Nightwish - Once

Nightwish μια μπάντα για πολλούς Θρύλος, για άλλους βάρος στην metalική τους συνείδηση και για τον γράφοντα μια μπάντα ενός εμπνευσμένου και φιλόδοξου μουσικού, του Tuomas Holopainenη, οποία μας έχει προσφέρει πολύ καλούς δίσκους και κάποιους καλούς που απλά δεν μου κεντρίζουν τόσο το ενδιαφέρον. Το ‘’Once’’ είναι ο πέμπτος τους δίσκος και έρχεται σερί μετά τα ‘’Angel Fall First’’ του 1997, ‘’Oceanborn’’ του 1998, ‘’Wishmaster’’ του 2000 και ‘’Century Child’’ του 2002. Καλό σερί που εδώ απογειώθηκε. Το ‘’Once’’ κυκλοφόρησε μέσω της Spinefarm Records στις 7 του Ιούνη του 2004 και έκανε άμεσα το μεγάλο μπαμ.

Το μεγάλο αυτό μπαμ βοηθήθηκε ή αν θέτε προκλήθηκε από το goth style art work και κυρίως από τα πρώτα πέντε κομμάτια του δίσκου, το heavy και συνάμα πολύ μελωδικό ‘’Dark Chest Of Wonders’’, τις σουξεδάρες ‘’Wish I Had An Angel’’ και ‘’Nemo’’, το οπερετικό ‘’Planet Hell’’ και το διαφορετικό, πιο folk θα μπορούσα να πω, με την με μια απαγγελία στην μέση, ‘’Creek Mary's Blood’’. Ο Tuomas Holopainenη πέρα από τις αδιαμφισβήτητες ικανότητες και σαν συνθέτης και σαν πληκτράς και εδώ καθοδηγεί τους υπόλοιπους μαεστρικά. Απλά και ξάστερα ως ο μαέστρος τους. Και έχει καλό υλικό και στους υπόλοιπους. Τον τυμπανιστή Jukka Nevalainen, τον κιθαρίστα Emppu Vuorinen που δίνουν, καθώς ο πρώτος γεμίζει με metalικό χρώμα και ο άλλος τονίζει τις ζωγραφιές – συνθέσεις του συνθέτη μαέστρου. Έχει ακόμα τον Marko Hietala από τους Tarot που εδώ παίζει μπάσο και βάζει την άγρια φωνή του να συμπληρώνει ή ακόμα και να ολοκληρώνει την τραγουδιάρα Tarja Turunen. Μια diva του λεγόμενου female fronted metal, όσο φυσικά ισχύει αυτός ο όρος, μια τραγουδίστρια φαινόμενο για την μουσική που αγαπάμε, όσο και αν έδειχνε κάπως ξένη με αυτήν. Πάντα και ακόμα το κάνει, κατορθώνει να μπαίνει στης metalhead καρδούλες και να τις κάνει κομμάτια. Εντάξει μερικές είναι φτιαγμένες από ατόφιο βλ. στο metal λεξικο true και δεν ψαρώνουν τόσο. Συνεχίζει το ‘’Once’’ με κομμάτια σαν τα ‘’The Siren’’ που εκεί ακούμε cello, violin, citar και τέτοιες εξωσχολικές ομορφιές. Τα ‘’Dead Gardens’’ και ‘’Romanticide’’ βγάζουν τον απαραίτητο, για το σκοτεινό metal, goth ρομαντισμό και σκοτεινιάζουν αναλόγως την ατμόσφαιρα. Το ‘’Ghost Love Score’’ είναι μια κατηγορία από μόνο του. Και πάντα στα live set list τους. Από την οπερετική ερμηνεία της Tarja στην αρχή, αλλά και ο συμφωνικός τρόπο που αναπτύσσεται αυτή η εξαιρετική δεκάλεπτη σύνθεση από τον Tuomas, μέσα σε metalικές δαγκάνες από τους υπόλοιπους, το κάνει μια από τις πιο ιδαιέτερες στιγμές στο ‘’Once’’. Η μπαλάντα, στα Φιλανδικά ‘’Kuolema Tekee Taiteilijan’’ είναι μια ακόμη καλή στιγμή και σίγουρα όχι συνηθισμένη, ενώ το ‘’Higher Than Hope’’ βάζει με τον δικό του τρόπο το στίγμα του εδώ, κλείνοντας μελωδικά το ‘’Once’’ αλλά και μια εποχή. Την εποχή που οι Nigthwish ήταν στην ‘’ανάπτυξη’’ ως και την εδώ γιγάντωση τους. Στην εποχή που η Tarja Turunen μεσουρανούσε κρατώντας το Nightwish μικρόφωνο. Εδώ πια οι Nightwish μεγάλωσαν τόσο, που κάτι τους ζάλιζε και παραπάτησαν στα τότε επόμενα βήματα τους. Αν και τα τελευταία χρόνια ξανά βρήκαν τον βηματισμό τους πάντα πάνω στα κελεύσματα του Tuomas Holopainenη. Το ‘’Once’’ πάντως είναι ένας από τους σημαντικούς λόγους, που τώρα μιλάμε για τους Φινλανδούς symphonic power, όχι πια, metallers. Είναι μαζί με το ‘’Oceanborn’’ οι δυο δίσκοι που βάζω να ακούσω από Nightwish όταν θέλω να γεμίσω με μουσική. Και ο Tuomas και η παρέα του αυτό κάνουν. Ομορφαίνουν ζωές γεμίζοντας τες με μουσική.