Game Over - Burst into the Quiet

Οι Ιταλοί thrashers δεν έχουν μείνει αμέτοχοι στο thrash τσουνάμι που έχει πάρει παραμάζωμα τα πάντα, Ευρώπη και Αμερική (και όχι μόνο). Οι Game Over, με όνομα παρμένο από τον ομώνυμο δίσκο των Nuclear Assault,κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους, ’’Burst Into The Quiet’’.Το thrash τους είναι επηρεασμένο από bay area πλευρά με τους Exodus,Anthrax και Nuclear Assualt να χουν την τιμιτική τους.

\r\n\r\n

Εφαλτήριο με το ’’Masters of Control’’ και όλοι αναρωτιόμαστε πόσο αλματώδης βελτίωση υπάρχει με την προηγούμενη δουλειά τους.Καθ’ολη την ακρόαση του κατορθώματος τους, όλα είναι σε υπερένταση και σε ένα τεντωμένο σκοινί. Γρέζα και αρκετά μπάσα φωνητικά,διπλή κιθαριστική επίθεση για να χορτάσεις ριφάρες,και το ρυθμικό μέρος να σε εξαναγκάζει σε ένα ανελέητο κεφαλοκούνημα μέχρι να ’’σβήσεις’’.Μπορεί ίσως να μην υπάρχει τίποτα καινοτόμο σε ένα αυτοπεριοριζόμενο είδος σαν το thrash, αλλά η φρεσκάδα στον ήχο τους και η όρεξη να θερίσουν συναυλιακά την υφήλιο με πείθει. Οι κιθάρες γλιστράνε στα σόλος οπώς μας μάθανε οι παλιότεροι μουσικοί κάνοντας το όσο πιο φιλικό γίνεται στα αυτιά γηραιότερων ακροατών.

\r\n\r\n

Το μόνο αρνητικό εκτός από την έλειψη πρωτοτυπίας,είναι το ανούσιο Metropolis Pt.3 των λιγοστών δευτερολέπτων,πιθανότατα σαν φόρο τιμής στο punk ή και τους Nuclear Assault.Διαλεχτές ύπουλες επιθέσεις στα Masters of Control, Seven Doors to Hell, No More, Nuke ’Em High (μπύρες και ξύλο στα ΣΙΓΟΥΡΑ) και Burst into the Quiet.

\r\n\r\n

Παραγωγή από τον κιθαρίστα των υπέροχων prog metallers DGM που τους έχει χαρίσει κρυστάλλινο ήχο, από τους καλύτερους που έχω ακούσει στις νεοθράς κυκλοφορίες ενώ το σκουρογάλαζο πανέμορφο εξώφυλλο ανήκει στον M.Lopez, του άνθρωπο που αμέτρητα covers σε thrash κυκλοφορίες τα τελευταία χρόνια είναι δικά του δημιουργήματα.Τέλος στιχουργικά ασχολούνται με μια γκάμα που περιέχει από προσωπικά ή κοινωνικοπολιτικά θέματα (κλασσικό για thrash) μέχρι με ταινίες τρόμου των 80ς. GAME OVER

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n