Seasons of the Wolf - Last Act of Defiance

Όταν ακούς ίσως τον καλύτερο heavy/power metal δίσκο του 2018 αρκετά μετά την κυκλοφορία του, δεν έχεις επιλογή παρά να τον παρουσιάσεις έστω και καθυστερημένα για να μοιραστείς την χαρά σου με άλλους. Μιλάμε για τους Αμερικανούς Seasons Of The Wolf και τον τελευταίο τους δίσκο που κυκλοφόρησε ναι μεν πριν μήνες αλλά κέρδισε μια θέση στην καρδιά μου για πολλά χρόνια. Η μπάντα υπάρχει από το 1988 (άπειρες ενδιαφέρουσες πληροφορίες στη συνέντευξη της Χριστίνας Τσαπρούνη (http://www.metalzone.gr/interviews/interview-wolf-seasons-wolf) και είχε ήδη κυκλοφορήσει τέσσερις υπέρτατους δίσκαρους (http://www.metalzone.gr/monuments/seasons-wolf-lost-hell ). Την τελευταία δεκαετία, η μπάντα υπήρξε δισκογραφικά ανενεργή μιας και υπήρχαν προβλήματα με τον τραγουδιστή της μπάντας Wes, αδερφό του ιθύνων  νου της μπάντας Barry D. "Skully" Waddell . Με κάποια νέα μέλη (όπου χρειάστηκε) κατάφεραν να γράψουν και να τελειοποιήσουν τον τελευταίο δίσκο τους ‘’ Last Act of Defiance’’ που κυκλοφόρησε σε cd μέσω της Iron Shield Records.

Αυτό τον δίσκο πρέπει να τον ακούσετε. Για να έχετε επιχειρήματα ότι το Power/Progressive Metal του σήμερα έχει ακόμα να δώσε πολλά στο είδος.  Αγοράστε το για να κάνετε πιο πλούσια ποιοτικά την δισκοθήκη σας. Απαιτήστε να τους δούμε κάποια στιγμή ζωντανά  μιας και γνωρίζουν πώς να μεταφέρουν τη δύναμη του Λύκου και στη σκηνή, κάνοντας μας από κάτω να ουρλιάζουμε από ευχαρίστηση. Το νέο βέλος στη φαρέτρα τους είναι ακόμα πιο μυτερό. Έντεκα συνθέσεις (εκ των οποίων οι δυο ορχηστρικές-πόσο μα πόσο γαμάτο είναι το ‘Dark Stratosphere’’), κάπου μεταξύ Judas Priest καi Metal Church με προοδευτικά ψήγματα. Η βούληση σε αυτούς του μουσικούς είναι τεράστια και είναι εμφανέστατη και στην μουσική τους. Μελωδικές κορυφές τους ξεχωρίζουν από τις απλά καλές μπάντες. Κάθε αναπνοή του Wes είναι μια αρμονική κραυγή, κάθε riff του Barry ένα εργαλείο θεικότητας. Τα πλήκτρα χρωματίζουν το αποτέλεσμα με επιπλέον μελωδικότητα, το ρυθμικό ντουέτο καβαλά τους ανέμους της επιθετικότητας και όλοι μαζί παράγουν έντονους, κυριευτικούς ήχους.

Αν και μιλάμε για κυκλοφορία του 2018,  έχει μια εύστοχη νοσταλγία από τα 90ς. ‘Ισως ο εξοπλισμός, ίσως τα μυαλά των συνθετών της, τα τραγούδια αναπνέουν παλιότερο αέρα και μας το μεταφέρουν με την ίδια αγάπη. Οι τύποι ανασάνουν επιθετικότητα και εκπνέουν μελωδία. Κάθε δευτερόλεπτο. Δεν υπάρχει συγκεκριμένη τάξη στους σκελετούς των συνθέσεων, εννοώντας ότι δεν μοιάζουν μεταξύ τους ούτε ακολουθούν συγκεκριμένα μοτίβα. Κάθε τραγούδια μια διαφορετική ηχητική ιστορία με μοναδικό κοινό στοιχείο την αποτελεσματικότητα να μεταφέρει συναισθήματα ευχαρίστησης  Οι περισσότεροι στίχοι είναι γραμμένοι από τα αδέρφια Waddell ενώ η μουσική είναι (και πάλι) περισσότερο ιδέες του Barry με τη πολύτιμη βοήθεια του πληκτρά της μπάντας, Dennis Ristow (δηλαδή των δυο ιδρυτικών μελών της μπάντας). Αφήστε τα riffs του Skully να σας τυλίξουν στην καταιγίδα τους, μια μαυρόκαρδη ευλογία Χάρης και Εξοχότητας. Αγκαλιάστε τις μελωδίες των ασπρόμαυρων κόκαλων που επιλέγει ο Dennis και κοσμούν τα τραγούδια. Νιώστε τις υπερβατικές κραυγές του Wes  να σαν ξυπνήσουν με την μεγαλοπρέπεια που τις χαρακτηρίζει. Ξεφύγετε από τον μέτριο κόσμο του σημερινού heavy/power/progressive metal με ύμνους που θα σας συντροφεύουν για πάντα όπως το ‘’ Another Day’’ με τον ακράτητο συναισθηματισμό του να περνά μέσα από τις νότες, φωνητικές και μη.