- Home
- Despondent Chants - The Eyes of Winter
Despondent Chants - The Eyes of Winter
WINTER IS COMING FROM MACHU PICCHU
Στο Machu Picchu, ή τουλάχιστον κάπου στην χώρα του Περού, οι Despondent Chants τα τελευταία δέκα χρόνια ζουν, ή μάλλον θέλουν να ζήσουν το όνειρο τους δημιουργώντας και παίζοντας την μουσική που αγαπούν, doom/death, επηρεασμένοι από μπάντες που αγαπούν, My Dying Bride, Paradise Lost, παλαιούς Katatonia, αλλά και σε σημεία ακόμα και Asphyx. Έχουν ήδη δυο demos: ‘’Forgotten Roses on My Grave’’ to 2004 και ‘’The Lingering Silence’’, τα οποία τα έβαλαν σε καινούριες μορφές στο compilation του 2015 ‘’Silence Lingers on My Grave’’. Αυτές τις μέρες, και όπως σε όλα, ανεξάρτητα, μόνοι τους δηλαδή, κυκλοφορούν το τυπικά πρώτο τους full length που τιτλοφορείται ‘’The Eyes of Winter’’
Σκανδιναβικής τεχνοτροπίας ο τίτλος, ανάλογης ‘’Χειμωνιάτικης’’ αισθητικής και το εξώφυλλο με το ομιχλώδες δάσος με περίεργες ανθρώπινες μορφές. Η μουσική των Despondent Chants στα πενήντα κάτι λεπτά, στα οκτώ κομμάτια, φέρνει στις παραπάνω αναφερθείσες επιρροές. Και ξεκινάει κάπως αγριεμένα με το ‘’Unprotected Hearts’’, το οποίο διαδέχεται ένα μελαγχολικό και μελωδικό ‘’An Olden Sea of Prayers’’. Τα φωνητικά σε ολόκληρο το ‘’The Eyes Of Winter’’ έχουν μια άγρια χροιά, αλλά και μια συναισθηματική έκρηξη, με τον τρόπο που εκφέρονται τα λόγια. Στα λόγια που είναι γραμμένα για να εκφράζουν την θλίψη και την οργή, αλλά είναι γεμάτοι με τον σκοτεινό ρομαντισμό που παραπέμπει σε My Dying Bride, κάτι που φαίνεται στο ‘’Lama Sabachthani’’. Με το doom να κυριαρχεί, στους αργόσυρτους ρυθμούς των κομματιών, όπως και στο ‘’Tide of Sufferings’’ με τα πλήκτρα να ανοίγουν την εξαιρετική σχεδόν οκτάλεπτη σύνθεση, οι death Χειμωνιάτικες παγωμένες ριπές έρχονται όταν θυμώνουν οι κιθάρες ακολουθώντας σε αυτό το mood τις φωνές. Το ‘’Atonement’’ συνεχίζει με την ίδια διάθεση και σκοτεινιά, και με τις καθαρές φωνές να ξαφνιάζουν. To ‘’Nebulae’’ είναι το πιο death και κυρίως το πιο Asphx κομμάτι, χωρίς όμως να λείπει η doom ομίχλη από πάνω του. Στο ‘’Sancta Sanctorum’’, το πιο μεγάλο σε διάρκεια, σχεδόν δέκα λεπτά, κομμάτι, πάλι μελωδία από ακουστικές και πλήκτρα, αλλά και κάποιες καθαρές φωνές, και εδώ βάζουν οι Despondent Chants και μια χροιά προοδευτική. Το ομώνυμο κομμάτι, που κλείνει το ‘’The Eyes of Winter’’, είναι μια μελωδική εξάλεπτη σύνθεση, που βάζει όλα αυτά τα στοιχεία που κυριάρχησαν στον υπόλοιπο δίσκο.
Οι Despondent Chants μας έρχονται από το Machu Picchu, με τον Χειμώνα στο τοπίο τους, την σκοτεινιά στην μουσική τους, τον ρομαντισμό στα λόγια τους, και την πίκρα και την οργή στις φωνές τους. Αν σας ψήνουν αυτά, τσεκάρεται τους άφοβα.