RHAPSODY OF FIRE - Glory for Salvation

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, έπεσα στα χέρια μου το τελεύταιο ep των Ιταλών Symphonic Power Metallers, Rhapsody Of Fire. Δεν κάθομαι να γράψω για την αλλαγή του ονόματος ή ότι έχει μείνει μόνο ο Alex Staropoli από την αυθεντική σύνθεση. Το ep  ήταν αρκετά καλό (https://www.metalzone.gr/reviews/rhapsody-fire-ill-be-your-hero) και έτσι περίμενα να ακούσω το ολοκληρωμένο πόνημα τους  ‘’Glory for Salvation’’ το οποίο κυκλοφόρησε στα τέλη της χρονιάς και μέσω της AFM Records όπως  κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Το ‘’Glory for Salvation’’ είναι το δεύτερο μέρος της ‘’The Nephilim's Empire Saga’’ και το βρίσκουμε σε όλες τις εκδόσεις  με το πολυτελές box set να περιέχει ακόμα και φιγούρα. Η παραγωγή είναι και πάλι του ίδιου του Staropoli ενώ το εξώφυλλο είναι καλλιτέχνημα του Γάλλου Alexandre Charleux όπως και οτιδήποτε την τελευταία 5ετία.

 Ο 14^ος ολοκληρωμένος δίσκος τους δεν θα αλλάξει τη γνώμη κάποιου ούτε προς το καλύτερο ούτε προς το χειρότερο. Οι Rhapsody είναι αυτό που είναι. Υπερβολικοί σε όλα τους. Το συμφωνικό Power metal τους βασίζεται σε υπερβολικές στρώσεις μουσικής που από τη μία ενθουσιαζουν,από την άλλη όμως κουράζουν και ξεφουσκώνουν με τον καιρό. Σαν Χολιγουντιανή ταινία υψηλού budget την οποία όσο την βλέπεις χοτραίνεις δράση και εκρήξεις και όταν τελείωνει σου αφήνει ένα κενό. Σχεδόν καμιά μπάντα δεν μπορεί να συγκριθεί με τους Rhapsody. Δικό τους ήχο, δικό τους ηχητικό στίγμα. Το ‘’Son of Vengeance’’   δημιουργεί φαντασία χάρη στα συμφωνικά του μέρη ενώ τα Blind Guardian πολλαπλά φωνητικά προσθέτουν μια πιο επική ατμόσφαιρα. Πολλά τα choirs, με αντρικά και γυναικεία φωνητικά. Βεβαίως εκτός από τα πολλαπλά φωνητικά και τους τόνους πλήκρα που ακούμε εις βάρος των κιθάρων, ακούμε και πολλά άλλα όργανα που δίνουν το δικό τους ηχόχρωμα και χρωματίζουν ηχητικές σκηνές  βίας, πάθους, ατμόσφαιρας, υψηλών ιδανικών, μάχης, προδοσίας, λύπης κτλ. Οι Rhapsody μπορούν και μεταφέρου τέτοια συναισθήματα και αξίξουν πάντοτε ένα μεγάλο μπράβο για όλα αυτά. Το πρόβλημα είναι η υπερβολή, το ότι ο ακροατής για μια ώραβομβαρδίζεται με πολύπλοκες ενορχηστρώσεις που δεν αφήνουν τις συνθέσεις να αναπνεύσουν λίγο παραπάνω. Το ‘’ The Kingdom of Ice’’ συνεχίζει με γρήγορους ρυθμούς, έντονα και powerάδικα θυμίζοντας αρχαίους Rhapsody, εποχής πριν γίνουν ...’’Of Fire’’…

Τολμώ να γράψω ότι πιθανότατα αυτός να είναι ο καλύτερος δίσκος μετά τη ολική σχάση της παλιάς μπάντας. Και πάλι όμως δεν είναι το άλμπουμ που θα μπαίνει τακτικά προς ακρόαση ή θα ακούγεται ολικά ή ολοκληρωτικά. Παρόλο που τα πρώτα 4-5 τραγούδια ακούγονται απολαυστικά, νιώθω ότι υπάρχει μιας συνεχής επανάληψη και η πολυπλοκότητα των ενορχηστώσεων την κάνει ακόμα πιο δύσκολη. Υπερφορτωμένα τραγούδια, παραπάνω από όσο χρειάζεται και αντέχουν. Όσο καλές ιδέες να υπάρχουν μετά από δέκα λεπτα  (Abyss of Pain) έχεις βαρέσει ένεση κιθάρας να έρθεις στα ίσια σου μετά από τόσα πλήκτρα. Όσοι αντέξουν μέχρι το τέλος θα ακούσουν και το ‘’ Magic Signs’’ το οποίο ακούμε τρεις φορές στο δίσκο. Θα ακολουθήσει μια έκδοση στα Ιταλικά και μια στα Ισπανικά. Επίσης στο δίσκο ακούμε και το ‘’ I'll Be Your Hero’’που ακούσαμε στο ep που προηγήθηκε το οποίο είναι ένα πολύ καλό τραγούδι για όσους δεν το έχουν ακούσει.