SYNAXARIA - Deep Dark Waters

Δεν γνωρίζω κατά πόσο έχετε επαφή με την ορθόδοξη εκκλησία, αλλά αν είναι έστω και επιφανειακή κάπου θα έχετε ακούσει το όνομα συναξάρια. Τα συναξάρια, λοιπόν, είναι ειδικά λειτουργικά βιβλία που περιλαμβάνουν αφηγήσεις σχετικά με το βίο, τα μαρτύρια και τις πράξεις των Αγίων και διαβάζονται κατά την ημέρα που τιμάται ο εκάστοτε άγιος από την εκκλησία. Προφανώς, από αυτά τα βιβλία εμπνεύστηκαν το όνομα τους και το συγκρότημα SYNAXARIA εκ Λευκορωσίας, το οποίο, όμως, δεν αντλεί έμπνευση από την ορθόδοξη παράδοση, αλλά που την ιστορία, την παράδοση και τους μύθους της περιοχής του.

Η νέα τους δουλειά με τίτλο «Deep Dark Waters» αντλεί έμπνευση από τις ιστορίες και τις παραδόσεις που αναπτύχθηκαν ανά τους αιώνες κι αφορά την περιοχή του ποταμού Νέμαν, Νιόμαν, Νέμουνας, Νιέμεν ή Μέμελ που πηγάζει από την Λευκορωσία κι εκβάλει στην Κολαδυρονιανή Λιμνοθάλασσα και από εκεί στη Βαλτική Θάλασσα. Είναι, δηλαδή, το λίκνο του Μεγάλου Δουκάτου της Λιθουανίας που υπήρξε ως κράτος από τον 13ο αιώνα μέχρι το 1795. Μια περιοχή που κατά το συγκρότημα ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες της χώρας του, όπως φυσικά και το ίδιο.

Αντλώντας, λοιπόν, έμπνευση από τα παραπάνω οι SYNAXARIA δημιουργούν και την ανάλογη μουσική. Μια μουσική που δεν είναι εύκολο να περιορίσεις κάτω από κάποια συγκεκριμένη ταμπέλα. Βασικό στοιχείο της μουσικής τους είναι σαφώς η μελωδικότητα ενώ τα κύρια συναισθήματα που αποπνέει ο δίσκος είναι αυτό της νοσταλγίας, αλλά και της ανάγκης να ταξιδέψεις σε άλλους χρόνους κι εποχές. Οι μελωδίες των συνθέσεων έχουν έντονο το folk στοιχεία, ενώ είναι στιγμές που αγγίζουν και το μελωδικό Viking metal. Θα έλεγα ότι οι περισσότερες συνθέσεις κινούνται σε μεσαίες ταχύτητες κάτι που δίνει σε αυτές ατμόσφαιρα κι ορισμένες φορές σχεδόν ένα επικό χαρακτήρα. Επίσης, σημαντικό στοιχείο του ήχου του συγκροτήματος είναι η χρήση αντρικών καθαρών και brutal φωνητικών, καθώς και γυναικείων που δίνουν στην όλη δουλειά την απαιτούμενη δραματικότητα κι αφηγηματικότητα που χρειάζεται η κάθε σύνθεση που περιέχεται εδώ. Τέλος, με εξέπληξε ευχάριστα η χρήση σαξοφώνου στη σύνθεση με τίτλο «The Swan In The Wind».

Οι SYNAXARIA, λοιπόν, δημιουργούν έναν πολύ όμορφο, ρομαντικό και συνάμα δυναμικό δίσκο. Μια δημιουργία που αντλεί έμπνευση από την ιστορία και την παράδοση του τόπου τους και σε καλεί να την ακολουθήσεις ξεχνώντας για λίγο τις έγνοιες και τις ανησυχίες της καθημερινότητας. Είναι ένας δίσκος που έχει ταυτότητα και διαθέτει ποικιλία. Θεωρώ ότι οι φίλοι του ατμοσφαιρικού metal και δη αυτοί που αγαπούν συγκροτήματα όπως οι AMORPHIS, πρέπει να τους προσέξουν.