Centinex - Redeeming Filth

Centinex , Σουηδικό death metal, με τον κλασικό Σουηδικό ήχο, με Hypocrisy, Grave στοιχεία στον ήχο τους. Μπάντα απ’το 1990, η οποία έκανε ένα διάλειμα το 2006 και φέτος επανήλθαν με τον μπασίστα Martin Schulman που είναι ιδρυτικό μέλος, τον παλιό Kennet Englund στα ντραμς απ’το 1999, και τους καινούριους Sverker Widgren στην κιθάρα, και Alexander Högbom πρόσφατο μέλος και των October Tide στα φωνητικά.\r\nΤο Redeeming the Filth είναι ο πρώτος δίσκος απ’το reunion και συνολικά ο ένατος, ενιά χρόνια μετά απ’το World Declension. Το απόλυτα death εξώφυλλο σε βάζει στο κλίμα γα το τι θα ακούσεις, και ότι υπόσχεται, το βρίσκεις διάχυτο στα 33 περίπου νλεπτά που διαρκεί ο δίσκος. Δέκα τραγούδια μικρής κυρίως διάρκειας με παλιάς κοπής Σουηδικό death, που περρισότερο με πάει στους Hypocrisy και κάπως λιγότερο σε Grave. Με τα riffs να είναι ισωπεδωτικά και καλοφτιαγμένα, αλλά κοινότυπα. Τα φωνητικά νά’ναι απλά αυτά που πρέπει για το ιδίωμα, κάτι που δεν με χάλασε. Τα τραγούδια είναι παιγμένα με ψυχή, όπως αρμόζει στο ιδίωμα, και χωρίς πολλές φιοριτούρες και περριτά στολίδια. Το αρνητικό είναι ότι δύσκολα θα ξεχωρίσεις εύκολα κάποιο τραγούδι καθ’ότι όλα έχουν ίδια δομή κυρίως στα ρεφρέν. \r\nΞεχωρίσα τον οδοστρωτήρα When Bodies Are Deformed που ανοίγει τον δίσκο, και τα δυο τελευταία Dead, Buried And Forgotten και Eye Sockets Empty που δίνουν κάτι το διαφορετικό, κάνοντας τις τελευταίες εντυπώσεις να είναι αρκετά θετικές.\r\nΣε καμιά περίπτωση δεν μιλάμε για κακό δίσκο, απλά δεν προσφέρει τίποτα το ξεχωριστό. Τον ακούς τον ευχαριστιέσαι, και μετά βάζεις Hypocrisy, Grave, Unleashed, και τους ευχαριστιέσαι περρισότερο. Από την άλλη αν είσαι οπαδός του είδους τότε στάνταρ θα νιώσεις την ικανοποίηση το ότι θα ακούσεις μια τίμια μπάντα που παίζει ικανοποιητικά και ψυχωμένα τα τραγούδια τους, παίζοντας την μουσική που αγαπάνε.\r\n\r\n\r\n\r\n \r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n