Delirium - Zzooouhh

               Θα μπορούσα να ξεκινήσω τον πρόλογο μου και να εκθειάζω την Ολλανδική Death Metal σκηνή. Ή να γράψω για άγνωστα διαμάντια, υποτιμημένες μπάντες ή τρομερές μπάντες με ένα και μόνο δίσκο. Θα μπορούσα να αναφέρω ότι είχαν μια τρομερή μπασίστρια και είναι αδικία να αναφέρεται μόνο η Jo των Bolt Thrower όταν μιλάμε για ογκώδεις μπασογραμμές παιγμένες από γυναικεία δάκτυλα. Μια αναφορά στα πιο σπάνια cds στο metal θα μπορούσε να το περικλείει, το ίδιο και σε λίστες με τις καλύτερες Death/Doom κυκλοφορίες στην ιστορία της μουσική μας.  Άνετα θα μπορούσα να ξεκινήσω να γράφω για το περίεργο και ανατριχιαστικό του εξώφυλλο ή για το ακόμα πιο περίεργο τίτλο. Τελικά τα αναφέρω όλα έμμεσα και προσθέτω ότι οι Delirium είναι μια μπάντα που κυκλοφόρησε μόνο δυο demos από την δημιουργία τους το 1988 και το μοναδικό τους άλμπουμ ‘’Zzooouhh’’ του 1990 και ήταν η πρώτη κυκλοφορία (σε cd) της Ολλανδικής Prophecy Records. Ευτυχώς επανακυκλοφορίες της Memento Mori Records δίνουν δυνατότητα να το αποκτήσουν πλέον και οι υπόλοιποι.

\r\n\r\n

                Το ‘’Zzooouhh’’ περιέχει όλο το  ‘’Amputation’’ demo, ένα τραγούδι από το πρώτο τους και τρία νέα τραγούδια. Μουσικά ακούγονται αρκετά σαν Celtic Frost/Hellhammer, με ολίγη doomιά όπως το έκαναν και οι Asphyx. Αργό σε σημείο death metal, με τρομερούς ρυθμούς και riffs βγαλμένα από την Κόλαση. Λίγο τα φωνητικά αλλά και ο mid-tempo, θηριώδης ήχος τους φέρνει σε Obituary. Από το ‘’Warrior’’, το πρώτο ολοκληρωμένο τραγούδι που σε υποδέχεται, κοφτερά νύχια σε πληγιάζουν. Αργά αλλά όλο και πιο βαθιά. Το καλό είναι ότι και τα νέα τους τραγούδια σαν το ‘’Bitch’’ που ακολουθεί, ακούγεται ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος. Με αφοσίωση και λατρεία στους Celtic Frost, παραδίδουν ογκώδες death metal, με ριφάρες που προσκρούονται στα ηχεία σαν χιονοστιβάδες στους πρόποδες του βουνού. Στο ομώνυμο τραγούδι του ‘’Amputation’’ demo, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι το ρεφραίν σου καρφώνεται στο μυαλό και σου θυμίζει το αντίστοιχο των Death στο τραγούδι ‘’Mutilation’’ από το δικό τους ντεμπούτο. Φταίνε σίγουρα οι ίδιες συλλαβές της μιας λέξης, φταίει η χροιά της φωνής, φταίνε βέβαια και ότι οι μπάντες είχαν τις ίδιες μουσικές επιρροές.

\r\n\r\n

                     Γενικότερα στην μουσική των Delirium επικρατεί μια τρομακτική ατμόσφαιρα. Το λογιάζω στις αργόσυρτες κιθάρες, στην απόκρυφη θεματολογία, στο σκοτεινό εξώφυλλο, στα αποσυνθεμένα ξεσκισμένα τύμπανα, στο διαστροφικό μπάσο, στις φωνές από το Zzooouhh…. Άμορφες ηχητικές σιλουέτες συρίζουν και χτυπιούνται και το αποτέλεσμα το ακούς εσύ αφήνοντας τα δευτερόλεπτα του ‘’Floods Of Intricate’’ να περνούν. Ο νους του  Mark Honout  (όλη η μουσική και οι στίχοι είναι δικές του δημιουργίες) βρισκόταν σε εκστατική κατάσταση και η ψυχοσύνθεση του μεταφράστηκε σε μουσική.    Μανιακές ψαλμωδίες με αγωνιώδες παίξιμο, άλλοτε επιθετικό και σε σημεία με απότομα φρεναρίσματα για να  ‘’καείς’’ ακόμα περισσότερο. Εξάλλου οι καταραμένες ταχύτητες πάντοτε είναι ταιριαστές όταν θέλεις μια νοητική ανάπαυση από φρενήρεις καταστάσεις. Όσα φορές και να ακουστεί το ‘’The Sign Of Urth’’ πάντοτε θα μου το θυμίζει αυτό. Και με ένα απίστευτο ηχητικό ολοκαύτωμα στα τύμπανα και αφθονία σε σολαρίσματα σε μόλις τέσσερα λεπτά. Ο δίσκος κλείνει με το σχεδόν δεκάλεπτο ‘’Beyond The Gates Of Afterdead’’. Εδώ ο χρόνος επιτρέπει να αγγίξει όσο πιο πολλά και συχνά doom στοιχεία θέλει και χρειάζεται. Είναι από τα πρώτα τραγούδια που έγραψαν ποτέ και στην συγκεκριμένη μορφή είναι ακόμα πιο τραβηγμένη. Σύνθεση εθισμένη σε μια νεκρομεταλλική και ψυχοπαθή διάθεση που αναζητά τις πιο σκοτεινές εκφάνσεις του είδους.

\r\n\r\n

\r\n