Slipknot - All Hope Is Gone

Οι Slipknot είναι ένα μουσικό σχήμα που πάνω από δύο δεκαετίες θεωρείται ότι ανήκει σε αυτό που λέμε μοντέρνο metal ότι και αν σημαίνει αυτό. Metalcore, new metal και άλλα ωραία. Η αλήθεια είναι ότι δεν ήμουν και ο μεγαλύτερος φαν, κατανοώντας πάντως ότι έχουν αυτό το κάτι που τους κάνει σημαντικούς και άκρως επιδραστικούς για πολλά άλλα αντίστοιχου ήχου και όχι μόνο σχήματα. Δίσκοι σαν το ‘’Iowa’’ του 2001 και ‘’Vol. 3: (The Subliminal Verses)’’ του 2004, έκαναν πάρα πολύ θόρυβο αλλά σίγουρα και κάτι το πολύ πιο ουσιαστικό στην Αμερικάνικη σκηνή στην αρχή και στην Ευρωπαϊκή αργότερα. Απόδειξη ο πανικός που έγινε στον Λυκαβηττό στην πρώτη τους εμφάνιση εδώ στα μέρη μας τον Μάιο του 2005. Η τότε 9άδα, έχουν φύγει κάποιοι όπως οι Paul Grey (r.i.p.), Joey Jordison (r.i.p.), μας άρεσαν οι όχι, τα έδιναν όλα και στα στούντιος και στις τρομερές σαν απόδοση και show συναυλίες τους.

Τον Αύγουστο του 2008 άκουσα τον τότε νέο δίσκο τους ‘’All Hope Is Gone’’ και διάβαζα από δω και από εκεί και τις διαφορετικές γνώμες των οπαδών τους, καθώς το ‘Gematria (The Killing Name) δίχασε. Σου λέει δεν έχει την ευθύτητα και το ‘’στα μούτρα’’ του πρώτου τους ομώνυμου ‘’Slipknot’’ και των ‘’Iowa’’ και ‘’Vol. 3: (The Subliminal Verses)’’.

Το ‘’All Hope Is Gone’’ κυκλοφόρησε στις 26 του Αυγούστου του 2008 από την Roadrunner. Την παραγωγή είχε αναλάβει ο Dave Fortman μουσικός για Ungly Kid Joe και παραγωγός διαφόρων σχημάτων του ακραίου ήχου σαν τους Eyehategod, Otep κ.α.

Μετά από ένα δυναμικό intro ‘’Slipknot Execute’’, κομμάτια σαν τα ‘’Gematria (The Killing Name)’’, "Vendetta", ‘’Butcher's Hook’’, βάζουν το groove, τον ρυθμό αλλά και όλη αυτήν την modern metal διάθεση που τους διακατέχει. Αυτές είναι πολύ καλές στιγμές του ‘’All Hope Is Gone’’ και εννοείται ότι ακολουθούν και άλλες. Αλλά τα επόμενα τρία κομμάτια και κάποια ακόμα αργότερα, είναι ο βασικός λόγος που γράφονται τούτες οι γραμμές. Τα ‘’Sulfur’’, ‘’Psychosocial’’, ‘’Dead Memories’’ είναι εδώ μέσα τα πιο αγαπημένα και χιλιοακουσμένα. Ο δυναμισμός και το groove συνδυάζονται με τα απίστευτα κοληματικά αλλά και συναισθηματικά ρεφρέν να τραγουδάς με την ψυχή σου αλλά κυρίως να νιώθεις τις μελωδίες και τα λόγια. Και κάπου εκεί πατάνε και καρά γουστάρουμε και το ‘’Gehenna’’ και το ‘’Snuff’’ με το πολύ αιχμηρό θέμα στους στίχους. Paul Grey, Joey Jordison χρωματίζουν έντονα και αποτελεσματικά τον ήχο ενώ ο Corey Taylor δίνει τον καλύτερο εαυτό του σε πολύ δυνατές ερμηνείες που βγάζουν έντονα συναισθήματα. Κάπου οργίζεται, κάπου θρηνεί κάπου ελπίζει, ξέροντας και από τον τίτλο ότι αυτή η ελπίδα κάπου θα χαθεί. Τα ‘’This Gold Black’’, ‘’Wherein Lies Continue’’ και το ομώνυμο ‘’All Hope Is Gone’’ δίνουν αυτά τα κλασικά Slipknot στοιχεία κλείνοντας.

Το ‘’All Hope Is Gone’’ ακούγεται και τρέχει σαν γάργαρο νερό με πολλά καλά στοιχεία και με πλεονέκτημα – μειονέκτημα, ανάλογα όπως το δει (ακούσει) κανείς το ότι είναι ένα άλμπουμ με πολλά διαφορετικά πράμματα και με κομμάτια διαφορετικά μεταξύ τους. Όπως και νά’χει οι Slipknot και εδώ ή αν θέτε κυρίως εδώ έφεραν νέους οπαδούς και για την πάρτη τους και για ολάκερο το metal. Και για μένα, όσο μετράει η γνώμη μου, είναι ο δίσκος, όχι ο καλύτερος τους, αλλά είναι αυτός που τους έβαλε στην δική μου metalική πραγματικότητα!!!