Saxon - Power and the glory

Εν έτει 1983, το κίνημα του NWOBHM, από το οποίο, κακά τα ψέματα, γεννήθηκε το σύγχρονο heavy metal, έπνεε τα λοίσθια. Οι μπάντες που πρωτοστάτησαν άλλαζαν τον ήχο τους, για το δικό τους καλό, αλλά και για εκείνο του μεταλλικού ιδιώματος, που δεν έπρεπε και δεν μπορούσε να μείνει στάσιμο. Οι Saxon, μία από τις σημαντικότερες δυνάμεις του NWOBHM το αντιλήφθηκαν γρήγορα αυτό. Βάζοντας, λοιπόν, μία τελεία με το υπέροχο live "The eagle has landed" (1982), έκαναν το μεγάλο βήμα και μεταμορφώθηκαν σε ήρωες του power metal, διατηρώντας ωστόσο τις κλασικές καταβολές τους. Το αποτέλεσμα της επαναβάπτισής τους το ακούμε στο από κάθε άποψη μοναδικό "Power and the glory", του 1983.

\r\n\r\n

Παρακάμπτουμε το πραγματικά άκυρο και ψιλοκακούγοστο εξώφυλλο, που θυμίζει EP αυτοχρηματοδοτούμενου συγκροτήματος, και πηγαίνουμε κατευθείαν στο ζουμί, δηλαδή τη μουσική. Το album ανοίγει η, κατά τη γνώμη μου, κορυφαία σύνθεση της πολυετούς καριέρας των Saxon, που φέρει το όνομα του δίσκου. Τα λόγια δεν επαρκούν για να περιγράψουν την αξεπέραστη φωνητική μελωδία, το κεραυνοβόλο riff, τη μεθυστική γέφυρα... Όλα εδώ βροντοφωνάζουν "αριστούργημα". Ακόμα και αν το LP περιείχε μόνο πατάτες, το "Power and the glory" θα αρκούσε αφ’ εαυτού για να ανυψώσει σημαντικά το τελικό αποτέλεσμα.

\r\n\r\n

Από εκεί και πέρα, διακρίνω μόνο κομματάρες: "Redline", "Warrior", "Midas touch", "Watching the skies", και για κερασάκι η δεύτερη καλύτερη σύνθεση του δίσκου, το απίστευτα πλούσιο "The eagle has landed", που προσωπικά τοποθετώ στα καλύτερα τραγούδια που έχει βγάλει ποτέ το σχήμα.

\r\n\r\n

Κοντολογίς (και όπως έχει ήδη γίνει κατανοητό, πιστεύω), το album το θεωρώ ως το απόγειο των Saxon. Δυστυχώς, η συνέχεια δεν ήταν ακριβώς ιδεατή: Την επόμενη χρονιά θα βγάλουν το πολύ καλό μεν, πλην υπερβολικά εμπορικό και "αμερικάνικο" "Crusader", που θα σηματοδοτήσει την απαρχή της εμμονής της μπάντας με την αμερικανική αγορά και τον ήχο της. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το πείραμα του παρόντος εγχειρήματος έμεινε μισοτελειωμένο, αφού το power metal πήγε σύντομα περίπατο. Ας μην παραπονιόμαστε πάντως, εφόσον το "Power and the glory" φτάνει και περισσεύει από μόνο του.

\r\n\r\n

\r\n\r\n

Κων/νος Χρυσόγελος
\r\n 

\r\n