Alunah - Awakening the Forest

           Άλλη μια Αγγλική μπάντα προστίθεται στο δυναμικό του Doom/stoner metal ξεκαθαρίζοντας πλέον ότι η Βρεττανία θρίβει μεταλλικών νιάτων. Οι Alunah (ξεκίνησαν σαν Aluna) είναι ήδη στον 3ο δίσκο τους σε χρονικό διάστημα 4 χρόνων. Καθόλου άσχημα θα έλεγα. Χωρίς ιδιαίτερες μουσικές αλλαγές (μόνο μια αλλαγή μπασίστα προέκυψε), το ’’Awakening the Forest ’’ μας επιφυλλάσει καλοπαιγμένο doom/stoner με γυναικεία φωνητικά (και κιθαρίστρια παρακαλώ) και 6 συνθέσεις με θέματα πάνω στην wiccan λαογραφία.
\r\n            Πυκνά ογκώδη ριφς που σέβονται τους Πατέρες (και Υιούς) του είδους κάνουν την εμφάνιση του και μια θρηνώδης φωνή που περισσότερο απαγγέλει παρά μοιρολογεί. Και η κατρακύλα ξεκινά....Τελετουργική διάθεση, ταιριαστή και με την θεμετολογία τους. Τα stoner στοιχεία είναι διακριτικά και δεν στερούν τον όγκο για χάρη δηθενισμού. Βήμα βήμα, διεισδύουν εσωτερικά σου και η επονομασία doom αποκτά νόημα. Η ικανότητα τους πάντως να γράφουν αξιοπρόσεκτα riffs δεν τους γλιτώνει από τον κορεσμό που προκαλούν επαναλαμβανόμενα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ο σκυθρωπός τους ήχος νιώθει αυταρέσκεια και δεν πειραματίζεται. Παρόλα αυτά, παραπλανητικά μουντά και σκοτεινά ηχοχρώματα καλύπτουν το χωροχρόνο τριγύρω σου για 3 τέταρτα της ώρας και δεν υπάρχει περίπτωση να μην καταρρεύσεις συναισθηματικά, ακόμα και αν η φωνή της Sophie Day δεν έχει τίποτα το μελαγχολικό στην χροιά της. Στο ’’The Mask of Herne’’ θα ανεβούν λιγάκι οι ρυθμοί και σας διαβεβαιώνω ότι είναι για το καλύτερο. Ενδιαφέρουσα ερμηνία και περήφανη τραγουδοποιία σέρνονται στα καλώδια των ενισχυτών τους, κατευθείαν για την δικιά μας τέρψη. Επίσης μεγάλη αγάπη το Sabbathικό ’’Scourge and the Kiss’’. Αλί και τρισαλί, ζω ξανά στα 70ς με διαφορετική παραγωγή. Φυσικός ήχος, αναζωογονημένος και αναζωογονητικός. Σταχυολογεί τα καλύτερα των επιρροών και τα στριφώνει σε ένα heavy doom πλεκτό που θα σε κρατά ζεστό τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Στο ειρωνικό ’’The Summerland’’ ακούγονται πιο σκοτεινοί από ποτέ, παραγκωνίζοντας κάθε ρανίδα φωτός. Βαρύτονη διάθεση και ήχος με το ρυθμικό μέρος να χαρίζει άφεση αμαρτιών όσο οι κιθαρες προκαλούν.
\r\n              Ακόμα καλύτερα από τι μας έχουν συνηθίσει οι Alunah αλλά χωρίς να μιλάμε για κανένα αριστούρημα. Το δεύτερο μισό του δίσκου είναι πιο επιθυμητό από το πρώτο, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά. Η παραγωγή του Greg Chandler (Esoteric) και ιδιοκτήτης των Priory Recording Studios είναι πολύ ισχυρή ενώ το mastering για δεύτερο συνεχόμενο δίσκο από τον Tony Reed. Κυκλοφορεί σε cd αλλά και διάφορες πανέμορφες εκδόσεις σε βινύλιο από την Napalm Records.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n