Haken - Affinity

  Μπαίνουμε στα άγνωστα ύδατα της ιδιαίτερης μουσικής ιδιοσυγκρασίας των Haken, μια μπάντα που υπάρχει από το 2007, και που από τότε έχουν κυκλοφορήσει τέσσερα CD’s μαζί με το φετινό. Ύστερα από ένα χλιαρό ξεκίνημα, μπορώ να πω ότι η εξέλιξη της πορείας τους είναι κατακόρυφη, προς το καλύτερο εννοείται. Μιας και τυγχάνω λάτρης της Ελληνικής σκηνής, μου θύμισε πολύ έντονα το μουσικό στυλ των Until Rain στο ντεμπούτο τους The Rain Of Dreams, τέλος πάντων.
\r\n 
\r\n  Στο δια ταύτα, δεν είχα ασχοληθεί ιδιαίτερα στο παρελθόν μαζί τους αλλά από αυτά τα λίγα που είχα ακούσει ήξερα ότι δεν είχα να κάνω με “ερασιτέχνες”. Υπάρχουν αρκετές στιγμές μέσα στο album που η μουσική μετατρέπεται σε πιο alternative στυλ π.χ. στο “1985”. Το solo του Lapse, μου θύμισε πολύ μουσική από παιχνίδι κλασσικής παιχνιδομηχανής της παλιάς εποχής.
\r\n 
\r\n  Δεν ξέρω αν αυτό ακούγεται κολακευτικό για τους ίδιους, παρόλα αυτά στο  δεκαπεντάλεπτο The Architect ξεδιπλώνονται πτυχές της μπάντας που μπορεί και εσύ ο ίδιος να μην περίμενες. Μία αλόγιστη μελωδικότητα, σε συνδυασμό με ωμή δύναμη και όλο αυτό με την προσθήκη των alternative στοιχείων. Αν τα φωνητικά είχαν την ένταση που χρειάζεται ίσως και να ήταν το καλύτερο του δίσκου, όχι ότι δεν είναι αλλά χάνει πολύ στον συγκεκριμένο τομέα.
\r\n
\r\n  Εμπνευσμένη μουσική στην συνέχεια με το Earthrise, και τα drums με τα πλήκτρα να μπλέκονται τόσο ασύγχρονα αλλά και τόσο συγχρονισμένα μεταξύ τους. Ο “κόκκινος γίγαντας” δεν κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, παρά το μικρό του ξέσπασμα προς το τέλος της ζωής του.
\r\n
\r\n  Η κατάληξη μου λοιπόν είναι διχασμένη, για το αν αυτό που ακούω λέγεται progressive η πρόσθεσαν υπερβολική δόση alternative στοιχείων που τελικά η μουσική τους τείνει να εξελιχθεί σε κάτι άλλο, έως και Pop. Καλή ακρόαση και εύχομαι να μην ξενερώσετε τόσο όσο εγώ. Κυκλοφόρησε στις 29 Απριλίου από την InsideOut Music σε CD.

\r\n\r\n

\r\n