένα χορταστικά πλήκτρα, όμορφος ήχος στα κρουστά. Ακόμα και βιολί ακούμε, το κατεξοχήν όργανο του διαβόλου. Η φωνή του Andreas φέρνει  πολύ σε αυτή του Tobias Jens Forge και γενικότερα νομίζω ότι οι επιρροές είναι ίδιες και για τις δυο μπάντες, δηλαδή από τις μεγάλες μπάντες των 70ς (ακόμα και Sabbath στο ‘’ By Your Hand’’)  που έπλαθαν ιστορίες με τις κιθάρες τους. Το ‘’Cursed’’ είναι καθ΄όλη της διάρκεια του υπνωτικό και μυστηριακό, χαρίζει την μελωδία του άμεσα και χωρίς υπεκφυγές, βασισμένο στο συνδυασμό απλό παιξίματος χωρίς να υπερφορτώνεται με άλλα όργανα. Βασικές μελωδίες που περιστρέφονται γύρω από το μυαλό σου μεθυστικά φέρνοντας σε, σε κατάσταση ζάλης. Πολύ ωραία τα κιθαριστικά του θέματα και εξαιρετική η χρήση κρουστών . Από τα αρνητικά του δίσκου, νομίζω ότι τα τραγούδια μοιάζουν αρκετά μεταξύ τους, ειδικά όσο αφορά τους ρυθμούς και τον τρόπο που τραγούδά και κάπου χάνεται το ενδιαφέρον. Κατά τα άλλα, πολύ ευχάριστο σαν άκουσμα.