Dark Funeral - Where Shadows Forever Reign

Οι Dark Funeral δεν χρειάζονται συστάσεις, σαν μια από τις πιο γνωστές black metal μπάντες, με φανατικούς φίλους, και πάρα πολλούς εχθρούς. Από το 1993 οι Σουηδοί blacksters τραβούσαν τον δικό τους δρόμο, που είχε και βλέψεις επιτυχείας, εμπορικής, κάπου το έχασαν καλιτεχνικά, πήραν τις ανάσες τους για περίπου επτά χρόνια από το Angelus Exuro pro Eternus, και αυτές τις μέρες επανέρχονται με το έκτο full length τους με τίτλο Where Shadows Forever Reign, το οποίο κυκλοφορεί από την Century Media Records.\r\n Στους Lord Ahriman κιθαρίστας, αρχικό μέλος, και Chaq Mol, επίσης κιθαρίστας από το 2003 και τον κάπως νεότερο στους Dark Funeral Dominator στα ντραμς, προστέθηκε πρόπερσι ο τραγουδιστής Heljarmadr, των Cursed 13, ex – Cursed 666.\r\n\r\n Προσωπικά δεν ανήκω στους fans των Dark Funeral, εντάξει ούτε στους haters, αλλά για να είμαι ειλικρηνής πέρα από το The Secrets of the Black Arts και την live ηχογράφηση – κυκλοφορία De Profundis Clamavi ad Te Domine που είχαν πέσει στα χέρια μου, δεν μου έχει κάνει εντύπωση κάτι άλλο. Είχε προηγηθεί από πέρσι το single Nail Them To The Cross, που είχε ξαφνιάσει θετικά αρκετούς, και εμένα μαζί. Με Αυτές τις σκέψεις άρχισα να ακούω το τελευταίο τους πόνημα και πραγματικά μέ κέρδισε. Πρώτα από όλα το εξώφυλλο θυμίζει τον πρώτο δίσκο και σε γενικές γραμμές και μουσικά έχουν κάνει μια επιστροφή προς τις ρίζες, όχι πως είχαν ξεφύγει ποτέ ιδιαίτερα από αυτές, απλά η όλη ατμόσφαιρα και το art – work με πάνε προς αυτήν την σκέψη.\r\nΟι κιθάρες παράγουν riffs που ακολουθούν τα φωνητικά και τα blast beats δίνουν και παίρνουν...όλα αυτά με μια κάπως γυαλισμένη παραγωγή, που βοηθάει να ακούγονται όλα ξεκάθαρα, και να γίνεται το όλο αρκετά ευκολοάκουστο για Νορβηγικό black metal.\r\n Πέρα από το Nail Them To The Cross, κομμάτια σαν τα Unchain My Soul και As One We Shall Conquer που ανοίγουν τον δίσκο, δείχνουν με την μία ότι έχει γίνει καλή δουλειά στο songwriting και ότι υπάρχει ξεκάθαρη η φιλοδοξία και για καλιτεχνική και εμπορική, τηρουμένων των αναλογιών, επιτυχεία. Άλλα κομμάτια που ξεχώρισα είναι τα The Eternal Eclipse, και To Carve Another Wound, με τις πολύ επιθετικές κιθάρες και τα αγριεμένα φωνητικά. Το Where Shadows Forever Reign με την φοβερή του σύνθεση μου έμεινε σαν η τελευταία, αλλά και η κορυφαία στιγμή του δίσκου.\r\n Το Where Shadows Forever Reign των Dark Funeral με εντυπωσίασε αναπάντεχα, και το εκλαμβάνω σαν μια αφορμή να αρχίζω να ακούω αρκετά πράμματα δικά τους αδικήμενα.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n