THELEMITE - Thelemism

Νομίζω ότι είναι μια άσκοπη επανάληψη να γράψω για το πόσο έχει εξελιχθεί η Ελληνική metal σκηνή, διότι έχω αποδεχτεί ότι η προκατάληψη δύσκολα νικιέται, αλλά κι όταν αυτό γίνεται, επιτυγχάνεται μόνο με πράξεις. Επομένως, αντί να σας φλομώσω με εκθεσιακού επιπέδου κείμενο λες και γράφω ξανά πανελλαδικές, θα κάνω το απλό και ουσιαστικό. Θα σας περιγράψω την εμπειρία μου από το άκουσμα της 2^ης επίσημης κυκλοφορίας του συγκροτήματος. Μιας κυκλοφορίας που θαρρώ ότι χρειάστηκαν να περάσουν 8 χρόνια για να είναι έτοιμη.

Ένα χαρακτηριστικό που διαπιστώνω ως κοινό σε αξιόλογες κυκλοφορίες κλασσικού heavy και power metal ήχου είναι αυτός ο αυθορμητισμός που εκπέμπουν. Σου δίνουν αυτή την εντύπωση ότι το συγκρότημα έκανε επαφή με την μούσα του κι αυτή το άφησε να δημιουργήσει απρόσκοπτα, χωρίς δεύτερες σκέψεις ή ένοχες, χωρίς αν θέλετε σε κάθε νότα να σκέφτεται μήπως αυτό θυμίζει εκείνο ή το άλλο. Ουσιαστικά, δηλαδή, οι κυκλοφορίες που μου αρέσουν έχουν αυτή την αίσθηση του ανεπιτήδευτου και του άμεσου, την αίσθηση ότι αυτός που τις δημιούργησε απόλαυσε όλη την διαδικασία σύνθεσής τους. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι που εντοπίζω σε αυτή την κυκλοφορία.

Οι THELEMITE με έναν ενθουσιασμό πρωτάρη μουσικού, αλλά κι εμπειρία χρόνων δημιουργούν έναν δίσκο που έχει ενθουσιασμό τον οποίο δεν περιορίζει, αλλά αντίθετα τονίζει κι αποτυπώνει με πολύ λεπτομέρεια η εμπειρία που έχουν αποκτήσει ως μουσικοί. Δημιουργούν, δηλαδή, έναν heavy metal δίσκο που ακούγεται άμεσος, εμπνευσμένος και ταυτόχρονα κατασταλαγμένος. Μια κυκλοφορία που ξέρει τι θέλει να πετύχει και πώς να περάσει τα μηνύματα και τα συναισθήματα που δημιουργεί στο ακροατήριο που απευθύνεται.

Φυσικά και πρέπει να γίνουν αναφορές σε κάποια γνωστά συγκροτήματα με σκοπό να δοθεί μια πληρέστερη το δυνατόν εικόνα στον αναγνώστη σχετικά με το τι πρόκειται να ακούσει στην παρούσα κυκλοφορία. Έτσι, θα πρέπει να αναφέρω ότι οι JUDAS PRIEST παίζουν σημαντικότατο ρόλο στον τρόπο που το συγκρότημα δημιουργεί τις συνθέσεις του, χωρίς όμως να μονοπωλούν τις επιρροές του. Προσωπικά διαπίστωσα και κάποιες αναφορές στους BLACK SABBATH στην σύνθεση «Up On The Cross», στους MERCYFUL FATE/KING DIAMOND  στο τραγούδι «Eternal Evil», στον ALICE COOPER και τον OZZY OSBOURNE σε συνθέσεις όπως το «I Love Death» και το «Psycho». Όπως, δηλαδή, καταλαβαίνετε το συγκρότημα διαθέτει ποικιλία επιρροών, τις οποίες πάντα ενσωματώνει στο δικό του ύφος.

Επίσης δηλώνω εντυπωσιασμένος από την εκτελεστική ικανότητα των μουσικών που αποδίδουν με επαγγελματισμό και συναίσθημα τις συνθέσεις τους, έχουν καλή αίσθηση της μελωδίας και του ρυθμού, αλλά κυρίως χρησιμοποιούν την υψηλή τεχνική ικανότητά τους με τρόπο λειτουργικό για τις συνθέσεις, χωρίς να ενδίδουν στον πειρασμό της επιδείξεως. Πολύ καλή δουλειά και στα φωνητικά που δίνουν στις συνθέσεις την απαιτούμενη δραματικότητα που χρειάζονται.

Οι THELEMITE, λοιπόν, δημιουργούν μια κυκλοφορία όπου εκφράζουν την αγάπη τους για το κλασσικό heavy metal ήχο χωρίς να έχουν ενδοιασμούς. Παίζουν αυτό που γουστάρουν και γουστάρουμε αυτό που παίζουν, αφού πληροί όλα τα στάνταρ που επιθυμούμε από μια κυκλοφορία αυτού του είδους. Προσωπικά εντάσσω τον δίσκο τους στους καλύτερους του είδους του γι’ αυτή την χρονιά και είμαι σίγουρος ότι θα τον ακούτε για πολύ καιρό λόγω της φρεσκάδας, της δυναμικής και της έμπνευσης που εκπέμπει. Στα θετικά για μένα και η γραμματοσειρά που νομίζω ότι με πρόθεση κάνει αναφορά στους τεράστιους SAVATAGE.