Καμιά φορά το να ακούς φρέσκα αλλά και ταυτόχρονα παλιακά πράμματα έχει μια όμορφη αίσθηση. Το να ακούς – γεύεσαι δηλαδή ήχους που ευδοκίμησαν στο παρελθόν, δοσμένους με ένα σημερινό τρόπο, και όχι σαν αναμάσημα, ακόμα και τώρα ηχούν με την μαγκιά τους, τον προβληματισμό τους, αλλά και τον χαβαλέ τους και την πόρωση προηγούμενων δεκαετιών.\r\nΟι Destroyer 666 παίζουν το black/thrash metal τους με χημικά και φυσικά τους στοιχεία, την τρέλα, τον χαβαλέ και την πόρωση των 80ς. Με metalάτη riff/soloλογία και brutalάτα φωνητικά και μπόλικια τρέλα και κοπάνημα.\r\nΤο Wildfire είναι το πέμπτο μόλις full length, μέσα σε 22 χρόνια υπαρξής τους, που κυκλοφορεί αυτές τις μέρες από την Season Of The Mist. Το εξώφυλλο έτσι για την καλή αρχή δείχνει όσο old school θα ήθελε ο κάθε οπαδός του παλιού. Και στα κάτι λιγότερο από σαράντα λεπτά, και αυτό παλιομοδίτικο, τα πάντα δονούνται από φωνακλάδικες κιθάρες, φαζαριόζικο ριθμ σένκσιον και βαριά βορβορώδη φωνητικά, και καλή, όχι και τοσο γυαλισμένη παραγωγή, συνδιάζοντας το old school με το σημερινό.\r\nΑς προσθέσουμε σε αυτά και τις εθιστικά κιθαριστικές μελωδίες, όπως στο πιασάρικο Live And Burn, στο ορχηστρικό Artiglio del Diavolo, και στα έπη, Hounds At Ya Back, Deathblow, καλώς ή κακώς μόνο στην lmt, Hymn to Dionysus, Wildfire και Tamam Shud. \r\nΑπολαυστικά εθιστικός δίσκος το Wildfire από τους Destroyer 666 που πρόσθεσαν άλλη μια θριαμβευτική στιγμή στην μακρόχρονη πορεία τους.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n
\r\n