Throne of Ahaz - Nifelheim

~~                         Λιτό ασπρόμαυρο εξώφυλλο με τραγί, φτερά νυκτερίδας και το μετανταγιόν του Mjolnir ( τα φορούσαν οι Σκανδιναβοί παγανιστές τον 9ο και 10ο αιώνα). Black metal με παγανιστική θεματολογία. Το χουμε δει χιλιάδες φορές το παραμύθι, αλλά οι Throne of Ahaz ήτο από τους πρώτους και σίγουρα από τους καλύτερους. Το ντεμπούτο ‘’Nifelheim’’ κυκλοφόρησε το 1995 ενώ ήταν ήδη έτοιμο από το 1993 αλλά υπάρχει μια σκοτεινή ιστορία που καλύπτει το τι γινότανε στα γραφεία της No Fashion από το 1993-1995 μέχρι  που πέρασε σε άλλα χέρια. Αδιάφορες οι σκοτεινές πτυχές της No Fashion αλλά πολύ ενδιαφέρουσες αυτές της μουσικής των Throne Of Ahaz που σίγουρα δεν έχουν φτάσει σε όσα αυτιά θα έπρεπε. Η δισκογραφική συνέχεια ήρθε με ένα ακόμα καλύτερο δίσκο, το ‘’ On Twilight Enthroned’’ το 1996 μόνο και μόνο για να βαρέσει διάλυση η μπάντα.
\r\n                   Υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ του ‘’Nifelheim’’ και του ‘’ On Twilight Enthroned’’.  Στο πρώτο τις κιθάρες έχει αναλάβει ο Niklas Svensson (μετέπειτα Gates Of Ishtar πλέον μπασίστας)  ενώ στο δεύτερο τους άλμπουμ τις κιθάρες έχει αναλάβει ο Vargher (Ancient Wisdom/Bewitched) ο οποίος είναι σαφώς καλύτερος ως κιθαρίστας.  Τα ριφς του Svensson μαζεύουν κρύους ανέμους τριγύρω τους και όλοι γνωρίζουμε ότι black metal=riffs. Δεν έχει κανένα άλλο όργανο ή η φωνή σημασία όσο τα ριφς της κιθάρας. Και η αυθεντικότητα των συναισθημάτων της, ακόμα και αν είναι ένα βήμα πριν από τα καραγκιοζουλίκια. Το θέμα είναι η αυθεντικότητα.
\r\n                   Η μύνις των Throne Of Ahaz ξεκινά άμεσα και καταστροφικά. Τα δέρματα των τυμπάνων γδέρνονται, η φωνή ξεριζώνεται και τα δάκτυλα του Κακού καθοδηγούνται πάνω στην ταστιέρα βιάζοντας την. Επιτρέπουν στους αλυχταίους ήχους τους να δαμάζονται ώστε η μουσική να περνά πιο εύκολα στον ακροατή με την παγίδα του ψευτομελωδικού/ρυθμικού τόνου.  Τα παγοσβολωμένα   ριφς  βομβαρδίζουν σαν χαλάζι την ατμόσφαιρα ενώ σκοτεινοί (και ΟΧΙ χαζοσατανικοί) στίχοι γοητεύουν με την εκφραστικότητα τους.
\r\n                         Σε τραγούδια σαν το ‘’Dawn Of War’’  κάνει την εμφάνιση του και το επικοπολεμικό συναίσθημα έχοντας πάντα την μουσική ταυτότητα τους. Κόβουν λίγο ταχύτητα, δανείζονται λίγο Bathorϊλα, αφήνουν το μπάσο να ισοδυναμωθεί με τα άλλα όργανα και το αποτέλεσμα ακούγεται και πάλι  επιθετικό με έναν διαφορετικό προσωπείο. Το φάντασμα του Quorthon είναι ορατό και σε άλλες συνθέσεις όπως το ομώνυμο του δίσκου και διαιωνίζει  με την τεράστια επιρροή του τις συνθέσει των Throne Of Ahaz.  Σίγουρα βοηθούν και οι σαγηνευτικές ριφφοεκτελέσεις που ξεδιπλώνονται σε χαμηλές ταχύτητες  και επιδεικνύουν την δύναμη τους . Η ατμόσφαιρα είναι ένα σημαντικό στοιχείο της μουσικής τους και δίνουν μεγάλη βάση ώστε να σε αιχμαλωτίζει. Και το καταφέρνει απόλυτα.
\r\n 

\r\n\r\n

\r\n\r\n

\r\n