Avatarium - The Girl With The Raven Mask

Υπάρχουν πολλοί ήρωες στο rock και στο metal. Καλιτέχνες που με το ταλέντο τους, την προσωπικότητα τους, την στάση τους και κυρίως με την καλιτεχνική τους δημιουργία, δίνουν σε όλους εμάς με την τέχνη τους όμορφες βαρυσήμαντες και άκρως συναισθηματικές στιγμές. Ο Leif Edling έχει κερδίσει με την καλιτεχνική και όχι μόνο μαγκιάτου μια περίοπτη θέση σε αυτή την Ιερή ομάδα δημιουργών.\r\nΕίναι ο φυσικός ηγέτης των Candlemass, των Krux, των Abstrakt Algebra\r\nΕδώ και τρία χρόνια, μαζί με τον κιθαρίστα Marcus Jidell που έχει παίξει σε Evergrey, Pain, Royal Hunt, και άλλους. Τον ντράμερ Lars Scold από την προσωπική του μπάντα και τους Tiamat. Τον πληκτρά Carl Westholm που έχει συνεργαστεί μαζί του σε όλα σχεδόν τα σχήματα. Πάνω από όλους όμως η συνεργασία που μετράει περρισότερο είναι με την τραγουδιάρα Jennie Ann Smith. Με μηδενική προηπηρεσία σε metal και με φωνή που παραπέμπει σε άλλους ήχους, η Jennie Ann Smith κλέβει με ευκολία την παράσταση και στον πρώτο ομόνυμο full length του 2013 και στο ep του 2014 All I Want, αλλά και στο εδώ και λίγες μέρες δεύτερο full length με τίτλο The Girl With The Raven Mask.\r\nΕδώ η τραγουδοποιήα του Leif Edling αγγίζει την τελειότητα των πρώτων τεσσάρων Candlemass, αν και μικρή σχέση έχει, αλλά και του πρώτου Krux.\r\nΚαι ξεκινάω ακρόαση με το πρώτο ομόνυμο κομμάτι, σε ποιο up tempo ρυθμούς, που κυρίως παίρνει από τα ντραμς και την κιθάρα, και την φωνάρα της Jennie Ann Smith.\r\nΤο The January Sea βάζει τα πράμματα στον αργό βαρύ ρυθμό, βγάζοντας μια μελαγχολία και μια έκπληξη με το αναπάντεχο σημείο πριν το ρεφρέν. Το σόλο του Marcus Jidell μου φέρνει αυτήν την Χειμωνιάτικη αίσθηση, που υπάρχει και έξω από το παραθυρό μου.\r\nΗ θερμοκρασία έξω χαμηλή, εδώ μέσα ζεσταίνεται με τις μελωδίες των Avatarium και την φωνή της Jennie Ann Smith, καθώς το Pearls And Coffins με την υπέροχη μακροσκελή εισαγωγή, και την πικρόγλυκη αντίθεση των μαραγαριταριών με τα φέρετρα, γεμίζουν το δωμάτιο. Τελικά αυτά πάνε μαζί, με τις μεγάλες κουβέντες.\r\nΤο Hypnotized τιμά με γλυκό τρόπο το ονομά του, και με τη υπνωτιστική εισαγωγή, αλλά και γεμάτη ηρεμία ερμηνία. Να γράψω για ακόμα μια φορά το ονομά της???...και το μπασο, μην ξεχνάμε τον Leif δίνει απίστευτη ομορφιά στο τραγούδι.\r\nΤο Ghostlight με εναλλαγές στο ρυθμό και την διάθεση, μάλλον είναι το πιο 70ς τραγούδι, και στην μελωδία και στους στίχους, του The Girl With The Raven Mask.\r\nRun Killer Run και να το metal riff να φιγουράρει καθ’όλη την διάρκεια, και αν και μοιάζει λίγο αταίριαστο με τα μη metal φωνητικά, αυτό βγαίνει σε μια από τις πιο δυνατές στιγμές. Και ναι, κάπου μακριά ζουν οι Candlemass.\r\nIron Mule, τιτλάρα, και ένα βαρύ και πένθιμο σκηνικό έρχεται μπρος τα μάτια μου, μέσα από τις νότες και τις λέξεις, το heavy riff, και το solo που βγαίνουν από τα ηχεία.\r\nThe Master Thief και πλήκτρα, κιθάρες, ενώνουν τις δυνάμεις τους, και κλείνουν ιδανικά το δίσκο.\r\nΤο The Girl With The Raven Mask, βρίσκει όλους τους μουσικούς σε απίστευτη φόρμα, τον Leif Edling σε τρομερή φάση έμπνευσης και δημιουργίας, και μια τραγουδίστρια, άσxετη με το metal σκηνικό, αλλά ταιραστή σε απίστευτο βαθμό με αυτό το μελαγχωλικό doom των Avatarium.\r\nΗ μελαγχολία, για όσους θέλουν πραγαματικά να ζήσουν, δεν είναι πηγή μιζέριας, αλλά δημιουργίας, σε όλους τις πλευρές της ζωής μας, πόσο μάλλον στην τέχνη και στην μουσική και στο τραγούδι.\r\nΟ Leif Edling το κάνει 30 χρόνια τώρα, και μας εύχομαι να το κάνει τουλάχιστον για άλλα τόσα.\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n