Burning Hatred - Carnage

~~                 Οι Burning Hatred είναι μια Ολλανδική μπάντα που αρέσκεται στο ευγενές άθλημα του παλιομοδίτικο death metal. Ξεκίνησαν το 2002 και μέσα στην πάροδο του χρόνου κυκλοφόρησαν δυο demos. To 2009 όλα τα μέλη εγκαταλείπουν την μπάντα λόγω μουσικών διαφορών, σπουδών και έλλειψης χρόνου. Μένει μόνο ο Marin Bracket, κιθαρίστας της μπάντας (αν και στις απαρχές της δημιουργίας του υπήρξε σαν μπασίστας) και με εντελώς νέα σύνθεση κυκλοφορούν το  ep ‘’Unleashed’’   το 2011 μέσω της Herrie Records Inc. Πλέον με νέο τραγουδιστή και έτερο κιθαρίστα και μεγαλύτερη εταιρία (Vic Records) φτάνουν στο πρώτο τους ολοκληρωμένο άλμπουμ, το ‘’Carnage’’. Κυκλοφορεί ήδη σε cd,  έτοιμο να κατακτήσει πολύ κόσμο (εμένα με έχει ήδη κερδίσει). Το ‘’ Carnage’’ έχει μιξαριστεί και υποστεί μάστερ από τον Fredde Kadeth (Massive Assault, Anarchos) στα  Dirty Bird Studios και το εξώφυλλο είναι μια δημιουργία του Wolven Claws (Wombbath, Demonical, Anarchos). Να αναφερθεί επιπλέον ότι υπάρχουν special guests στον δίσκο από τους Tom Palms (κιθαρίστας των Phlebotomized),  τον Ross Dolan των Immolation και  τον Carl Assault από τους Massive Assault.
\r\n                            Mid tempo death metal, ότι πρέπει για να κάνει πολλά κεφάλια να γυρίσουν. Έχουν την αίσθηση του ρυθμού και δίνουν απόλυτη βάση εκεί ώστε οι συνθέσεις τους να γίνονται απόλυτα θεμιτές χωρίς να θυσιάζουν δράμια βιαιότητας. Αιματηρό, πορωμένο και φταγμένο από οπαδούς για οπαδούς. Ωμό, βασισμένο μόνο σε μελωδίες που προσδίδουν τα riffs,  ακούγεται λαίμαργα. Με συντρόφευσε σε πολλές στιγμές και μου πρόσφερε τόνους αδρεναλίνης με την αποφασιστικότητα που διέπεται από συνθέσεις σαν το ‘’Carnage Of War’’. Το συγκεκριμένο τραγούδι ακούγεται σαν μια ηχητική πολεμομηχανή που μοιράζει riffs πιο συχνά και από οβίδες. Αν στο μυαλό, σαν ήρθανε  οι Bolt Thrower….καλά έκανε. Υπάρχουν ομοιότητες. Κραυγές οργής πάνω σε σεισμικές δονήσεις εκτελούν χρέη καταστροφικής μανίας. Το κάλεσμα της μανίας τους λειτουργεί ευεργετικά στο σώμα και στο νου του ακροατή που δαιμονίζεται. Το κόψιμο-σολάρισμα στα μισά του ‘’Bedevilment’’ είναι χάρμα ακοής και δημιουργεί μια ηχητική Αποκάλυψη. Ένας δίσκος που θα ικανοποιήσει την δίψα για παλιομοδίτικο death metal. Διατήρηση και συντήρηση όμως, όχι νέα δημιουργία.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n