One Tail One Head - Worlds Open, Worlds Collide

Οι Νορβηγοί blacksters, όχι και ιδιαίτερα πρωτότυπο αυτό, One Tail, One Head, κυκλοφορούν εδώ και λίγες μέρες το ντεμπούτο full length, από την Terratur Possessions, με τον τίτλο ‘’Worlds Open, Worlds Collide’’. Δεν είναι όμως η πρώτη τους κυκλοφορία, καθώς στα δώδεκα χρόνια ύπαρξης τους, έχουν demos, eps και single κυκλοφορίες.  

Στο Worlds Open, Worlds Collide, και στα δέκα κομμάτια του, μέσα στα σαράντα έξι λεπτά του, η black metal αισθητική, όχι στην κλασική της μορφή απαραίτητα, δίνει noise ήχους και παίρνει την προσοχή του ακροατή με φωνητικές, από τον Luctus, και όχι μόνο εκρήξεις. Καθώς η κιθάρα του Jan Even Åsli ηχοραγεί ματωμένα riffs και solos και το rhythm section των Øyvind Sundli ντραμς και Andras Marquis T.: μπάσο, προσθέτουν όσο θόρυβο, αλλά με εύηχο τρόπο, μπορούν, βάζοντας την έννοια noise στην κυριολεκτική της διάσταση.

Ο πολύς αυτός θόρυβος είναι το αβαντάζ του ‘’Worlds Open, Worlds Collide’’, καθώς βάζει τον ακροατή να αφουγκράζεται όλα όσα οι One Tail, One Head θέλουν να του βάλουν στο κεφάλι, με τον τρόπο που του τα διηγούνται, αλλά και ταυτόχρονα το ντεσαβανταζ του, καθώς σε όλη την αυτήν την διάρκεια, αν μη τι άλλο αυτό κουράζει. Εμένα τουλάχιστον με κούρασε.

Τα, ‘’Stellar Storms’’, για την δυνατή του μελωδία, ναι έχει και τέτοια,  ‘’An Utter Lack of Meaning, Hitherto Unbeknownst, Suddenly Revealed’’, και μόνο για τον τίτλο, που διαρκεί περισσότερο από το κομμάτι χα χα χα, αλλά και για την τρομερή εισαγωγή του, όπως και το πιο blackothrashάτα ‘’Firebirds’’ και ‘’Rise In Red’’ τα ξεχώρισα από το σύνολο.

Καλό, όσο όσο, καθώς δεν με ενθουσίασε το ‘’Worlds Open, Worlds Collide’’ των One Tail, One Head, θέλει τις ακροάσεις του και απαιτεί προσεκτικά όσο και ανθεκτικά αυτιά.