MUTE TALE & ART OF SIMPLICITY

Βράδυ Παρασκευής πριν το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Συναυλία στο Gagarin που από ότι φαίνεται συγκέντρωσε εξαιρετικά πολύ κόσμο. Καρναβαλικά event σχεδόν σε κάθε κλαμπ. Ένας συναυλιακός χώρος που, μετά από 5 όμοιες σε προσέλευση συναυλίες που έχω παρακολουθήσει, μάλλον είναι καταραμένος. Δεν ξέρω ποιος από τους λόγους ήταν που επικράτησε, ίσως ο συνδυασμός τους, πάντως το αποτέλεσμα ήταν να είμαστε δύο χούφτες άνθρωποι στη Μεθοδία για να παρακολουθήσουμε τους Mute Tale, Art Of Simplicity και τη μικτή χορωδία Κηφισιάς. Με τους headliners της βραδιάς να έχουν καταβάλει πραγματικά πολύ μεγάλη προσπάθεια διοργανωτικά ειλικρινά ήταν πολύ στενάχωρο να είμαστε τόσοι λίγοι εκεί.

Γύρω στις 10.45 και με μεγάλη καθυστέρηση ανέβηκε επι σκηνής η χορωδία προκειμένου να αποδώσει ένα σύντομο σετ τραγουδιών που αποτελούταν από Toto, Mozart αλλά και Game Of Thrones. Μπορώ να αντιληφθώ τις προσδοκίες αυτό που τελικά ακούσαμε όμως ήταν λίγο χειρότερο από το αν ακούγαμε τη χορωδία χωρίς μικρόφωνα. Αντιλαμβάνομαι τις φιλότιμες προσπάθειες του ηχολήπτη αλλά ολόκληρη χορωδία με 4 μικρόφωνα κρεμασμένα στα stand τους δεν ήταν ικανά να μεταφέρουν τον ήχο. Η χορωδία πάντως φάνηκε ότι είναι από τις πιο καλές του είδους της.

Με μια σύντομη αλλαγή ανεβαίνουν επί σκηνής οι Art Of Simplicity. Το συγκρότημα παρουσίασε το φρέσκο του EP When Fables Have A Bitter Taste διανθισμένο με ένα τραγούδι από το δισκογραφικό τους παρελθόν. Once, Sweetest denial, For Her Ache, Asymmetric Act Crash, Waiting For The End Of The World, Nothing, Τέλος. Ολοκλήρωσαν την εμφάνισή τους επι σκηνής με μια διασκευή στο Zoon, Part 3: Wake World. Το συγκρότημα μου ακούστηκε δεμένο και ετοιμοπόλεμο, συγκριτικά δε με το release live τους, μου ακούστηκαν δυνατοί εκτελεστικά και όλο το σύνολο ανέπνεε καλύτερα. Ο ήχος ήταν πολύ καλύτερος και, αν εξαιρέσεις ένα τραγούδι που χάσαμε το βιολί, το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά εξαιρετικό. 

Τέλος, ήρθε η ώρα για τους headliners της βραδιάς που ξεκίνησαν με μια εντυπωσιακή εισαγωγή που περιλάμβανε τη χορωδία της Κηφισιάς επί σκηνής. Μεγαλόπνοο το σχέδιο και δυστυχώς η υλοποίηση του ήταν αμήχανη. 20 άτομα επί σκηνής μαζί με τα προηχογραφημένα σε ένα άδειο σχεδόν χώρο δημιούργησαν ένα συνονθύλευμα ήχων που δεν κολάκεψε κανένα από τους συμμετέχοντες. Στο επόμενο τραγούδι, η 20 μελής χορωδία κατέβηκε από τη σκηνή, πράγμα που δημιουργούσε κενά τα οποία σε μια συναυλία σπάνε την ατμόσφαιρα, και τα μικρόφωνα που κρέμονταν στη μέση της σκηνής ήταν άκομψα. Αντιλαμβάνομαι την αναγκαιότητα της ύπαρξης τους πρακτικά, όχι αισθητικά. Οι Mute Tale παρουσίασαν υλικό από το Gordian Knot, μερικά εκ των οποίων με τον σολίστ της χορωδίας, Αλέξανδρο Σπανάκη, το νέο single "All Hallows’ Even" από την επερχόμενη, νέα δισκογραφική τους δουλειά και διασκευές στο Nemo και Last ride of the day. Με τη διάθεση μαγκωμένη από την χαμηλή προσέλευση, το συγκρότημα πιστεύω ότι έκανε το καλύτερο δυνατό και για αυτό δεν θα αναφέρω τίποτα για την εμφάνισή τους παρα μόνο ότι θα περιμένω να τους δω και σε άλλη σκηνή πριν εκφράσω γνώμη.

Live Report: Elena Hell1 Mihailidou
Photo report: Anastasia Magica Kitsiou