Cinderella - Night Songs

\r\nΑύγουστος 1989...κοσμοιστορικές αλλάγές στην Ευρώπη...αλλάγές και ανοίγματα συνόρων, πτώση πολιτικοικονομικών δογμάτων...αρχή μιας νέας εποχής...και μια συναυλία σκληρού ήχου – δυτικής μουσικής, στην καρδιά τηυς USSR. 12 – 13 Αυγούστου Central Lenin Stadium και 100.000 πλήθος. Αρκετά hard rock συγκροτήματα...Scorpions, Bon Jovi και άλλα, και ένα που σαν όνομα το είχα ακούσει μέχρι εκείνο το τριήμερο...Cinderella. Και ένα μπαλαντοιδές τραγούδι που απλά με καθήλωσε...Nobody’s Fool. Από την επόμενη μέρα αρχίζω να τους ψάχνω και βρίσκω δυο δίσκους, που πρόσφατα τους ξανάβαλα στο soundrack της καθημερινότητας μου...Night Songs και Long Cold Winter.\r\nΟι Cinderella έχουν κυκλοφορήσει τέσσερις δίσκους μεταξύ 86 με 90 τους πρώτους τρεις, και το 94 τον τέταρτο και τελευταίο τους δίσκο, ενώ πυκνά – συχνά βγαίνουν στον κόσμο για live εμφανίσεις.\r\nΒάζω λοιπόν το Night Songs και από το πρώτο λεπτό ξαναγυρνώ στην εφηβεία μου...τριανταεπτά λεπτά, αλήτικου, μελωδικού, υπερευαίσθητου, τσαμπουκαλεμένου, χορταστικού και άλλων πολλών επιθετικών προσδιορισμών hard rock. Αυτές είσαν οι πρώτες μου σκέψεις, πρώτα συναισθήματα πίσω στο 1989, αυτές οι σκέψεις, αυτά τα συναισθήματα και το 2016. Πόζερ θα πουν πολλοί, όχι εντελώς λανθασμένα, αλλά και μια δυναμική μπάντα πίσω από το ντεκαπάζ και το μέηκ απ, που τουλάχιστον στους πρώτους δυο δίσκους, έδωσε το δικό της στίγμα σε αυτό το χιλιοδικασμένο ήχο, που περρισότερο κρίνεται για το ίματζ, και όχι για το ταλέντο και τα δημιουργήματα του. Υπήρχε αλήθεια, και καλιτεχνική φλέβα πίσω από το ντεκαπάζ και το eye liner.\r\nTom Keifer στην φωνή, χαραχτηριστικότατη φωνή, και την κιθάρα, δίνει μαθήματα μουσικολυρισμού, όμορφης σύνθεσης και στίχων που χιλιοτραγουδιούνται μέχρι και σήμερα, αλλά και μαζί με τον Jeff LaBar στην άλλη κιθάρα, Eric Brittingham στο μπάσο, και ο Fred Coury στα ντραμς, μαθήματα πόζας, σκηνικής παρουσίας, αλλά hard rock συμπεριφοράς. Τρία τραγούδια ύμνοι, που έγιναν , σύμγωνα με τα προστάγματα της εποχής, singles...Skake Me, αλήτικος ύμνος, Nobody’s Fool, γιατί όταν το metal και το hard rοck μπαλαντεύουν όλα ξάφνου μελώνουν και γίνονται μια αγκαλιά. Somebody Save Me και το τρίτο χιτάκι του Night Songs είναι και αυτό μέσα από τα πιο αγαπημένα μου από αυτήν την εποχή. Και τα υπόλοιπα κομμάτια του Night Songs ακούγονται μια χαρά, και προσωπικά ξεχωρίζω τα Night Songs , Nothing For Nothing, και Push Push κυρίως για το αλήτικο του ύφους τους.\r\nΑυτός ο ήχος και αυτά τα συγκροτήματα λειδορήθηκαν από πολλούς metal οπαδούς, δικαολογημένα κάπου, αλλά υπήρχαν δίσκοι σαν το Night Songs και συγκροτήματα όπως και οι Cinderella, που άξιζε και αξίζουν να τα ακούει κάθε metalhead, και έφεραν μιλούνια οπαδούς του σκληρού rock – ‘ηχου, και μετέποιτα metalheads, που αυτά είσαν τα πρώτα σκληρά ακουσματά τους. \r\n\r\n\r\n\r\n\r\n\r\n

\r\n