MUSTASCH - The New Sound of the True Best

Εμένα μου αρέσουν οι συλλογές. Ειδικά όταν πρόκειται για συγκροτήματα με πλούσια δισκογραφία στην πλάτη τους. Σου δίνουν μια συμπυκνωμένη, περιεκτική εικόνα του ήχου τους και της εξέλιξής τους μέσα στον χρόνο. Κι αν σου κάτσουν καλά στο αυτί, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα ψαχτείς παραπάνω με τη μπάντα — θα σκάψεις βαθύτερα, θα ακούσεις ολόκληρα άλμπουμ, θα μπεις στο trip.

Βέβαια, θα μου πείτε: «Ζούμε στην εποχή του YouTube και του Spotify. Τι να τις κάνεις τις συλλογές;» Ε, λοιπόν, κι εγώ είμαι ξεπερασμένος και ανούσιος — και δεν με χαλάει καθόλου. Στο φινάλε, θέλω να έχω τη μουσική μου διαθέσιμη ανά πάσα στιγμή, χωρίς να εξαρτώμαι από αλγόριθμους, συνδρομές και τα τερτίπια της κάθε πλατφόρμας. Θέλω να βάζω το δίσκο και να παίζει. Τόσο απλά.

Τους Mustasch τους ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα. Η ταμπέλα του stoner metal με απωθούσε — δικά μου κολλήματα αυτά. Αλλά αυτή είναι η μαγκιά της καλής μουσικής: σε ξεκλειδώνει, σε ξεσκαλώνει, σε αναγκάζει να την αναγνωρίσεις. Και τούτοι εδώ οι τύποι αξίζουν και με το παραπάνω.

Για μένα, στην ουσία τους είναι κλασικό heavy metal με stoner πινελιές. Το σημαντικό είναι ότι έχουν πάρει τις επιρροές τους — BLACK SABBATH, IRON MAIDEN, METALLICA (της “Black Album” εποχής) — και τις έχουν μετατρέψει σε κάτι δικό τους. Ένα ύφος προσωπικό, αναγνωρίσιμο, που δεν μιμείται αλλά τιμά.

Και επειδή μουσική χωρίς στίχους δεν λέει... Οι στίχοι τους τα σπάνε. Σκοτεινοί, κυνικοί, αλλά με έναν τρόπο λυτρωτικό. Σου δίνουν διέξοδο, σε βοηθούν να ξεφορτωθείς τα αρνητικά σου συναισθήματα – σκέψεις και να πάρεις μια ανάσα δύναμης για να συνεχίσεις. Γιατί η καθημερινότητα — ειδικά για τα λαϊκά στρώματα, παντού στον κόσμο — είναι σκατά. Και η μουσική είναι φάρμακο.

Ανοίξτε μια μπύρα, βάλτε την ένταση στο φουλ και ξεσαλώστε. Οι Mustasch είναι εδώ για να σας ταρακουνήσουν.