SPITFIRE 30 YEARS FIRST ATTACK

Live Spitfire Disharmony Illusory

Metal Ελπίδα Πολιτισμός

Παρασκευόβραδο και κατά τις οκτώ, κάμποσοι μαζεμένοι metalheads, έξω από το Κύτταρο,ανάμεναν ένα live που θα μπορούσε άνετα να χαρακτηριστεί ιστορικό. Οι Spitfire γιόρταζαν μαζί με τους φίλους τους την τριακοστή επέτειο από την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου, First Attack.  Και αφού φυσικά δεν θέλανε(με) θλιμμένους στην γιορτή τους, μαζί τους οι Illusory, και οι heavy/metallers, υπάρχουν και blackάδες με αυτό το όνομα στην χώρα μας, Disharmony. Και έκαναν όλοι θαυμάσια την δουλειά τους, και το ‘’διήμερο φεστιβάλ’’, Elias Loginidi’s ατάκα πέρασε για όλους μας, μπάντες και κοινό υπέροχα.

Και το liveόντως ξεκίνησε με πάνω από μια ώρα καθυστέρηση λόγω αναπάντεχων προβλημάτων στα ΜΜΜ, όμως μπάντες και διοργανωτές δούλεψαν σκληρά και όλα πήγαν κατ’ευχήν. Θα ήθελα να σταθώ στους διοργανωτές, που ήταν  μια ομάδα των υπαλλήλων του υπουργείου πολιτισμού, κάνοντας την όλη διοργάνωση ακόμα πιο ξεχωριστή, και τους παρευρισκόμενους να εύχονται και σε ανάλογη συνέχεια από τα παιδιά.

Κατά τις δέκα και κάτι οι Illusory ξεκίνησαν το σετ τους, ενώ από κάτω είχε λίγο κόσμο, κάτι που δεν τους πτόησε, και έτσι με νότες, λόγια, καλό παίξιμο από όλους, αλλά και έναν επικοινωνιακό τραγουδιστή, με γερές δόσεις χιούμορ, έστειλαν κάμποσους από τους παρευρισκόμενους στο merchandisingγια τους δύο δίσκους τους, The Ivory Tower, που είναι και η αρχική ονομασία του σχήματος, και Polysyllabic ,που τίμησαν δεόντως. Πολύ ωραίο το μελωδικό heavymetalτους, όμορφη και η έκπληξη με την μικρή χορωδία σε ένα κομμάτι. Τελείωσαν το σετ τους με το IvoryTower, και το πρώτο από τα τρία κομμάτια του eventκύλησε υπέροχα. Αναμένουμε καινούρια τους δουλειά, και πολλά πολλά τέτοια live ακόμα.

Γρήγορες προετοιμασίες από τους Disharmony, που μπήκαν φουριόζοι στην σκηνή του Κυττάρου, με την ταχύτητα που τους έδωσε το τελευταίο τους πόνημα The Abyss Noir, αυτό ακούω γράφοντας αυτές τις γραμμές, αυτό παρουσίασαν ολόκληρο, και μας χάρισαν για κάτι λιγότερο από μια ώρα, το heavyτους, που μυρίζει Nevermore, αλλά έχει τα δικά τους συστατικά. Και αυτά είναι η σκοτεινή ατμόσφαιρα που πηγάζει τόσο από τις βαριές κιθάρες, αλλά και από το βιολί που μπήκε και μέλωσε αυτιά και καρδιές στο Song For A Friend, υπέροχο κομμάτι. Στο βιολί και στο live και στο δίσκο ο Matthew Dakoutros. Και διασκευή στο τέλος Black Sabbath με το βιολί πάλι πάνω στην σκηνή. Αναμένουμε την ανάλογη συνέχεια, και την καταξίωση τους στην Ελληνική και όχι μόνο σκηνή.
 

Και έφτασε, δωδεκάμιση περίπου, εξού και η ατάκα ‘’διήμερο φεστιβάλ’’ των Spitfire, και του τιμώμενου First Attack κυρίως αλλά και του Die Fighting. Για μένα και πολλούς άλλους, αυτός ο τίτλος είναι η πολιτιστική όσο και ανθρώπινη κληρονομιά που αφήνουν οι Spitfire. Με τον Τάσο Κροκόδειλο στα φωνητικά, εξαιρετικός και στην ερμηνεία, και στην επικοινωνία με το κοινό, που ανέβασε αρκετά, και στις περίτεχνες κινήσεις, που μου έφεραν στο νου RoyKhan, αλλά με μια ολοδική του ζεστή ερμηνεία σε τραγούδια που βγήκαν όταν ήταν σε παιδική ηλικία ακόμα, αλλά και στα δυο καινούρια ακυκλοφόρητα: Denial To Fall και  Back To Zero, αν έπιασα καλά τους τίτλους.
 

 Η πραγματική συγκίνηση από όλους ήταν στα παλιά του FirstAttack, που αφιερώθηκαν και σε πολλούς metalαδελφούς που έχουν φύγει, και όπως ειπώθηκε οι Spitfireέχουν πολλούς χαμένους αδελφούς. Πολύ ωραία στιγμή, και τα προσωπικά αγαπημένα από το Die Fighting, Gates Of Fire και Danger In The World. Κοντά στις δύο μας αποχαιρέτησαν, και ήταν φανερό σε όλους, ότι περάσαμε πολύ όμορφα. Αναμένουμε τον επόμενο δίσκο, του οποίου τα πρώτα δείγματα μας άνοιξαν την όρεξη.

 Ωραία βραδιά, καλή οργάνωση, και με καλή αντιμετώπιση στα προβλήματα που υπήρξαν. Μακάρι αυτά τα παιδιά, από το υπουργείο Πολιτισμού, να επαναλάβουν τέτοιες κινήσεις MetalΕλπίδας και Πολιτισμού.

Live Report Στέφανος Στεφανίδης 
Video Alexi Keito (FOHsound engineer for Spitfire)