David Reece - Blacklist Utopia

Τον David Reece τον ξέρουμε; Ναι, και ας μην μας λέει κάτι το όνομα. Έχει τραγουδήσει στους Accept (Eat the Heat), στους Bonefire (Glörious/Pearls), στους Stream, στους Sircle Of Silence και άλλες μπάντες, hard rock οι περισσότερες. Ε κάπου θα τον έχεις ακούσει. Πλέον έχει και σόλο καριέρα με το όνομα του να βαπτίζει και τη μπάντα. Ο αμερικανός τραγουδιστής συνεχίζει με νέο άλμπουμ (προηγήθηκε το 2020 το ‘’ Cacophony of Souls’’) με μέλη από Γερμανία και Ιταλία, ενεργά στη Metal κοινότητα του σήμερα. Με νέο drummer (και πάλι Ιταλό), ίδια εταιρία (El Puerto Records) και ίδιο μουσικό ύφος (Heavy Metal/Hard Rock) επανέρχεται με το ‘’Blacklist Utopia’’ που είναι διαθέσιμο μόνο σε cd.

Μουσικά μιλάμε για heavy metal. Η φωνή κινείται σε πιο hard rock ύφος όμως δίνοντας στη μουσική ένα πιο μελωδικό τόνο. Σκληρές κιθάρες και σολαρίσματα αυτών χωρίς διαπραγματεύεσεις.  Δεκατρείς νέες συνθέσεις μέσα σε ένα χρόνο δεν είναι ότι καλύτερο και μάλιστα όταν φθάνουν συνολική διάρκεια κοντά στην ώρα. Έτσι, έχουμε κάποιες μέτριες στιγμές, όχι κακές, απλά μέτριες που δεν σε εξιτάρουν ιδιαίτερα. Υπάρχουν όμως και οι καλύτερες όπως το ‘’ Red Blooded Hell Raiser’’ με γρήγορους ρυθμούς και κιθαριστικές φωτιές. Επίσης το ‘’ Hindsight is 2020’’ που ακούγεται ζωηρό καο ‘’αλήτικο’’. ΄΄Αλλη εξαιρετική στιγμή είναι το βαρύ ‘’Save Me’’ με την επικράτηση των riffs στο μυαλό μου. Τελευταίο και ίσως καλύτερο το ‘’ Book of Lies’’ που σου επιτίθεται από όλες τις πλευρές έχοντας μια υποβόσκουσα μελωδία, ιδιαίτερα στο ρεφραιν. Το συνθετικό κομμάτι ο Reece το μοιράζεται με τον κιθαρίστα της μπάντας Andy Susemihl και πολύ καλά κάνει μιας και συντεταγμένες ιδέες τους έχουν περισσότερο ενδιαφέρον. Όχι όμως και κάτι το συναρπαστικό ή καινοτόμο. Θα μπορούσαμε να είχαμε πιο ενδιαφέρουσες ιδέες δουλεμένες στις συνθέσεις  μιας και υπάρχει πολύ καλή μουσική εκεί έξω που πρέπει να ανταγωνιστεί.Η φωνή του David Reece είναι σε πολύ καλή κατάσταση με αυτή την εξαίρετη χροιά αλλάν νομίζω ότι θα του ταίριαζε ακόμα μελωδικότερη μουσική, πιο εμπορική. Προσθέτω στα αρνητικά και το απαράδεκτο εξώφυλλο-ξεπέτα που κανείς δεν θα ήθελε να κοιτάζει πάνω από ένα δευτερόλεπτο.