Nils Patrik Johansson - Evil Deluxe

Τι να λέω τώρα για τον Nils Patrik Johansson; Ότι και να πω, γνωρίζω εκ των προτέρων ότι αντικειμενικός αποκλείεται να είμαι. Σε πολλά πράγματα στη ζωή σε σημαδεύει η 1^η επαφή. Και εγώ άργησα πολύ να τον γνωρίσω. Ήταν λίγες μέρες μετά το θάνατο του Dio που έπεσα πάνω σε τραγούδι των Astral Doors. Ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος. Αυτή η φωνή… Όπως τότε, στα early 90s, που από ένα φορητό κασετόφωνο ενός συνομήλικου, στα προσφυγικά στην Πάτρα, θα άκουγα το Holy Diver και εκείνη η φωνή θα σημάδευε όλη μου τη ζωή.

Η φωνή του Johansson θυμίζει πολύ τη φωνή του Dio. Τόσο σε χρώμα, όσο και σε δυναμική. Είναι και ο τρόπος που τραγουδάει, που τονίζει τις λέξεις, που εναλλάσσει το λυρισμό με την ένταση. Ο Σουηδός εδώ αποφασίζει να αφήσει στην άκρη τους Astral Doors και να φτιάξει τον 1^ο προσωπικό του δίσκο. Οι μουσικές διαφορές, μηδαμινές. Αλήθεια, τι περιμένετε από έναν ορκισμένο μεταλλά; Θα παίξει metal, θα τραγουδήσει για το metal, θα ζήσει για το metal. Αυτό κάνει και ο Johansson εδώ και μια 30ετία περίπου, έστω και σαν drummer αρχικά και ευτυχώς σαν τραγουδιστής από το 2000 και μετά.

Το Evil Deluxe είναι ότι λέει ο τίτλος αυτού εδώ του κειμένου. Metal Deluxe. Μουσική από το πάνω ράφι. 11 κομματάρες, μηδέν fillers. Μια υπέροχη φωνάρα να δίνει ζωή στους στίχους, μεταλλικά riffs, μελωδίες που θες να ακούς και να ξανακούς, ρεφρέν που σου καρφώνονται στο μυαλό και ένα τρομερό εξώφυλλο να κοσμεί το album. Τι τραγούδια να διαλέξεις από εδώ μέσα; Από το εναρκτήριο ομότιτλο; Από το mid tempo και στιβαρό Estonia που ακολουθεί ή από το Gasoline που τρέχει με χίλια; Μήπως τα μελωδικότατα How The West Was Won και September Black; Τη μεταλλική τριλογία Kings And Queens, Burning και Metalhead; Τα πιο metal πεθαίνεις Circle In The Sky και Dark Evolution; Ή την Ε-Κ-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Η μπαλάντα A Waltz for Paris, που κλείνει το δίσκο και είναι ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος του;

Αν θεωρείτε τον εαυτό σας μεταλλά και τολμήσετε να αγνοήσετε το Evil Deluxe είσαστε άξιοι της μοίρας σας. Για μένα έχει καβατζώσει θέση στο top 3 της χρονιάς, αλλά είπαμε… Ίσως εγώ να μην είμαι όσο αντικειμενικός πρέπει. Πόσες φορές χρησιμοποίησα τη λέξη metal στο κείμενο; 9; 9 λοιπόν...