- Home
- Galneryus - Under The Force Of Courage
Galneryus - Under The Force Of Courage
Galneryus - Under The Force Of Courage
Η περίπτωση των Gulneryus με φέρνει στην ευχάριστη θέση να ανακαλέσω για κάποιες απόψεις που περιτριγύριζαν το μυαλό μου. Οι Γιαπωνέζοι πρεσβευτές του Power Metal με έδρα την Osaka βάλθηκαν από το έτος ίδρυσης τους και έπειτα, να μας τρελάνουν!..με την καλή έννοια. Η προσθήκη του νεοκλασικού στοιχείου είναι αυτό που δίνει το κάτι παραπάνω στην μουσική τους. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν μιλάμε φυσικά για πρωτάρηδες, θα μου πεις ρε μάγκα πως είναι δυνατόν να είναι πρωτάρηδες όταν έχουν ξεκινήσει εδώ και μια δεκαπενταετία σχεδόν? Το σχόλιο γίνεται καθαρά για την εξέλιξη τους ως μπάντα γενικότερα και σαν μουσική ειδικότερα.
\r\n
\r\n Τις περισσότερες φορές όταν υπάρχει ένας σταθερός κορμός αυτό βοηθάει πάρα πολύ στην συνοχή των τραγουδιών. Στην περίπτωση τους, οι Junichi Sato(drums), Shusuke Ueda(guitars) η κοινώς Syu, και Yuuki Nakajima(keyboards) αποτελούν όπως είπαμε τον βασικό τους κορμό. Κάτι που δεν παρατηρεί κανείς συχνά είναι η τόσο ασταθής θέση στα φωνητικά με συνεχόμενες αλλαγές. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των Mashatoshi Ono και Mashahiro Yamaguchi. Τέλος πάντων το θέμα είναι ότι όσοι ακούσετε την φωνή του πρώτου σήμερα νομίζω θα κατασταλάξετε στην επιλογή σας. Πρώτη του δουλειά με την μπάντα το Resurrection του ’10.
\r\n
\r\n Σίγουρα το θέμα της γλώσσας είναι ένα μείζον ζήτημα, μιας και μιλάμε για Γιαπωνέζους αλλά ευτυχώς για αυτούς συνδυάζουν την Ιαπωνική με την Αγγλική γλώσσα. Αυτό είναι θετικό σε σχέση με το πόσο διαπεραστικός θα είναι ο δίσκος. Περνώντας στο ζουμί, και μετά το τέλος των δύο πρώτων κομματιών περνάμε στο κυρίως πιάτο και το Raise My Sword είναι ένα ταχύτατο κομμάτι με αξιοζήλευτο riff αλλά και τυμπανοκρουσίες ακόμα πιο καταιγιστικές. Τα φλογισμένα χέρια των “Syu” και Junichi Sato συνεχίζουν ακάθεκτα στο The Voice Of Grievous Cry. Η μουσική συνέχεια έχει να σας προσφέρει ακόμα περισσότερα.
\r\n
\r\n Θέλω να ολοκληρώσω συνοψίζοντας με τα θετικά και αρνητικά. Σίγουρα η πολύ καλή παραγωγή είναι ένα συν. Ο front man όπως προανέφερα είναι δυνατό χαρτί για τους ίδιους, το μεγαλύτερο όμως είναι η χρήση τόσο της γιαπωνέζικης όσο και της Αγγλικής γλώσσας. Αρνητικό δεν μπορώ να βρω τόσο οφθαλμοφανές, η μπάντα τα πήγε περίφημα, καλή σας ακρόαση. Κυκλοφόρησε από την VAP στις 9 Δεκεμβρίου..
\r\n
\r\nΤι θα λέγατε να...
\r\n\r\n
\r\n