Chevalier - Destiny Calls

Όταν άκουσα και το δεύτερο ep (https://www.metalzone.gr/reviews/demo-%CE%B7%CF%87%CE%BF%CF%83-%CE%B8%CE%B5%CE%B9%CE%BA%CE%B5%CF%83-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%B5%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%83 )των Φιλανδών Chevalier, ήμουν σίγουρος ότι αυτή η μπάντα θα γίνει αγαπημένη προς εμέ αλλά και αντίστοιχων φίλων με όμοια ακούσματα.  Ακούγοντας το, ανυπομονούσα για το ντεμπούτο, αν θα ήταν εξίσου καλό ή και καλύτερο. Και η στιγμή έφτασε, το ‘’Destiny Calls’’ ήδη  κυκλοφορεί και έχει χιλιοακουστεί και τα αποτελέσματα είναι παραπάνω από θετικά. Εκθαμβωτικά θα έλεγα αν ήδη δεν την είχα ψυλλιαστεί. Οι Chevalier, χωρίς κάποια αλλαγή στο κουιντέτο της σύνθεσης τους και με τον ίδιο ήχο και μουσικούς στόχους ξεκινά να προσφέρει ύμνους τον ένα μετά τον άλλο. Διαθέσιμο σε cd και βινύλιο από την Gates Of Hell Records, ένα από τα καλύτερα ακούσματα για το 2019.

Οι Chevalier αναπνέουν heavy metal. Φαίνεται και είναι περήφανοι για αυτό. Παλιομοδίτικος ήχος με γυναικεία φωνητικά που αρμόζουν στον ήχο τους. Ο ήχος και πάλι δεν είναι γυαλισμένος αλλά ακούγεται σαφώς καλύτερος από τα eps που προηγήθηκαν. Σπινταριστός ήχος, ριφφοκεντήματα και μια νεαρά που βγάζει τα εσώψυχα της τραγουδώντας επικά τους στίχους του Tommi, του ενός εκ των δυο κιθαρίστων που γεννοβολούν μελωδίες. Δημιουργούν εξοντωτικές συνθέσεις που κρεμάνε σαγόνια παίζοντας με τον παλιό ήχο αλλά σε φρέσκια έκδοση.  Αγαπάμε και τις μεταλλούδες που δεν την έχουν δει ‘’αγελλάκια σοπράνο’’ αλλά μεγάλωσαν με Omen, ADX και Brocas Helm. Ναι, υπάρχει το επικό στοιχείο στην μουσική, στα φωνητικά, στους τίτλους, στο εξώφυλλο, στους στίχους, στο όνομα της μπάντας. Υπάρχει μια επανεκτέλεση στο ‘’The Curse Of The Dead Star’’ από το δεύτερο ep τους το οποίο έτσι και αλλιώς ήταν σπηλαιώδες, αργόσυρτο και βάρβαρο. Τώρα με καλύτερο ήχο (ειδικά στα τύμπανα) γίνεται ακόμα καλύτερο, καβαλά φλεγόμενα riffs που σου καίνε τα σωθικά. Όσο για τα καινούρια τραγούδια….γινόμαστε μάρτυρες μιας νεανικής μπάντας γεμάτη πάθος και αστείρευτης έμπνευσης. Και οι Θρύλοι έτσι γεννιούνται…με τραγούδια που έχουν ψυχή, με ξεχωριστό ήχο και με αληθινούς χαρακτήρες και αγάπη προς την μουσική. Με ‘’Road Of  Light’’ και ‘’ ‘’ δηλαδή. Ξεγυμνώνονται ψυχικά ακουμπώντας πάνω στις ταστιέρες, στα δέρματα και στα μικρόφωνα για λίγα λεπτά της ώρας εκχέοντας  όλη την ενέργεια τους μέσα σε αυτά. Αρκετές από τις συνθέσεις είναι ορχηστρικές και λειτουργούν ως ιντερλούδια ανάμεσα στους έξι ύμνους που αντανακλούν σε ποθητούς ήχους για ένα heavy metal οπαδό. Και μην φοβηθείτε στιγμή ότι μιλάμε για γυναικεία φωνητικά, η Emma τραγουδά αποφασιστικά και μαγευτικά. Ε ναι, τίποτα δεν ακούγεται μέτριο, τίποτα δεν περισσεύει σε ένα δίσκο που δικαίως θα κερδίσει μια θέση στο top-10 της φετινής μου λίστας.