Root - The Book

Όταν μιλάμε για 65-70άρηδες, ενεργούς στη metal σκηνή, το μυαλό μας πάει σε συγκροτήματα όπως οι Black Sabbath ,Judas Priest, Saxon, ίσως και κάποιες μπάντες του N.WO.B.H.M. που έχουν επιβιώσει. Αν  όμως  αναρωτηθούμε για αντίστοιχούς που υπηρετούν το ακραίο metal, δύσκολα θα σκεφτούμε κάποιον. Και όμως υπάρχει και είναι από την Τσεχία. Είναι 67 ετών, λέγεται Big Boss (Jiri Valter), έχει ιδρύσει την εκκλησία του Σατανά στην Τσεχία και έχει μια εξαιρετική μπάντα τους Root.  Αν και στιχουργικά μιλάμε για Black Metal μπάντα, ηχητικά θύμιζαν πιο heavy καταστάσεις και μάλιστα με καθαρά φωνητικά. Η μπάντα υπάρχει από το 1987 (30+ χρόνια), έχει πάνω από δέκα ολοκληρωμένους δίσκους και αμέτρητα άλλα καλούδια ενώ το 2016 κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους δίσκο που για ακόμα μια φορά ήταν θαυμάσιος και ο καλύτερος για πάρα πολλά χρόνια. Εννοείται  ότι έχει κυκλοφορήσει στα 90ς είναι τουλάχιστον ενδιαφέρον και πρέπει να ακουστεί από τους πάντες, είτε τους ακραίους, είτε όχι, πιστεύω θα αρέσει σε πολλούς.

Μη ξέροντας ποιο να πρωτοδιαλέξω, επιλέγω το ‘’The Book’’ του 1999, τον πρώτο τους δίσκο που ήρθα σε επαφή. Τότε δεν ήξερα τι να περιμένω, δεν γνώριζα την μπάντα. Ανάγλυφο χαρτί, διαβολικό εξώφυλλο, κόκκινες σαν κόλαση σελίδες και μια σκοτεινή αφήγηση με πείθουν ότι πρόκειται να ακούσω black metal. Γελάστηκα. Τα riffs δεν ξύνουν, υπάρχουν ρυθμοί και τα φωνητικά είναι καθαρά, σχεδόν επικά, σίγουρα με ένα τόνο διαστροφής. Θυμίζουν κάπως τους Hollenthon, και οι ομοιότητες δεν περιορίζονται μόνο στα φωνητικά αλλά και στις ενορχηστρώσεις και τα avant garde χαρακτηριστικά τους. Βέβαια οι Root είναι σαφώς μια πιο σκοτεινή έκδοση τους και τα πράγματα που πραγματεύονται δεν είναι για χαρούμενες στιγμές και καταστάσεις. Οι κιθάρες του ‘’Blackie’’ που ήταν ακόμα στην μπάντα είναι αιχμηρές , ειδικά στις συνθέσεις που συμμετέχει και στο γράψιμο μαζί με τον Γέροντα Big Boss. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, αυτή με τραγούδια σαν το ‘’The Mystical Words Of The Wise’’. Εδώ θυμίζουν Therion μεσαίας περιόδου.  Μελωδικότατες κιθάρες, πομπώδη φωνητικά, συνθεσάιζερ, χαμηλές ταχύτητες, μυσταγωγία στο απόκρυφο. Κάθε τραγούδι έχει ξεχωριστή ύπαρξη και χαρακτήρα  και λειτουργεί αυτόνομα. Διάφορα όργανα όπως οκαρίνα, πιάνο και βιολοντσέλο κάνουν την εμφάνιση τους και προσθέτουν την δική τους ομορφιά και ατμόσφαιρα. Η αλήθεια είναι ότι τα φωνητικά είναι κάπως περίεργα, βαρύτονα στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, love or hate κατάσταση αλλά εκεί βρίσκεται και η μαγεία της μουσικής τους, Ακούγονται σκοτεινά, αποκρυφιστικά, αβυσσαλέα χωρίς να ουρλιάζει ή να τσιρίζει.

Οι χώρες που δεν βγάζουν με το κιλό heavy metal, έχουν συνήθως και τις πιο ιδιαίτερες μπάντες. Οι Root δεν είναι η πιο ακραία, δεν είναι η πιο τεχνική, η πιο μελωδική ή επικίνδυνη μπάντα. Είναι μια σκοτεινή μπάντα που συνδυάζει το μαύρο των στίχων και του backround, προσθέτει heavy metal μελωδίες, χωράει παραδοσιακά όργανα, τραγουδά, απαγγέλει, υπνωτίζει, εξιστορεί.  Η μουσική τους είναι πολυεπίπεδη και απλοική ταυτόχρονα. Το πρώτο μέρος της διλογίας ‘’Corabeu’’ έρχεται σαν επιχείρημα των παραπάνω αναφορών. Οι Root είχαν και σκληρότερες στιγμές στο παρελθόν τους (ακούστε το ‘’The Birth’’ ή το ‘’Remember Me’’  όσοι αναπολείτε τα παλιότερα τους) αλλά στο ‘’The Book’’ νομίζω πειραματίστηκαν όσο κανένα άλλο δίσκο και παρόλα το βαθμό επικινδυνότητας τα κατάφεραν και με το παραπάνω. Η τέλεια μεταμφίεση του πιο Κακού σε κάτι πιο ασφαλές. Ακούστε το ‘’Lykorian’’ με τους φανταστικούς στίχους και αφεθείτε στο γλυκό βιολονσέλο όσο το σκοτάδι έρπεται κάτω από το δέρμα ψάχνοντας το δρόμο για την ψυχή.  Ολοκληρωμένες, βολιδοσκοπικές  συνθέσεις που δεν ξεχνούν την ροκ ύπαρξη τους και γι αυτό ακούγεται πληθώρα riffs και σόλος. Για οπαδούς των Master’s Hammer και αντίστοιχων συναφή.