RIOT V IN RETROSPECT
Κάποια στιγμή στο τραγούδι που ανοίγει το νέο άλμπουμ των Riot V ακούμε την φράση "Cry out Victory". Αυτό ακριβώς κατάφερε η θρυλική αμερικάνικη μπάντα που συνεχίζει πλέον σαν Riot V, δηλαδή η πέμπτη της μετενσάρκωση αυτά τα 40 περίπου χρόνια που υφίσταται ενώ ο Todd Michael Hall είναι ο πέμπτος κατά σειρά τραγουδιστής! Με το νέο τους άλμπουμ, το δεύτερο σαν Riot V προελαύνουν victorious στο πεδίο της μάχης που ονομάζεται heavy metal. Κάποιοι θα προσπαθήσουν να βάλουν μια ταμπέλα τύπου heavy/power metal. Εγώ απλά θα ονοματίσω αυτό το είδος του metal σαν ηρωικό.
Ακούς το εναρκτήριο "Victory" ή το "Angel's Thunder, Devil's Reign", βλέπεις συγχρόνως και το επικό εξώφυλλο με τη μασκότ των Riot να έχει καταλάβει το σώμα του Conan και νιώθεις μέσα σου χιλιάδες metal warriors να καταλαμβάνουν το δικό σου σώμα και ψυχή. Στο "Angel's Thunder, Devil's Reign" ακούς τον άριστο φρόντμαν των Αμερικάνων να αρθρώνει τις λέξεις "Heavy Metal" με τέτοιο καμάρι, σαν το καμάρι από εκατό ελληνίδες μάνες μαζί όταν ο γιόκας τους φοράει ζακέτα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ταγμένοι στην αγαπημένη μας μουσική, την υπηρετούν τόσα χρόνια και αυτό καθρεπτίζεται επάξια στο μουσικό τομέα.
Μουσικά οι Riot V ζούνε στην "Thundersteel 2.0" εποχή τους. Το "Thundersteel" φέτος έκλεισε 30 χρόνια και η μπάντα από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού είπε να "σοκάρει" τον μεταλλόκοσμο όπως τότε. Όπως το προηγούμενο "Unleash the Fire" έτσι και η φυσική του συνέχεια πορεύεται σταθερά και με στόμφο προς αυτή την πορεία. Αν ακούσετε το "Messiah" θα καταλάβετε πως η το συγκρότημα κάνει ένα άτυπο φόρο τιμής στο ομώνυμο άσμα του 1988.
Σε αυτό έρχεται να προστεθεί και το γεγονός ότι έχουν κάνει επανηχογράφηση του "Thundersteel" η οποία υπάρχει κανονικά σε αυτή τη νέα κυκλοφορία. Το γνωστό τραγούδι από το ομώνυμο άλμπουμ αρχικά ήταν να συμπεριληφθεί στο τότε άλμπουμ του side project του Mark Reale, τους Narita αλλά τελικά το δώρισε στους Riot και όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία.
Για να επανέλθουμε στους τωρινούς Riot V του "Armor of Light", σε αυτό που καταλήγω είναι πως δεν πρόκειται για ένα επιβαρυμένο συγκρότημα με δεκαέξι άλμπουμ στην πλάτη του αλλά μια ενθουσιώδης μπάντα που κάνει τα πάντα για να τιμήσει τους εκλιπόντες αλλά και το βαρύ όνομα που κουβαλάει.
Το μυαλό και η ψυχή της μπάντας, ο Mark Reale, έφυγε άδοξα το 2012 αλλά θα ήταν περήφανος τόσο με τη νέα κυκλοφορία όσο και με τον προκάτοχο του "Armor of Light". Αυτή η μπάντα στο πέρασμα των χρόνων εκτός των άλλων έχει υπομείνει και θανατικά (εκτός του Mark Reale έχουν αποβιώσει και οι τραγουδιστές Guy Speranza και Rhett Forester στα 80's). Πως λοιπόν να μην παίζεις σαν να μην υπάρχει αύριο και πως να μην τραγουδάς "Rise, gather all my strength and rise";
Και μιας και μιλάμε για στίχους, όλο το άλμπουμ πάνω κάτω συνοψίζεται στο ρεφραίν του "Angel's Thunder, Devil's Reign " όπου ο Hall παραδέχεται με τιμή: "Heavy metal runs through my veins".
Τα εναπομείναντα μέλη από την παλιά φρουρά είναι ο Mike Flyntz και ο Don Van Stavern και δείχνουν εντελώς συνειδητοποιημένοι για την ηχητική πορεία των Riot V ενώ αποδεικνύουν ότι δεν έχουν χάσει την πυγμή τους συνθετικά. Οι Riot V που ουσιαστικά μαζί με 2-3 ακόμα παλιές καραβάνες είναι πλέον οι νονοί του Αμερικάνικου heavy metal ήχου καρφώνουν και με τα δύο μάτια το παραδοσιακό US Metal με σύγχρονο φυσικά ήχο, δείχνοντας ότι δεν προδίδουν τις αρχές τους.
Ο σύγχρονος ήχος του παραγωγού Chris Collier σέβεται τις αρχές και το παρελθόν της μπάντας και συγχρόνως έχει ένα σύγχρονο αέρα. Η παραγωγή είναι heavy, είναι δυνατή και μαζί είναι καθαρή, δίνοντας χώρο στις επιθετικές και γρήγορες μελωδίες που κατακλύζουν το δίσκο. Οι μελωδίες υπάρχουν παντού στο "Armor of Light" χωρίς να αφαιρούν από τη βαναυσότητα του ανήμερου heavy/power.
Αυτό φυσικά φαίνεται και στο εξώφυλλο με τον Johnny (τη φώκια - μασκότ) να βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ και έτοιμος για πόλεμο. Προσωπικά αυτή η γλυκιά φώκια πάντα μου έφερνε χαμόγελα. Άποψη μου είναι πως το εξώφυλλο μεταφέρει και ένα μήνυμα. Δείχνει εν έτη 2018 την πάλη της μπάντας για τα μουσικά της πιστεύω.
Το "Armor of Light" παρότι σε ενθουσιάζει και σου φέρνει ένα κύμα μεταλλικής αισοδοξίας, δε σημαίνει πως είναι και ένα τέλειο άλμπουμ. Κάθε άλλο αφού έχει τα μειονεκτήματά του. Τα τελευταία κομμάτι καταλαβαίνεις έντονα ότι είναι συμπληρώματα. Επιπλέον παρατηρείς κάποιες επαναλήψεις είτε σε δικά τους γνώριμα τραγούδια, είτε σε άλλων γνωστών τραγουδοποιών. Αυτό όμως δεν του αφαιρεί το προνόμιο να θεωρείται από τα σημαντικά highlight του 2018 στο heavy metal.
Γιώργος Γράντης