Helstar - Vampiro

Δύο χρόνια μετά το This Wicked Nest, οι Τεξανοί Helstar αποδεικνύονται συνεπείς στο δισκογραφικό ραντεβού τους και μας προσφέρουν απλόχερα ίσως την καλύτερή τους κυκλοφορία εδώ και 10 χρόνια, από τότε δηλαδή  που επαναδραστηριοποιήθηκαν. 
\r\nVampiro λοιπόν το όνομα αυτού και ναι, όσοι υποψιάζεστε ότι υπάρχει συσχετισμός με τον δίσκο-μνημείο Nosferatu, δεν πέφτετε και πολύ έξω.  Βέβαια το Vampiro δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα sequel του Nosferatu, ούτε άλλωστε νομίζω ότι ήταν αυτή η πρόθεση της μπάντας. Θα ήταν πιο σωστό να πούμε ότι στο Vampiro υπάρχει μια αύρα ή κάτι άλλο τέλος πάντων που σκεπάζει με ένα σκοτεινό πέπλο τον δίσκο. Κάποιος θα μπορούσε να το αποκαλέσει και «μαγεία»… Το σίγουρο είναι ότι από την πρώτη νότα του Awaken Into Darkness καταλαβαίνεις ότι οι Helstar δεν αστειεύονται. Οι κιθάρες πραγματικά ξεχύνονται δημιουργώντας έναν ελεγχόμενο όλεθρο, κρατώντας ισορροπία ανάμεσα στο χτες και το σήμερα. Η μπάντα δεν έχει εγκαταλείψει το thrash ύφος των προηγούμενων κυκλοφοριών της αλλά το έχει εμπλουτίσει με τον κλασσικό Helstar ήχο, κυρίως όπως αυτός αποτυπώθηκε στο (ναι, καλά το καταλάβατε!) Nosferatu. Πέρα από το ύφος βέβαια, εδώ υπάρχουν εξαιρετικά, καλογραμμένα και προσεγμένα κομμάτια. H  λέξη filler είναι άγνωστη στο Vampiro, όλα τα κομμάτια έχουν τον σκοπό τους και αξίζουν να βρίσκονται σε έναν δίσκο που έχει την υπογραφή των Helstar, όπως το χειμαρρώδες Blood Lust, το αργόσυρτο και υπέρβαρο Abolish The Sun, η instrumental κιθαριστική φρενίτιδα που ακούει στο όνομα Malediction (σας θυμίζει κάτι;) και το τελευταίο κομμάτι του δίσκου, το υπέροχο ακουστικό Dreamless Sleep με το οποίο , σε όρους αρχαίου δράματος, επέρχεται η  τελική κάθαρση μετά από την βόλτα σε σκοτεινούς κόσμους που προηγήθηκε.
\r\nΣε επίπεδο προσώπων έχουμε σημαντικές αλλαγές καθώς ο Rob Trevino αποτέλεσε παρελθόν και στην θέση του την κιθάρα πλάι στον Larry Barragan ήρθε ο Andrew Atwood, ενώ προστέθηκε στο μπάσο ο Garrick Smith. Σίγουρα οι αλλαγές αυτές ανανέωσαν την μπάντα αλλά δεν νομίζω ότι θα προχωρούσαν τόσο τα πράγματα χωρίς την έμπνευση του «παλιού» Larry Barragan ο οποίος είναι ο μοναδικός που ξέρει πως πρέπει να ακούγονται οι Helstar του 2016. Όσο για τον James Rivera τι να πούμε; Δεν είναι ότι έχει γεράσει κιόλας αλλά φαίνεται σαν να περνάει μια δεύτερη νιότη ή μάλλον καλύτερα, σαν ένα βαμπίρ που δεν γερνάει, δείχνει ακμαιότατος και πραγματικά δίνει μαθήματα ερμηνείας, με μια απόδοση η οποία αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά του Vampiro, χωρίς την οποία ο δίσκος θα ήταν πολύ διαφορετικός.
\r\nΤο Vampiro αποτελεί ένα διαμάντι στην δισκογραφία των Helstar και ίσως και την δικαίωση των κόπων αλλά και της επιμονής τους όλα αυτά τα χρόνια όπου μουσικά είδη πήγαν και ήρθαν, καριέρες χάθηκαν και μουσικοί θεωρήθηκαν ξεπερασμένοι. Οι Helstar κουβαλώντας την γνώση του παλιού ζούνε στο σήμερα και μας βροντοφωνάζουν ότι έχουν πολλά ακόμα καύσιμα στο ντεπόζιτό τους.

\r\n\r\n

\r\nΛάμπρος “Metalshock” Πανέτας 

\r\n