Megaton Leviathan - Past 21 Beyond the Arctic Cell

                     Πολύ επιτυχημένο όνομα το Megaton Leviathan. Αν ζούσαμε ακόμα στην εποχή προ ίντερνετ, με τέτοιο ογκώδη όνομα και αντίστοιχη εξωφυλλάρα, θα τιμούσα σίγουρα μια αγορά σε κάποιο φορμάτ τους. Τώρα όμως που μπορούμε να μάθουμε εύκολα και γρήγορα πληροφορίες γι αυτούς, ανακαλύπτουμε ότι είναι ένα τρίο από το Oregon που παίζει Doom, διανθισμένο με drone, ψυχεδέλεια και γενικότερα πειραματίζονται αρκετά στις 4 μακροσκελείς συνθέσεις τους. Οι Megaton Leviathan αποτελούνται από τον πολυοργανίστα Andrew James Costa ενώ στο ζωντανό κομμάτι που οφείλει να έχει μια μπάντα, συνοδέυεται από τον Subite (mixing live audio) και τον Markus Covello (ντραμς). Το ’’Past 21 Beyond The Arctic Cell’’ είναι η δεύτερη προσπάθεια τους μετά από μια περίοδο που τα πάντα ήταν εύθραστα για την μπάντα και έφτασε πολύ κοντά να το διαλύσει. Ευτυχώς κάτι  τέτοιο δεν συνέβει ποτέ.
\r\n                Καταρχήν, αυτό που κάνουν οι Megaton Leaviathan είναι πολύ δυσκολο σαν εγχείρημα ωστέ να γίνει αρεστό σε πολλούς. Τέσσερα τραγούδια, επικών διαστάσεων, που προσπαθουν να σε βυθίσουν μια για πάντα στον δικό τους κόσμο. Πιο επιτυχημένη αρχή από το ’’Past 21’’ δεν θα μπορούσε να γίνει. Βαριά, δυσκίνητα ριφς ανακατέυονται με τα ηλεκτρονικά βουιτά την ώρα που αποχαυνωτικοί ψίθυροι σε στέλνουν σε ονειρικούς τόπους. Και δεν βίαζονται καθόλου. Όσο αυτοί εισάγουν νέα στοιχεία (ή και όργανα σαν το βιολί προς το τέλος του τραγουδιού), τόσο ο ακροατής περιπλανιέται μέσα στον μουσικό τους πίνακα. Δύσκολα να μην παραδεχτεί κάποιος την συνθετική  λαμπρότητα μέσα στη μουσική τους κατάχνια. Η σκυτάλη παραδίδεται στο ’’The Foolish Man’’ που ξεκινά με το ινδικό παραδοσιακό όργανο σιτάρ και δίνει ένα ανατολίτικο τόνο. Κατά τα άλλα, η παραζάλη συνεχίζεται με τις μπλιμπλικωτές παρεμβάσεις, το εξαντλητικό ντράμμινγκ, τις εκπορευόμενες από την Άβυσσο κιθαριστικές προτάσεις. Στο ’’Arctic Cell’’ επιστρέφει η θολούρα σε μεγάλες δόσεις μιας και μαζί με την διάρκεια αυξάνεται και η ψυχεδέλεια. Κάποια γυναικεία φωνητικά συμπληρώνουν την συλλογιστική διάθεση που διαπνέει τον δίσκο. Οι βαρύτονοι παλμοί του ρημάζουν τα πάντα. Και τελευταία στάση το ’’Here Come the Tear’’ με πιο καθαρό ήχο και φωνή και πιο αιθέρια διάθεση,θυμίζοντας gothic μπάντες ή τους ’’δικούς’’μας Tiamat (Wildhoney/A Deeper Kind Of Slumber) χωρίς το funeral στοιχείο που χαρακτηρίζει σε στιγμές τους παρουσιαζόμενους.
\r\n                 Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα με το ’Past 21 Beyond The Arctic Cell’’ και αν δεν υπήρχε θεματάκι με τις διάρκειες που τρομάζουν αρκετούς, θα μιλούσαμε για ένα κορυφαίο δίσκο. Απευθύνεται σε συγεκριμένους ακροατές, δεν είναι για ευρεία χρήση. Θεωρώ πως ζωντανά θα παρασύρεσαι πιο έυκολα και από τα οπτικά τους παιχνιδάκια μιας και η φαντασία θα διαγείρεται άμεσα,φέρνοντας στο νού άπειρες σκέψεις. Παραγωγή από τον ίδιο τον Andrew James Costa με επιθυμητά αποτελέσματα. Κυκλοφορεί σε cd/βινύλιο από την Seventh Rule Recordings και σε κασέτα από την Volatile Rock Records.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n