Witchfinder General - Friends of Hell

                  Κάντε μια ανάμειξη στο μυαλό σας. Το πάθος  και την εφηβεία του N.W.O.B.H.M. με τα βαριά, σκοτεινά riffs και την εμπειρία των Black Sabbath. Κάτι σαν Witchfinder General δεν σας ήρθε στο μυαλό.  Οι Βρετανοί ιδρύθηκαν το 1979 και ένωσαν μουσικά τις μεγάλες τους αγάπες. Ένα σινγκλάκι το 1981και ένα ep ένα χρόνο αργότερα  κάτω από εταιρία με το όνομα Heavy Metal Records ήταν αρκετό για να κάνουν το όνομα τους γνωστό. Ε μετά πρόσθεσαν και γυμνές κοπέλες στα εξώφυλλα τους (μάγισσες) και έδεσε το γλυκό. Μιλάμε για δυόμιση δεκαετίες πριν, δεν ήταν εύκολο αυτό. Και η φήμη τους αγκάλιασε γρήγορα. Και πώς να γίνει το αντίθετο με το εξαιρετικό ντεμπούτο τους (http://metalzone.gr/reviews.php?action=details&id=849&lang=en)  ‘’Death Penalty’’ να θριαμβεύει μουσικά. Το 1983 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος τους, ‘’Friends Of Hell’’ και τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν καλύτερα. Το μπάσο αναλαμβάνει πλέον ένα τρίτο μέλος, ενώ τα drums παίζονται από τον ίδιο sessionά  που τα έπαιξε στο ντεμπούτο. Και τέλος και για αυτούς. Αδικία να μην αναφερθεί η επανασύνδεση της μπάντας το 2006 και ένας νέος τρίτος δίσκος αργότερα, με άλλο τραγουδιστή όμως αλλά με τα ίδια γόνιμα riffs.

\r\n\r\n

                    Πρώτο riffs και μεταφέρεσαι αυτόματο στο Μαύρο Σαββάτο. Οι φωνητικές μελωδίες θυμίζουν και αυτές, η φωνή όμως όχι. Αργές μελωδίες, καταδικαστικές αλλά και πάλι γεμάτε ορμή. Μπασαδούρα για να χορτάσει και ο πιο απαιτητικός. Το αμυδρό φως που ξεπροβάλλει, πέφτει πάνω στις μεταλλικές ξυραφιές που ακούγονται. Απαιτητικοί ρυθμοί που σε υποδουλώνουν με τον όγκο και την σφοδρότητα τους. Η ρινική χροιά της φωνής του Zeeb τραγουδά για τα κλασσικά θέματα ενώ τα riffs του Phil τον σιγοντάρουν. Ναι, τόσο απλά και τόσο θαυματουργά. Ακούμε τον ύμνο ‘’The Music’’ και το νιώθουμε στο πετσί μας, το τραγουδάμε μαζί του και κάνουμε air-guitar νιώθοντας περήφανοι για την ‘’δική’’ μας μουσική.

\r\n\r\n

                  Τι και αν το  ομώνυμο τραγούδι θυμίζει τόσο πολύ τους Μεγάλους. Αφού και αυτό  έχει το ίδιο βάρος μέσα του, κουβαλά το ίδιο πάθος και ακούγεται και ακόμα πιο μοντέρνο (για το 1983, σε σχέση με τα 70ς). Η παραγωγή του Robin George προσδίδει επιπλέον βαρύτητα. Το σόλο που ακούγεται θα το λιμπίζεται ακόμα και ο Πατέρας αυτής της μουσικής. Και όλα αυτά είναι η μια πλευρά του νομίσματος. Στην N.W.O.B.H.M. ακούμε πιο σπινταριστή μουσική, γεμάτο συναρπαστικές κιθαριστικές μελωδίες και εκρηκτικά φωνητικά. Το ‘’Requiem For Youth’’ είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα, ισοπεδωτικό μεταλλοτράγουδο  για την εποχή του με στίχους που θα αγγίξουν κάθε νέο (και όχι μόνο) της εποχής μας. Κάθε μια από τις οκτώ (ή εννιά αν προτιμάτε) συνθέσεις  των Parker/Cope (με εξαίρεση το εναρκτήριο ’’ Love on Smack’’  που είναι ομαδική δουλειά και των τριών) ακμάζει σταδιακά και οι χυμοί του χύνονται στα αυτιά μας.  Είτε στα πιο doomάδικα, είτε στα πιο heavy metal, είτε στη μπαλάντα ‘’Shadowed Images’’ με τις ακουστικές κιθάρες και την σπαραχτική φωνή.  Οι ‘’Friends Of Hell’’ δεν θέλουν να σου πάρουν την ψυχή. Έχουν την δική τους και την προσφέρουν απλόχερα σε κάθε χαραματιά του δίσκου που στροβιλίζεται.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n