Darklin Reach - Where Evil Dwells

~~                Οι Darklin Reach είναι μια Αμερικάνικη μπάντα που ποτέ δεν έγινε γνωστή και ούτε πρόκειται. Όλη η φήμη της βασίστηκε στο ότι το μοναδικό τους άλμπουμ έκαναν την παραγωγή ο Jon Oliva και ο Steve Wacholz των Savatage. Τα μέλη της μπάντας εξαφανίστηκαν από προσώπου γης  με μοναδική εξαίρεση τον drummer John Osborn που έπαιξε αργότερα στο δίσκο των Dr. Butcher αλλά και Circle II Circle. Επί τροχάδην, αναφέρουμε ότι σε μια συνοικία του Σικάγο γεννήθηκαν οι Metal Reign το 1986 από κάτι πιτσιρικάδες και έπαιζαν power metal. To thrash metal όμως κυριαρχούσε εκείνη την εποχή και επηρέαζε του πάντες. Οι Metal Reign αλλάζουν σε Darklin Reach το 1989 και ετοιμάζουν νέο υλικό, ελαφρώς πιο τραχύ. Το 1990 κυκλοφορούν σε κασέτα το ‘’Impact And Elegance’’ μόνο και μόνο για να μετονομαστεί σαν ‘’Where Evil Dwells’’ και να κυκλοφορήσει το 1992 σε cd και βινύλιο από μια μικρή Λονδρέζικη εταιρία, της Tombstone Records (με πολύ όμορφες κυκλοφορίες) και με συνεργασία της Progressive International για διανομή στην Αμερική. Η μπάντα διατηρήθηκε λίγα χρόνια χωρίς κάτι φρέσκο να προσφέρει και τελικώς να διαλυθεί το 2001.
\r\n                             Μπορεί το ‘’Where Evil Dwells’’ να κυκλοφόρησε το 1992 αλλά δεν ξεχνάμε ότι είναι υλικό του 1989-1990. Μιλάμε για speedαριστό thrash που σου κολλάει τα μούτρα στην γωνία. Δεν είναι διόλου ούγγανοι, ξέρουν τι κρατάνε στα χέρια τους και το τερματίζουνε αναλογιζόμενοι τις δυνατότητες και ικανότητες τους. Καταιγισμός πυρών από το ντουέτο των axmen.  Οργισμένοι, έξαλλοι, εξαπολύουν την αρνητικότητα και την νεανικότητα τους σε ένα μουσικό σωλήνα γεμάτο πάθος. Οι δισολιές εφοδιάζουν με εξαντλητικούς ήχους τις συνθέσεις και σου παίρνουν κάθε ψυχικό βάρος όταν το κεφάλι σου σταματά να ταρακουνιέται. Τίποτα πιο εθιστικό από το να απολαμβάνεις το  ‘’Addiction’’ με ένα κουβά μπύρα στο χέρι. Οι Pangelinan/Osborn εξαπολύουν όργητα και το ασκί του Αιόλου συμπεριφέρεται σαν υπερφουσκωμένο μπαλόνι που τρύπησε.
\r\n                           Το εξώφυλλο, περίεργα όμορφα, σε προειδοποιεί για το τι θα ακούσεις. Το πλάσμα με υα ματωμένα χέρια ανάμεσα σε σκελετούς υποδηλώνει την εχθρότητα που εσωκλείεται μέσα του. Κάθε σύνθεση, σαν καρπός από την μπελαντόνα, με την Ατροπίνη ν είναι χορταστική και άφθονη όποιο τραγούδι και να δοκιμάσεις. Και όχι πάντοτε με την επιθετική μορφή. Το ‘’ Corner Of Your Mind’’ φοράει την μάσκα της μπαλάντας και σε δελεάζει σε κάτι πιο ήπιο και γλυκό αν και είναι από τις πιο οδυνηρές συνθέσεις. Το θέλγητρο για μια επίπονη εμπειρία υπάρχει και σε τραγούδια σαν το  ‘’Sycophant’’ είναι ακόμα πιο εμφανής. Η φωνή, αρκετά υψίσυχνη αλλά με προσθετικό γρέζι για να ακούγεται πιο thrashy, ταιριάζει στον ήχο τους. Στίχοι, προσωπικοί και κοινωνικοπολιτικοί όπως οι περισσότεροι της εποχής και του είδους. Η παραγωγή, πρώτη (από μια μεγάλη σειρά) για τον Oliva αλλά και πρώτη για τοn Wacholz (και τελευταία) δεν είναι και η καλύτερη που έχω ακούσει αλλά σίγουρα κάνει πολύ καλά την δουλειά της.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n