DENNIS DEYOUNG - …And The Music Of Styx Live in Los Angeles

\r\n                     O 67χρονος πλέον Dennis DeYoung, παλιός τραγουδιστής και πληκτράς των Styx, και βασικότατος συνθέτης τους, επιστρέφει με ένα συναυλία/συλλογή με κάποια από τα καλύτερα τραγούδια τους. Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στις 18 Μαρτίου φέτος  στο Los Angeles όπως υποδηλώνει και ο τίτλος του και περιέχει τραγούδια των Styx, δικά του ή του Tommy Shaw (και ένα τραγούδι από την ντεμπούτο της σόλο καριέρας του) σε ένα υπερπλήρες El Ray Theater χωρίς καθίσματα (εκτός 20 και μόνο) με εισητήριο 5 δολλάρια. Ποιος δεν θα θελε να πάει να απολάυσει μια τέτοια συναυλία; Για μιάμιση ώρα με ύμνους των prog rocksters Styx από το μεγαλύτερο μέρος της δισκογραφίας τους.
\r\n                 O DeYoung επιστρατεύει παλιούς γνωστούς/συναδέλφους από την προσωπική του μπάντα αλλά και καινούριους όπως τον August Zadra για να τον βοηθήσει στα φωνητικά (παίζει και κιθάρα). Τον August τον ανακάλυψε ο γιος του DeYoung στο Youtube και σύντομα έγινε μέλος της ομάδας. Παίρνει τα ηνία των φωνητκών στο 1/3 περίπου των τραγουδιών που ακούγονται. Και μιας και ανέφερα τα τραγούδια, ο Dennis τιμά το Styx II με το Lady, το Equinox με τα Lorerei και Suite Madame Blue, το Crystal Ball με το ομώνυμο, το The Grand Illusion με το ομώνυμο,το Come Sail Away και το Foolin’ Yourself, το Pieces Of Eight με τα Blue Collar Man και Renegade, το Cornerstone με το Babe, το Paradise Theatre με τα Rockin’ The Paradise, The Best Of Times και Too Much Time On My Hands, το Kilroy Was Here  με τα Mr. Roboto και Don’t Let It End, το Edge Of The Century με το Show Me The Way και το προσωπικό του Desert Moon με το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου. Χορτάσατε; Φανταστείτε τα και να τα βλέπετε εκτός από το να τα ακούτε αφού υπάρχει και έκδοση με DVD ή Blue Ray για οπτική απόλαυση συν μια σύντομη 6λεπτη συνέντευξη του να μιλάει για την ευχαρίστηση του να φτιάχνει μουσική τις  τότε επόχές και την αξία της δημιουργικής δουλειάς.
\r\n              Για τα τραγούδια τα ίδια ότι και να πεις θα τα περιορίσεις. Τρέφω μια βαθιά εκτίμηση στους δίσκους που κυκλοφόρησαν στα τέλη των 70ς και ο ίδιος τα τίμησε δεόντως. Επιβλητικά όπως αρμόζει στα prog rock αριστουργήματα με μια ζωηράδα εξαιτίας της ζωντανής αναπαραγωγής τους. Επίσης τα φωνητικά του August είναι τρομερά, ακούγονται πολύ φρέσκα και παθιασμένα. Νταξει, του DeYoung, είναι ασχολίαστη, μεγαλώσαμε μαζί, ταξιδέψαμε μαζί. Ο άρχοντας έχει μαζέψει παιχταράδες και γίνεται του..Δαίδαλου στη σκηνή, ένα σκαλί πιο κάτω από τις studio δουλειές. Το βλέπεις και το ακούς πόσο το ευχαριστιούνται και περνάς καλά μαζί τους. Τα πλήκτρα μαγέυουν με τα αργοδακτυλουργικά του πάνω στο παιχνίδι του, οι κιθάρες, ακουστικές και μη, σου προκαλούν ένα ερωτονοσταλγικό συναίσθημα για εκείνη την εποχή.
\r\n                Δυστυχώς η ηλικία και η υγεία του Dennis δεν του επιτρέπουν και πολλά σε σχέση με την μουσική για το μέλλον. Ίσως αυτό το συναυλιακό συναισθηματικό ολοκάυτωμα να είναι και η τελευταία του δουλειά και να το ξέρει γι αυτό να τα δίνει όλα (ακούστε τι γίνεται στο ’’Suite Madame Blue’’ και κλάψτε εσείς οι νέοι καλλιτέχνες. Προσκυνώ!
\r\n                 
\r\n
\r\n 
\r\nDENNIS DEYOUNG
\r\n 
\r\nDennis De Young             keyboards and lead vocals
\r\nJohn Blasucci                  keyboards and backing vocals
\r\nCraig Carter                    bass guitar and backing vocals
\r\nJimmy Leahey                 guitars and backing vocals
\r\nTom Sharpe                     drums and percussion
\r\nAugust Zadra                   guitars and lead vocals
\r\nSuzanne De Young          backing vocals